Στο ποίμνιό του απευθύνεται ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερονήσσου κ. Γεράσιμος όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: “Οι Ναοί είναι άδειοι αυτή την περίοδο. Στενοχωρούμαστε που δεν αντικρίζουμε από την Ωραία Πύλη τα φωτεινά σας πρόσωπα. Η εικόνα όμως των εκκλησιαζομένων παραμένει νοερώς μπροστά μας. Σας ειρηνεύουμε και σας ευλογούμε ως αεί παρόντες, εντός της ενοριακής κιβωτού”.
Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμά του:
Μέ λύπη παρακολουθοῦμε τόν φόβο καί τήν ὀδύνη πού ἔχει προκαλέσει ὁ κορωνοϊός παγκοσμίως. Οἱ ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας καί ἐθνικότητας, ἴσως ὅσο ποτέ ἄλλοτε, ἔχουν δημιουργήσει ἕνα ἰσχυρότατο ἀντιστασιακό σύνδεσμο πού δίδει τήν μεγαλύτερη μάχη ἐναντίον ἑνός ὕπουλου ἐχθροῦ, πού κατάφερε σέ ἐλάχιστο χρόνο νά ἀλλάξει ἐντελῶς τίς συνήθειές μας καί νά ἀνατρέψει τήν καθημερινότητά μας.
Ἐξαιτίας τῆς εὔκολης μετάδοσης τῆς νόσου ἡ Ἑλληνική Πολιτεία, καθ’ ὑπαγόρευσιν τῆς ἰατρικῆς κοινότητας, λαμβάνει ὁλοένα καί αὐστηρότερα περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας καί ὑγιεινῆς τοῦ πληθυσμοῦ τά ὁποία ναί μέν μᾶς δυσκολεύουν, ἀλλά ὅμως ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἔχουμε εὐθύνη νά τά τηροῦμε ὥστε νά γευθοῦμε, τό ταχύτερο δυνατό, τήν χαρά τῆς ἴασης καί τῆς ἐπανόδου μας στήν φυσιολογική ζωή.
Εἶναι γεγονός ἀδιαμφισβήτητο ὅτι, αὐτές τίς δύσκολες ὧρες τοῦ παραπικρασμοῦ μας, δοκιμάζονται τά ὅριά μας, ἡ ὑπομονή μας, οἱ σωματικές ἀντοχές μας, οἱ πνευματικές ἀξίες μας, ὁλόκληρος ὁ πολιτισμός μας. Ὅμως στήν καρδιά μας δέν πρέπει νά ἐπιτρέψουμε οὔτε μία στιγμή νά φωλιάσει ἡ ἀπελπισία, ἡ ἀπαισιοδοξία, ὁ τρόμος καί ἡ ἀβεβαιότητα, γιατί ἔχουμε ὅπλο ἀκαταμάχητο τήν Πίστη μας στόν Χριστό, τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν Ἐκκλησία. Ὅλοι μας μποροῦμε νά ἐπιδείξουμε γενναῖο φρόνημα γιά νά νικήσουμε τίς ἀρνητικές ἐπιρροές τῆς πανδημίας, ἀντλώντας αἰσιοδοξία ἀπό τήν ἀγάπη καί τό ἔλεος τοῦ Χριστοῦ μας γιά τό ἀνθρώπινο γένος, τήν χάρη τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων. Γι’ αὐτό μήν αἰσθανόμαστε μοναξιά στήν μόνωση τοῦ σπιτιοῦ μας. Ἔχουμε συντροφιά τόν πνευματικό κόσμο τοῦ Οὐρανοῦ, πού μᾶς προστατεύει καί μᾶς φροντίζει.
Αὐτό πού θέλω ὡς Ἐπίσκοπός σας νά ἐπισημάνω εἶναι, ὅπως ἐπιτάσσει ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, νά μήν ἐπιτρέψουμε νά μᾶς καταβάλλουν οἱ δυσκολίες τῆς ἀσθένειας, ἀλλά νά τίς μετατρέψουμε σέ ἐφαλτήριο ἐσωτερικοῦ μας ἀνακαινισμοῦ, ἐπανεκτιμώντας τόν πλοῦτο τῶν ἀξιῶν, πού εἴχαμε περιφρονήσει.
Μᾶς δίνεται ἡ χρονική εὐκαιρία νά ἐκτιμήσουμε τήν ἡσυχία, ἡ ὁποία θά μᾶς βοηθήσει νά «ἐνδοσκοπήσουμε» δηλαδή νά ἐξετάσουμε λεπτομερῶς τά σφάλματα τῆς ζωῆς καί τίς ἀδυναμίες μας, ἀφοῦ ὁ «κανονικός τρόπος ζωῆς» λόγω τῆς ταχύτητας τῶν ὑποχρεώσεων καί τοῦ ἄγχους πού δημιουργεῖ δέν μᾶς ἐπιτρέπει νά τό πράττουμε, μέ ἀποτέλεσμα νά περιθωριοποιοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τόν ἑαυτό μας ἀποκλείοντας τόν ἀπό τήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν, τήν φιλαδέλφεια καί τήν ἀλληλεγγύη.
Ἐκτός ἀπό τήν στροφή πρός τόν ἑαυτό μας, ἄς ἀγκαλιάσουμε μέ περισσότερη ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον τά μέλη τῆς οἰκογένειάς μας. Ἄς ἰσχυροποιήσουμε τούς δεσμούς μέ τά ἀγαπημένα μας πρόσωπα. Ἄς συνομιλήσουμε περισσότερο μέ τά παιδιά μας. Νά τά ἀκούσουμε. Νά εἰσοδεύσουμε μέ διάκριση καί σεβασμό στίς ἀθῶες ψυχές τους. Τό ἔχουμε καί τό ἔχουν πολύ ἀνάγκη. Ἔχουν τόσα πολλά νά μᾶς ποῦν…
Ἐπίσης, ἄς κάνουμε τήν προσευχή μας ἐντονότερη. Νά προσευχηθοῦμε μέ συντριβή καρδίας καί ταπείνωση καί εἰλικρίνεια στόν Θεό, ὥστε νά συντμήσει τόν χρόνο τῆς δοκιμασίας μας. Στήν ἀποστασιοποίηση τῶν προσώπων πού ἐπιβάλλεται γιά τό καλό μας, ἐμεῖς νά ἀντιτάξουμε «τήν ἑνότητα τῆς Πίστεως καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Νά ἑνωθοῦμε μέσω τοῦ ἀσφαλέστερου δίαυλου ἐπικοινωνίας μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τῶν προσώπων, τήν προσευχή. Νά συνοδεύσουμε ἀπό τό σπίτι μας τίς προσευχές καί ἱκεσίες τοῦ ἱεροῦ κλήρου, ὁ ὁποῖος βρίσκεται στίς ἐπάλξεις τοῦ ἱεροῦ χρέους χωρίς νά μᾶς ἐγκαταλείπει. Τό προσευχητικό ἔργο τῶν κληρικῶν δέν «ἀργεῖ», δέν σταματᾶ ποτέ.
Οἱ Ναοί εἶναι ἄδειοι αὐτή τήν περίοδο. Στενοχωρούμαστε πού δέν ἀντικρίζουμε ἀπό τήν Ὡραία Πύλη τά φωτεινά σας πρόσωπα. Ἡ εἰκόνα ὅμως τῶν ἐκκλησιαζομένων παραμένει νοερῶς μπροστά μας. Σᾶς εἰρηνεύουμε καί σᾶς εὐλογοῦμε ὡς ἀεί παρόντες, ἐντός τῆς ἐνοριακῆς κιβωτοῦ. Σας καλοῦμε κατ’ ὄνομα στίς προσευχές μας, γιατί ὁ καθένας ἀπό ἐσᾶς κατοικεῖ ξεχωριστά στίς καρδιές μας. Ἐσεῖς εἶστε τά πνευματικά μας παιδιά, ὁ στέφανός μας ἐν Κυρίῳ.
Εἶναι δύσκολο νά ξεριζωθεῖ ἡ Θεία Λατρεία, ἡ εὐλάβεια ἀπό τήν ζωή τοῦ χριστιανοῦ. Στερεῖσθε τίς Ἱερές Ἀκολουθίες, τήν Θεία Λειτουργία, ἰδιαιτέρως αὐτές τίς ἡμέρες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὅμως μήν λιποψυχεῖτε. «Ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαράν γενήσεται». Ὁ Χριστός βλέπει πόσο τόν ἀγαπᾶτε καί θά ἀνταμείψει τόν ἔνθερμο πόθο σας. Σύντομα θά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τόν ἰό, γιά νά ξανασυναντηθοῦμε ὅλοι «εἰς οἶκον Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν».
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ ἀπουσία σας ἀπό τήν Ἐκκλησία μᾶς λυπεῖ καί σᾶς λυπεῖ βαθύτατα. Ὅμως, ἀδελφοί μου, μήν γίνει αἰτία δοκιμασίας τῆς Πίστεώς σας. Ἀντιθέτως νά ἰσχυροποιηθεῖ περισσότερο αὐτή τήν περίοδο μέσα ἀπό τήν μετάνοια, τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε». «Ἔτι μικρόν ὅσον ὅσον, ὁ Κύριος ἤξει καί οὐ χρονιεῖ». Νά αἰσθάνεστε τήν παραμυθητική παρουσία Του, ὅπου καί ἄν βρίσκεστε. Ἡ καμπάνα τῶν Ἐκκλησιῶν μας θά συνεχίζει νά ἠχεῖ, ὄχι ὅμως γιά νά σᾶς συναθροίζει, ἀλλά γιά νά ἑνώνει τίς προσευχές σας μέ τίς προσευχές τῶν πνευματικῶν σας Πατέρων καί νά σᾶς ὑπενθυμίζει τήν ἀναμετάδοση τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἀπό τό ραδιόφωνο.
Τέκνα ἀγαπητά κατά κοινήν Πίστιν,
Νά εἶστε βέβαια ὅτι δέν θά δοκιμαστοῦμε περισσότερο ἀπό τίς δυνάμεις μας. Ὁ Χριστός εἶναι μαζί μας. Μέ θάρρος θά διανύσουμε τήν καυτή ἔρημο καί αὐτῆς τῆς δοκιμασίας, ἀλλά στό τέλος θά φτάσουμε χαίροντες στήν γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.
Παρακαλῶ πολύ, νά προσευχόμαστε ὅλοι, γιά τούς ἀσθενοῦντες ἀδελφούς μας, γιά τούς ἰατρούς καί νοσηλευτές καί γιά ὅλους ἐκείνους πού σηκώνουν τό βάρος τῆς εὐθύνης στά νοσοκομεῖα, ὅπου δίδουν σκληρή μάχη γιά νά σώσουν τούς συνανθρώπους μας. Ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή Του, νά εἶστε βέβαιοι, ὅτι θά διασκορπίσει τά λυπηρά τοῦ παρόντος κόσμου χαρίζοντάς μας φῶς καί ζωή.
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος