Το εσπέρας της Κυριακής 13 Σεπτεμβρίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό που τελέσθηκε στο εκκλησάκι του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στην υψηλότερη κορυφή του ομώνυμου όρους (793 μ.) περιοχής Νεαπόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος ανέφερε στο κήρυγμα προς το πολυπληθές εκκλησίασμα: «Ανεβήκαμε σε όρος υψηλό σήμερα, σε όρος επηρμένο, για να προσκυνήσουμε «χείλεσιν αναξίοις» τον Ζωηφόρο του Κυρίου Σταυρό, τον Φύλακα της Οικουμένης, τη Σωτηρία του κόσμου, τη Σκέπη των πιστών, των αγγέλων τη Δόξα, των δαιμόνων το τραύμα.
Οι προπάτορές μας που είχαν ως βίωμα την πίστη επέλεγαν κορυφές βουνών για να κτίζουν ναούς και να τοποθετούν τον Τίμιο Σταυρό διότι γνώριζαν ότι μέσω της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού μπορούμε και εμείς, δοξάζοντας τον Προσπαγέντα Κύριο και τιμώντας το Πανάγιο Όνομά Του, να φθάσουμε την δόξα και την χαρά της Βασιλείας των Ουρανών.
Η Εκκλησία μας εορτάζει την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σήμερα. Είναι μια λαμπρή ημέρα για την Εκκλησία που θεολογικώς φέρει τα ίσα της Μεγάλης Παρασκευής, γι’ αυτό είναι και ημέρα νηστείας.
Εκτός από την Σταύρωση του Κυρίου μας στο Γολγοθά το έτος 33, η Εκκλησία μας σήμερα ποιεί την ανάμνησιν των δύο σημαντικών γεγονότων της Ευρέσεως και της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού που αποτύπωσαν την Ορθόδοξη Πίστη. Το πρώτο συνέβη ένα χρόνο μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνεκλήθη στη Νίκαια της Βιθυνίας, το έτος 326, επί βασιλέως Μεγάλου Κωνσταντίνου, όταν η μητέρα του Αγία Ελένη κατήλθε στα Ιεροσόλυμα και βρήκε τον κρανίου τόπο όπου έκειτο ο Σταυρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η δεύτερη Ύψωση πραγματοποιείται το έτος 628, με την ανακατάληψη της πόλης των Ιεροσολύμων που είχε κυριευθεί από τους Πέρσες. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ανακτά την κυριαρχία της πόλης και φέρνει στην πόλη των Ιεροσολύμων τον Τίμιο Σταυρό που είχε κλαπεί από τους Πέρσες. Εκεί ο Πατριάρχης Ζαχαρίας υψώνει τον Τίμιο Σταυρό και ευλογεί τα χριστιανικά πλήθη που είχαν παρευρεθεί για να τον προσκυνήσουν».
Θα υπάρξει όμως και άλλη μία Ύψωση, όπως διαβάζουμε στα τελευταία κεφάλαια του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Όπως λέγει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν τη Δευτέρα Παρουσία θα εμφανιστεί ο Τίμιος Σταυρός, το Σύμβολο του Υιού του ανθρώπου, ο οποίος θα φανερωθεί διά δευτέραν φοράν στον κόσμο για να αποδώσει τη δικαιοσύνη και να κρίνει τον κόσμο».
Την κυριώνυμο ημέρα της Εορτής, Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού, στην ομώνυμη συνοικία πόλεως Αγίου Νικολάου.
Ο Ποιμενάρχης μίλησε στο ευσεβές εκκλησίασμα, δίδοντας το μήνυμα της Εορτής: «Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού φανερώνει την κενωτική αγάπη του Κυρίου μας, την αγάπη Του για τον άνθρωπο και ολόκληρη την Οικουμένη. Ο Υιός του Θεού, ενώ ήταν παντέλειος, ταπεινώνεται και λαμβάνει μορφή δούλου, κατεβαίνει στη γη, διδάσκει και υπομένει πολλά μαρτύρια για την σωτηρία των ανθρώπων, για να μπορέσει ο άνθρωπος να ξαναβρεί το χαμένο προορισμό του προς την Βασιλεία των Ουρανών.
Ατενίζοντας το Σταυρό του Κυρίου λαμβάνουμε ένα μήνυμα σχετικά με τον τρόπο που θα πρέπει να διάγουμε τον βίο μας, εάν θέλουμε να είμαστε αληθινοί χριστιανοί· θα πρέπει να ακολουθούμε τον δρόμο της αγάπης που μας δίδαξε ο Χριστός και να αναλαμβάνουμε και εμείς, όπως ο Διδάσκαλος και Θεός μας, τον δικό μας σταυρό. Γιατί αυτός ο σταυρός ο οποίος εναποτίθεται στους ώμους μας είναι το κλειδί που ανοίγει τον Παράδεισο για τον καθένα μας, το κλειδί που ανοίγει την Βασιλεία των Ουρανών. Γι’ αυτό και δεν θα πρέπει ποτέ να γογγύζουμε, να αδημονούμε και να δυσανασχετούμε μπροστά στο σταυρό που σηκώνουμε.
Ο καθένας έχει τον δικό του σταυρό· άλλος έχει ασθένειες, άλλος προβλήματα στο σπίτι, άλλος ανέχεια, άλλος φτώχεια. Υπάρχει επιπλέον στην εποχή μας κι ένας άλλος σταυρός που επικάθηται στους ώμους ολοκλήρου της Οικουμένης, ο σταυρός της ασθενείας που απειλεί την ανθρωπότητα και επεκτείνεται μέρα με τη μέρα. Και δεν φτάνουν μόνο αυτά· έρχεται μια οικονομική κρίση, ακούμε απειλές πολέμων και άλλα γεγονότα που αναστατώνουν ολόκληρο τον κόσμο.
Όλα αυτά τα επιτρέπει ο Θεός για να βάλουμε μυαλό, για να μπορέσει να μας ταρακουνήσει, να μας νουθετήσει και τα κάνει από την αγάπη Του προς τους ανθρώπους, διότι εκείνο που επιθυμεί είναι να προσφέρει στον καθένα από εμάς τη σωτηρία, που είναι και ο αληθινός σκοπός της ζωής κάθε ανθρώπου».
