Κατά το διήμερο 29-30 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος μετείχε της Πανηγύρεως του Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών Νεαπόλεως.
Το εσπέρας του Σαββάτου 29 Ιανουαρίου ο Πανηγυρικός Εσπερινός τελέσθηκε, χοροστατούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου.
Στο κήρυγμά του προς τους ευσεβείς χριστιανούς ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ομίλησε περί των των αρετών του βίου των Τριών Ιεραρχών, των μεγάλων αυτών οικουμενικών διδασκάλων και Πατέρων ημών και ανέφερε:
«Σε ένα από τα εσπέρια τροπάρια, ο ιερός υμνωδός ονομάζει τους Τρεις Ιεράρχες ως τρεις αποστόλους μετά τους Δώδεκα Αποστόλους. Διότι είναι εκείνοι οι οποίοι κατήρδευσαν την Οικουμένη με τα νάματα της θεογνωσίας τους. Είναι εκείνοι οι οποίοι μάς δίδαξαν πώς να πλησιάσουμε τον Θεό. Και αυτό το έκαναν όχι επειδή το διδάχθηκαν στις πολλές σχολές που εφοίτησαν, αλλά επειδή είχαν προσωπικό βίωμα, είχαν βίωμα της ασκήσεως, είχαν βίωμα της Εκκλησίας.
Μπόρεσαν να κατανοήσουν και να εκμεταλλευτούν όλα εκείνα τα οποία διδάχθηκαν και να τα αξιοποιήσουν, χωρίς όμως να χάσουν τον σκοπό και τον στόχο τους, να βρουν και να βαδίσουν την οδό της σωτηρίας και να γίνουν συγκοινωνοί με τον Θεό. Αυτός άλλωστε θα πρέπει να είναι και ο στόχος κάθε ανθρώπου. Διότι, όπως διαβάζουμε και στο Ευαγγέλιο, εκείνος ο οποίος θα διδάξει αλλά πρωτίστως θα εφαρμόσει στη ζωή του τον Λόγο του Θεού, αυτός πραγματικά θα ονομασθεί μεγάλος στη Βασιλεία των Ουρανών».
Την κυριώνυμο ημέρα της Εορτής, Κυριακή 30 Ιανουαρίου, οι Ιερές Ακολουθίες του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκαν στον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Νεαπόλεως, ιερουργούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Στο κήρυγμα του Θείου Λόγου, ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Η Εορτή αυτή συστήθηκε τον 11ο αιώνα από τον Ιωάννη τον Μαυρόποδα, Επίσκοπο Ευχαΐτων και αμέσως έγινε μεγάλη Εορτή, όχι μονάχα της Εκκλησίας αλλά και της Παιδείας. Έγινε τόσο σπουδαία Εορτή που το απολυτίκιο των Αγίων το έψαλαν ως εθνικό ύμνο, όχι μονάχα κατά την βυζαντινή περίοδο αλλά και καθ’ όλους τους ύστερους χρόνους της τουρκοκρατίας.
Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες έγιναν προστάτες της Παιδείας που φανερώνει στον άνθρωπο όχι μονάχα εκείνα τα οποία βλέπει και παρατηρεί κανείς στον κόσμο, όχι μόνο εκείνα τα οποία με μαθηματικές πράξεις και λογικά επιχειρήματα προσπαθεί να τα ερμηνεύσει. Έγιναν προστάτες της αληθινής Παιδείας που φανερώνει τα πράγματα που δεν είναι ορατά, φανερώνει τα Μυστήρια του Θεού, φανερώνει τον αληθινό και πραγματικό σκοπό της ζωής του ανθρώπου. Αυτής της Παιδείας έγιναν προστάτες.
Γι’ αυτό και οι Άγιοι, παρά το ότι ήταν πανεπιστήμονες, αξιοποίησαν στο έπακρο τις γνώσεις που έλαβαν και εξήγαν από αυτές, όλες εκείνες που είναι προς ωφέλεια του ανθρώπου, ενώ όλες τις άλλες τις απέβαλαν. Γι’ αυτό διαβάζουμε στους λόγους του ο Μ. Βασίλειος να παρακινεί τα παιδιά μας να γίνουν μέλισσες. Γιατί όπως η μέλισσα επιλέγει τα λουλούδια πάνω στα οποία θα επικαθίσει για να πάρει τη γύρη την οποία θα μετατρέψει σε μέλι, έτσι προτρέπει και τα παιδιά να διαβάζουν τα πάντα, αλλά να διαητρούν μόνο την ωφέλιμη γνώση».
Περαίνοντας την ομιλία του, υπογράμμισε: «Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες αγωνίσθηκαν σε όλη τους τη ζωή με ασκητικό τρόπο γι’ αυτό και αυτή η άσκηση ήταν εκείνη η οποία τους χαρίτωσε, τους κάθαρε, τους φώτισε και έγιναν φωστήρες και ήλιοι υπέρλαμπροι που φωτίζουν την Εκκλησία και όλους εμάς που προστρέχουμε στη χάρη τους. Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το παράδειγμά τους, ας ακολουθήσουμε τη δική τους ζωή και ας εμπνεύσουμε τα παιδιά μας να δοκιμάζουν τα πάντα αλλά να κρατούν πάντοτε το καλό και ωφέλιμο».
