Η Ιερά Μητρόπολη Πατρών προέπεμψε στην αιωνιότητα τον μακαριστό Νικόλαο Αναστασόπουλο, ο οποίος χρημάτισε οδηγός του μακαριστού Μητροπολίτου Νικοδήμου, αλλά και του νυν Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου, κατά τα πρώτα έτη της Αρχιερωσύνης του.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Μητροπόλεως, η εξόδιος ακολουθία του αειμνήστου Νικολάου, «ὁ ὁποῖος μετέστη πρός Κύριον εἰς ἡλικίαν 81 ἐτῶν, ἐτελέσθη στόν Ἱερό Ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τῆς ἰδιαιτέρας του Πατρίδος στό Ἀκρωτήρι Ἀράξου (Γκέρμπεσι) Πατρῶν, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, καθ’ ὃτι ὁ ἀεἰμνηστος ἦτο λίαν ἀγαπητός εἰς ὃλους».
Προέστη της κηδείας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος υπό του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου και πολλών Ιερέων και Διακόνων της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μίλησε με θερμά και συγκινητικά λόγια για τον μεταστάντα, τον οποίον χαρακτήρισε ως πρότυπο ανθρώπου και εκκλησιαστικού υπαλλήλου.
Μεταξύ άλλων, είπε ὁ Σεβασμιώτατος:
« Ὁδεύει πρός τήν αἰωνιότητα ὁ βαθειά πιστός στό Θεό ἂνθρωπος, τό τίμιον μέλος τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, ὁ ἐκλεκτός οἰκογενειάρχης, ὁ σώφρων κοινωνικός ἐργάτης. Ἐξεμέτρησε τό ζῆν ὁ σεμνός, ὁ συνετός, ὁ ὑπάκουος, ὁ ἂνθρωπος τῆς ἀπολύτου ἐμπιστοσύνης, ὁ ἐχέμυθος, ὁ ἀφοσιωμένος στό ἒργο τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πάντα τελῶν ἐν ἐγρηγόρσει ὁδηγός τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν, τόσον τοῦ μακαριστοῦ Νικοδήμου, ὃσον καί τῆς ἐλαχιστότητός μου. Ὁ ἀκοίμητος καί ἀκούραστος συγκηρυναῖος μας, ὁ ἀναπαύων ἡμᾶς ἐκ τῶν πολλῶν στενοχωριῶν, μέ τόν καλόν τόν λόγον καί τόν, διά πάντας καλόν λογισμόν του. Πόσες φορές ἒλειψε ἀπό τήν οἰκογένειά του, πόσες φορές ἂφησε τίς προσωπικές του ἀσχολίες γιά νά διακονήσῃ τό ἒργον τῆς Ἐκκλησίας! Οὐδέποτε ἠσχολήθη μέ θέματα πού δέν τόν ἀφοροῦσαν, οὐδέποτε ἒφερε δυσκολία στό ἒργο μας. Ἦτο ἂνθρωπος σπανίου ἢθους καί Ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος.
Καί ὃταν ἐσυνταξιοδοτήθη δέν ἒπαυσε νά ὑπηρετῇ τήν Ἱεράν Μητρόπολιν. Ὡς ὑπεύθυνος διά τήν προετοιμασίαν τῶν Ἐγκαινίων τῶν Ἱερῶν Ναῶν, μαζί μέ τόν Ἀρχιδιάκονον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἡτοίμαζε μέχρι πρό ὀλίγου καιροῦ τά πάντα μέ χαρά καί ζῆλο καρδίας.
Διά τοῦτο ἐθεωρήσαμε ἂξιον καί δίκαιον νά τόν τιμήσωμε μέ τήν ἀνωτάτην διάκρισιν καί τιμήν τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, τόν χρυσοῦν, δηλαδή, Σταυρόν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί περιεβάλαμε αὐτόν μετά τῶν σχετικῶν διασήμων. Μετά δυσκολίας ἐδέχθη τήν τιμήν ἓνεκα τῆς σεμνότητος καί ταπεινώσεως αὐτοῦ, ἀλλ’ ὑπήκουσε εἰς τήν ἐν ἀγάπῃ παράκλησίν μας.
Τώρα ἀναπαύεται ἐν χώρᾳ μακάρων ἐν οὐρανοῖς καί ἀναμένει τήν κοινήν Ἀνάστασιν. Θά τόν συνοδεύῃ ἡ ἀγάπη μας, ἡ εὐχή μας καί προσευχή μας, ὃπως καί ἐν ὃσῳ ζοῦσε ἀνάμεσά μας.
Ἐκφράζομε τίς θερμές εὐχές καί τήν ἀγάπη μας, πρός τήν σύζυγό του, τά παιδιά καί τά ἐγγόνια του…».
Η ταφή έγινε στο κοιμητήριο της γενετείρας του.