To Σάββατο 17 Οκτωβρίου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Πέτρας Χεροννήσου κ. Γεράσιμος χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό που τελέσθηκε επί τη Εορτή του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, στο ομώνυμο εκκλησάκι Ενορίας Αγίας Πελαγίας.
Στο κήρυγμα προς το ευσεβές εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη στην βιωτή και το έργο του Αγίου Λουκά, ο οποίος προικισμένος με τις αρετές και τα χαρίσματα που του δώρισε ο Θεός, ανεδείχθη σε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της Εκκλησίας: «Έναν μεγάλο και αγαπημένο Άγιο τιμούμε απόψε σε αυτό τον παλαιό ναό, τον Άγιο Λουκά, ο οποίος, όπως ακούσαμε σε ένα προσόμοιο του Εσπερινού, έχει πολλά ονόματα που του χάρισε η αρετή και η χάρις του Χριστού. Πρώτα απ’ όλα είναι Ευαγγελιστής διότι συνέγραψε ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια· μάλιστα ανήκει στους συνοπτικούς Ευαγγελιστές, μαζί με τους Αποστόλους Ματθαίο και Μάρκο. Υπήρξε όμως και συγγραφέας των Πράξεων των Αποστόλων, ενός βιβλίου της Καινής Διαθήκης, όπου καταγράφει την δραστηριότητα, τις ιεραποστολικές περιοδείες και όλους τους κόπους, τους μόχθους και τις θυσίες των Αποστόλων για την διάδοση του κηρύγματος του Ευαγγελίου του Χριστού στους ανθρώπους.
Είναι Απόστολος διότι μαζί με τον διδάσκαλό του, Απόστολο Παύλο, περιοδεύει στη Μ. Ασία, τη Μακεδονία, τη Θήβα και την Αχαΐα. Ο Άγιος Λουκάς συνοδεύει επίσης τον Απόστολο Παύλο, στην τρίτη και τέταρτη περιοδεία του από την Καισάρεια της Παλαιστίνης στη Σιδώνα και στους Καλούς Λιμένες της Κρήτης, με προορισμό τη Ρώμη, όπου παρευρίσκεται στη δίκη και το μαρτύριό του. Από τη Ρώμη φεύγει και πηγαίνει στην Αχαΐα. Εκεί συγγράφει τις Πράξεις των Αποστόλων, σε συνέχεια του Ευαγγελίου, βιβλίο το οποίο παραδίδει στον τοπικό ηγεμόνα Θεόφιλο και το οποίο η Εκκλησία έχει ορίσει να αναγινώσκεται κατά την Θεία Λειτουργία, από την βραδιά της Αναστάσεως έως την Κυριακή της Πεντηκοστής.
Ο Άγιος Λουκάς είναι επίσης ο πατέρας της βυζαντινής αγιογραφίας, καθώς πρώτος απεικόνισε τη μορφή της Υπεραγίας Θεοτόκου σε τρεις εικόνες· η πρώτη έγινε με κηρομαστίχη, η δεύτερη με χρώματα και η τρίτη με ψηφίδες. Ήταν ανάργυρος ιατρός, πολύ ευφυής και μελετηρός. Την ιατρική επιστήμη θέλησε να την μάθει και να την εξασκήσει από αγάπη προς τον συνάνθρωπο, στην πατρίδα του, την Αντιόχεια της Συρίας. Είναι Ποιμένας, αφού υπήρξε ο πρώτος Επίσκοπος της Θήβας. Εκεί τελείωσε μαρτυρικώς τον βίο του, εκεί σώζεται έως σήμερα και ο τάφος του».
