Την Κυριακή 29 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσοου κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Λιμένος Χερσονήσου. Οι Ακολουθίες του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας μεταδόθηκαν ζωντανά από την ραδιοφωνική συχνότητα 97,2 FM, του σταθμού «Ράδιο Χερσόνησος».
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας που αναφέρεται στην παραβολή του πλούσιου νέου και που –ως προς το περιεχόμενό της– αποτελεί συνέχεια της παραβολής του άφρονος πλουσίου που ακούσαμε την περασμένη Κυριακή.
Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Όπως στην παραβολή του άφρονα πλουσίου ο Χριστός δεν κατέκρινε τα υλικά αγαθά αλλά την προσκόλληση του ανθρώπου σε αυτά, έτσι και σήμερα, δεν κατακρίνει τα χρήματα, αλλά την αδυναμία του ανθρώπου ή την απροθυμία του να αποχωριστεί τον πλούτο προκειμένου να κερδίσει την αιωνιότητα».
Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε τα χωρία της ευαγγελικής περικοπής τα οποία εξηγούν γιατί οι άνθρωποι με οικονομική ευμάρεια, αν και πιστοί, έχουν ανάγκη τη βοήθεια του Θεού για την σωτηρία τους: «Πολλοί θεωρούν ότι ο Χριστός εξαιρεί από τον Παράδεισο όλους εκείνους που διαθέτουν χρήματα ή υλικά αγαθά, ότι καταδικάζει εκ προοιμίου τους πλούσιους και ότι μας θέλει φτωχούς, ρακένδυτους, κακομοίρηδες. Αυτό είναι μια μεγάλη παρεξήγηση, και φαίνεται καθαρά από τη σημερινή αφήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά. Φαίνεται καταρχάς από την πρώτη απάντηση που δίνει ο Χριστός στον άρχοντα, ότι για να κερδίσει την αιώνιο ζωή αρκεί να τηρεί τις εντολές του Θεού. Το πρώτιστο που ζητά λοιπόν ο Θεός από εμάς είναι να σεβόμαστε και να τηρούμε τις εντολές Του, να είμαστε δίκαιοι και άνθρωποι αγάπης.
Ότι ο Χριστός δεν απορρίπτει τους πλούσιους φαίνεται επίσης και από το ότι δεν θεωρεί πως είναι αδύνατο να σωθούν, αλλά δύσκολο. Τόσο δύσκολο, που χρειάζεται η βοήθεια του ίδιου του Θεού. Και τούτο επειδή ο άνθρωπος που κατέχει πολλά χρήματα εύκολα προσκολλάται στα υλικά αγαθά και εξαρτάται από αυτά, σε βαθμό που να μη μπορεί πλέον να απεγκλωβιστεί από το κυνήγι του χρήματος, της άνεσης και της ευημερίας. Όταν όλα αυτά αποκτήσουν τόση μεγάλη σημασία και γίνουν προτεραιότητα στη ζωή μας, τότε και η καρδιά μας γίνεται σκληρή απέναντι στο συνάνθρωπο και απέναντι στον ίδιο το Θεό. Ο Χριστός λοιπόν δεν καταδικάζει αυτόν καθαυτό τον πλούτο, αλλά την προσκόλληση σε αυτόν, την ψυχική εξάρτηση, την προσκόλληση της καρδιάς μας σε αυτόν».
«Ο κίνδυνος να προσκολληθεί η καρδιά και η φροντίδα μας στα βιοτικά πράγματα, στην απόκτηση αγαθών και στην επιδίωξη του πλούτου, είναι κοινός για τον κάθε άνθρωπο. Όπως είναι κοινός και ο πνευματικός κίνδυνος να θέσουμε όλες αυτές τις υλικές μέριμνες στην κορυφή των προτεραιοτήτων της ζωής μας. Βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, με πόση αγωνία και άγχος ο σύγχρονος άνθρωπος κυνηγά την ευημερία και γίνεται δέσμιος του καταναλωτικού πνεύματος. Βλέπουμε πώς ο αγώνας για την απόκτηση όλο και περισσοτέρων αγαθών καταλήγει σε μια ατέρμονη αίσθηση του ανεκπλήρωτου μέσα μας», διαπίστωσε.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε: «Μέσα μας οφείλουμε να αναζητήσουμε την προσωπική μας ευτυχία. Μέσα μας οφείλουμε να ανακαλύψουμε το θησαυρό μας. Μέσα μας βρίσκεται η Βασιλεία του Θεού, στην αγάπη και τη δικαιοσύνη του Θεού. Ο αγώνας μας αυτός για την εσωτερική μας τελείωση δεν είναι εύκολος, έχει ως εμπόδιο την ίδια μας τη διάθεση να θέτουμε σε πρώτη προτεραιότητα τα βιοτικά, τα υλικά, τα χρήματα. Δεν είναι όμως ένας αγώνας ατελέσφορος. Αρκεί να μη ξεχνάμε, μέσα στην καθημερινότητά μας, να στρέφουμε το βλέμμα μας και την ελπίδα μας στον Θεό, τον Μόνο που μπορεί να κάνει τα αδύνατα, δυνατά και κατορθωτά».
