“Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο και συγκλονιστικότερο γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας, που εφόσον το θελήσουμε, μπορεί να μεταμορφώσει την προσωπική μας ζωή” τόνισε στο Πασχάλιο Μήνυμα του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος.
Το Πασχάλιο Μήνυμα του Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς θεοσώστου Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα τῆς Ἐκκλησίας,
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό μεγαλύτερο καί συγκλονιστικότερο γεγονός τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, πού ἐφόσον τό θελήσουμε, μπορεῖ νά μεταμορφώσει τήν προσωπική μας ζωή.
Ἡ ἑβδομάδα πού ἀκολουθεῖ μετά τήν Ἀνάσταση ὀνομάζεται Διακαινήσιμος, δηλαδή ἑβδομάδα ἀναγέννησης, ἀνανέωσης, νέας δημιουργίας, ἀνακαίνισης τοῦ κόσμου.
Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ὅλα ἀποκτοῦν ἄλλη ὄψη καί ἄλλο νόημα. Νίκησε ἡ ζωή τόν θάνατο. Διέλυσε τό σκοτάδι τό φῶς. Ἡ ἁμαρτία ἔδωσε τή θέση της στή Χάρη. Ὁ Θεάνθρωπος μέ τόν θάνατό Του νίκησε καί διέλυσε τά δεσμά τοῦ Ἄδη.
Μέ δέος καί ἐνθουσιασμό ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀνακράζει «Ὦ τάφος ἀναστάσεως ἐργαστήριο. Ὦ τάφος τῶν τάφων κατάλυσις. Ὦ τάφος ἐν ᾧ θάνατος τοῦ εἶναι θάνατος παύεται».
«Λαμπρυνθῶμεν» λοιπόν «τῇ πανηγύρει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα καί συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει».
Γιατί ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί τό Πάσχα κατ᾿ ἐξοχήν γιορτάζουμε τήν Ἀγάπη. Τήν ἀγάπη τοῦ Ἀναστημένου Κυρίου πρός ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος. Τή δική μας ἀγάπη πρός τόν Λυτρωτή Χριστό καί τήν μεταξύ μας ἀγάπη.
Ἡ ἀγάπη ἀπό τή φύση της εἶναι προσφορά πρός τόν ἄλλο, διαφορετικά δέν εἶναι ἀληθινή. Ὁ μαθητής τῆς ἀγάπης, ὁ Ἰωάννης γράφει «Ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τό Θεό, γιατί Ἐκεῖνος πρῶτος μᾶς ἀγάπησε» (Α’ Ἰωάν. 4,19).
Ἡ ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ πρός τούς Ἀποστόλους ἀλλά καί πρός ὅλους τούς μαθητές πού τόν ἀκολουθοῦσαν ἐκδηλώθηκε σέ τέλειο βαθμό, πρίν ἀπό τό ἑκούσιο Πάθος Του. Ἔσκυψε ὁ Ἰησοῦς καί ἔπλυνε τά πόδια τῶν μαθητῶν Του, ὅπως ἔκαναν οἱ δοῦλοι τήν ἐποχή ἐκείνη. Στό Μυστικό Δεῖπνο τούς παρέδωσε τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τούς ἔθρεψε μέ τό Ἅγιο Σῶμα του καί Αἷμα του. Καρφώθηκε στό Σταυρό γιά τήν σωτηρία ὅλων. Καί ἀναστήθηκε μέ δόξα, γιά νά χαρίσει σέ ὅλους τή ζωή πού δεν ἔχει τέλος μέσα στήν ἀναστημένη Του παρουσία.
Πῶς μποροῦμε νά μένουμε ἀσυγκίνητοι, ἀδελφοί μου, μπροστά στίς ἀμέτρητες εὐεργεσίες πού μᾶς προσφέρει ὁ Κύριός μας. Αὐτές πού ἐπαναλαμβάνουμε σέ κάθε Θεία Λειτουργία, ὅταν τίς ἀπαριθμοῦμε καί τόν εὐχαριστοῦμε: τή δημιουργία τοῦ κόσμου, τή δική μας δημιουργία, τή φιλανθρωπία Του στήν ἀποστασία μας, τήν ἐνανθρώπησή Του ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, τή διδασκαλία Του, τά ἑκούσια Πάθη Του, τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του, τή θέωση τῆς φθαρτῆς φύσης μας μέσα στό δικό Του Θεανθρώπινο Σῶμα πού ἀνελήφθη στούς Οὐρανούς, τό Πνεῦμα τό Ἅγιο πού συγκροτεῖ τήν Ἐκκλησία καί ἐνεργεῖ τόν ἁγιασμό μας. Δέν ὁμολογοῦμε καί ἐμεῖς ἐνσυνείδητα, ὅπως ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης «Ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τόν Θεό γιατί Ἐκεῖνος πρῶτος μᾶς ἀγάπησε»;
Αὐτή ὅμως ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Ἀναστημένο Ἰησοῦ γιά νά εἶναι γνήσια πρέπει νά συμπεριλαμβάνει καί τούς ἀδελφούς μας. Ἄν κάποιος πεῖ ἀγαπῶ τόν Θεό μισεῖ ὅμως τόν ἀδελφό του εἶναι ψεύτης. Γιατί πραγματικά, αὐτός πού δέν ἀγαπάει τόν ἀδελφό του, τόν ὁποῖο βλέπει, πῶς μπορεῖ νά ἀγαπήσει τόν Θεό, τόν ὁποῖο δέν βλέπει; (Α’ Ἰωάν. 4, 20-22).
Αὐτή εἶναι ἡ προϋπόθεση γιά νά γιορτάσουμε τό Πάσχα: νά εἴμαστε συμφιλιωμένοι μέ τόν Θεό, τόν συνάνθρωπο, τόν ἑαυτό μας.
Γι᾿ αὐτό τό λόγο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τελεῖ τόν Ἑσπερινό τῆς Ἀγάπης τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα. Τό πνευματικό ταξίδι ξεκινᾶ τό βράδυ τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς μέ τόν Ἑσπερινό τῆς Συγχώρησης καί καταλήγει στό ἀντάμωμα τῆς ἀγάπης στόν ἑσπερινό τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα. Προσερχόμαστε γιά νά ἀναθερμάνουμε τήν μεταξύ μας ἀγάπη, νά συμφιλιωθοῦμε, νά ἀνταλλάξουμε πάλιν καί πολλάκις τόν ἀναστάσιμο χαιρετισμό. Καί μέ τόν τρόπο αὐτό νά δώσουμε τήν καλή μαρτυρία, ὅτι εἴμαστε γνήσια παιδιά τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, πού διαρκῶς θυσιάζεται πάνω στό Σταυρό γιά ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἀνθρώπους.
Ἀδελφοί μου,
Ἄς ἑορτάσουμε ὅλοι μαζί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ὡς μέλη τῆς μεγάλης πνευματικῆς οἰκογένειας τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ μας καί ἄς χαροῦμε τό «Κυρίου Πάσχα» τό «τερπνόν Πάσχα», τό «Πάσχα λύτρον λύπης» τό «πάντας ἁγιάζον πιστούς Πάσχα» ὅπως ψάλλει ὁ ὑμνωδός καί ὅλοι ἐμεῖς μαζί του ἀπόψε καί ὅλη τήν ἀναστάσιμη περίοδο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Ἀναστάντος Χριστοῦ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος