Mέσα σε κλίμα κατάνυξης και συγκίνησης, τελέστηκε την Κυριακή, 6.2.2022, το μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αοιδίμου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, με τη συμπλήρωση 179 ετών από την κοίμησή του, που συνέβη στις 4 Φεβρουαρίου 1843.
Της Θείας Λειτουργίας, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών και στο Ιερό Μνημόσυνο προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος αναφέρθηκε στον μεγάλο Αρχιστράτηγο και πρωτεργάτη της ελευθερίας της Πατρίδος μας.
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μεγάλου αυτού ανδρός, ετόνισε ο Σεβασμιώτατος, ήταν:
Η βαθειά του πίστη στο Θεό και η ευλάβειά του.
Η μέχρι θυσίας αγάπη του για την Πατρίδα.
Η συγχωρητικότητα μέσα από την καρδιά του, για όσους τον επίκραναν, εφόνευσαν ακόμα και το παιδί του, τον κατηγόρησαν άδικα σε δίκη στημένη, που έμεινε στην ιστορία.
Η ακραία αυστηρότητά του και η μηδενική ανεκτικότητα έναντι των προσκυνημένων και η παραδειγματική τιμωρία τους.
Για κάθε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά ανέφερε συγκεκριμένα γεγονότα καί περιστατικά, προς επίρρωσιν των λεγομένων του. Γεγονότα που είναι καταγεγραμμένα από την ιστορία και συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος:
«…Μόνο ἒτσι μέ τέτοια δύναμη ψυχῆς, μέ τέτοιους ἀνθρώπους, μέ τέτοιο μεγαλεῖο ψυχῆς ἐλευθερώθηκε ἡ Ἑλλάδα.
Ἡ μορφή τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μωρηά, πρέπει νά ἐμπνέῃ διαχρονικά τούς Ἓλληνες, γιά τήν διατήρηση τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ Γένους μας, γιά τήν διαφύλαξη ἀτόφιας τῆς ματωμένης παρακαταθήκης καί τῆς λευτεριᾶς πού τήν λίπαναν τῶν Ἑλλήνων τά κόκκαλα τά ἱερά.
Ἡ κληρονομιά πού μᾶς ἂφησε ὁ Κολοκοτρώνης, εἶναι μεγάλη εὐθύνη γιά τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας, γιά τά ἰδανικά μας, τήν ἰδιοπροσωπία μας, γιά τά παιδιά μας.
Μέ τήν ὁμόνοια καί ὁμοψυχία ὁδηγήθηκαν οἱ Ἓλληνες, σέ νίκες καί ἒγραψαν σελίδες δόξης γιά τήν Πατρίδα μας καί γιά τόν κόσμο ὁλόκληρο. Ἡ διχόνοια ὡδήγησε σέ θρήνους καί καταστροφές τόν τόπο μας.
Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν πορεία τῆς Πατρίδος μας στόν χρόνο καί στήν ἱστορία, εἶναι νά γνωρίσουν τά παιδιά μας, τήν πατρογονική δόξα, τούς ἀγῶνες καί τίς θυσίες ἐκ πηγῶν ἀψευδῶν καί ὂχι ἀπό ἱστορία παραχαραγμένη ἢ ἀλλοιωμένη, ὡς δυστυχῶς, συνέβη κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες…».
Επίσης ανέγνωσε αποσπάσματα από την απολογία της δίκης του Κολοκοτρώνη και από την ομιλία του προς τους μαθητές στην Πνύκα.
Στο τέλος εψάλη ο Εθνικός Ύμνος.
