Στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου Πειραιώς Ιερούργησε, χθες Κυριακή του Τυφλού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, τιμώντας, «σε αυτή την τελευταία Κυριακή της Πασχαλίου περιόδου» όπως χαρακτηριστικά είπε στο κήρυγμά του, «τρία μεγαλειώδη γεγονότα της πίστεώς μας».
Ως πρώτο ανέφερε, «την ανάμνηση των Ιερών Εγκαινίων του Παναχράντου και περιπύστου ιστορικού Ναού», που «τελεσιουργήθηκαν στις 18 Ιουνίου του 2006, πριν 18 χρόνια». «Τιμούμε, λοιπόν, σήμερα τα Ιερά Εγκαίνια τελούντες τα Ιερά Μνημόσυνα των μακαρίων και αοιδίμων κτητόρων, δωρητών, ευεργετών, ανακαινιστών και παντός πνεύματος δικαίου, εν πίστη τετελειωμένου», σημείωσε ο Σεβασμιώτατος, τονίζοντας παράλληλα πως ο Ναός «είναι Άγιος, επειδή εδώ τελεσιουργείται το Μυστήριο των Μυστηρίων, η Θεία Ευχαριστία».
Ως δεύτερο γεγονός, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε πως «σήμερα τιμούμε την ενθρόνιση στον Πανάχραντο αυτό Ναό της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας την οποίαν επικαλούμεθα ως ‘’Ναύλοχο Προστασία’’. ‘’Ναύλοχος’’ σημαίνει εκείνη η μεγάλη αγκάλη που δέχεται όλα τα πλοία, όλους τους ναυτιλλομένους και τους ναυτικούς. Όλους εκείνους που ποντοπορούν στη θάλασσα της ζωής. Και επειδή η πόλις μας είναι ναύλοχος, ο Πειραιάς μας, το μεγάλο λιμάνι, το πρώτο λιμάνι της χώρας, για αυτό και την Κυρία Θεοτόκο, που είναι η Προστασία και η Σκέπη της Μητροπόλεώς μας και της πόλεώς μας, την αποκαλούμε ‘’Ναύλοχο Προστασία’’.
«Η πόλη μας είναι Παναγιοσκέπαστος και Παναγιοφρούρητος», συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, υπενθυμίζοντας δύο από τα θαυμαστά περιστατικά που συνέβησαν στον Πειραιά: την εύρεση της θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον» στα βράχια της Πειραϊκής και την θεραπεία της θανατηφόρου και λοιμώδους ευλογιάς, αλλά και την εμφάνιση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς το βράδυ της 24ης προς 25η Μαρτίου 1929.
«Για αυτό και είναι Παναγιοσκέπαστος και Παναγιοφρούρητος ο Πειραιάς μας», σημείωσε, υπογραμμίζοντας πως «έχουμε σήμερα την χαρά να τιμούμε αυτή την ιερά της εικόνα που μας αναβιβάζει στο πρωτότυπο, γιατί», όπως εξήγησε, «αυτή είναι η λειτουργία των ιερών εικόνων. Δεν τιμούμε το ξύλο ή τα υλικά τα οποία είναι κατασκευασμένα, αλλά το πρόσωπο που εικονίζει». Και συνέχισε: «Έχουμε, λοιπόν, την Ιερά Εικόνα της Παναγίας Ναυλόχου Προστασίας, για να προστατεύει το μεγάλο λιμάνι μας. Για να ευλογεί τους ναυτιλλομένους και τους ναυτικούς μας και όλους εμάς που επιτελούμε ένα ποντοπόρο ταξίδι στη θάλασσα της ζωής. Γιατί η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πέλαγος με αφρισμένα κύματα. Και όλοι εμείς είμαστε ποντοπόροι σε αυτόν τον θαλασσινό δρόμο και τον αγώνα. Και η Παναγία είναι το λιμάνι μας, η προστασία μας, η σκέπη μας, η μεσιτεία μας, η παραμυθία μας, το καύχημά μας».
Ως τρίτο γεγονός ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή, όπου «ακούσαμε την αιώνια πάλη απέναντι στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Το μεγάλο μίσος του κόσμου και του διαβόλου, απέναντι στη Σωτηρία και στη Θεοκοινωνία και στην ενότητα με τον Δημιουργό της ζωής», όπως χαρακτηριστικά είπε. «Στα πρόσωπα των Φαρισαίων ενσαρκώνονται όλοι οι κατά καιρούς διώκτες της πίστης. Όλοι εκείνοι που μισούν τον Θεό και την αλήθεια», πρόσθεσε, επισημαίνοντας πως πρόκειται για «ένα θαύμα ανήκουστο». «Ένα θαύμα που δεν μπορεί να το συλλάβει ο νους του ανθρώπου. Ένας εκ γενετής τυφλός βρίσκει το φως. Δεν ακούστηκε ποτέ κάτι τέτοιο στην παγκόσμια ιστορία. Κι όμως εδώ συμβαίνει. Συμβαίνει, γιατί αυτός ο άνθρωπος συνάντησε τον Δημιουργό της ζωής».
Στην συνέχεια, κάνοντας λόγο για την «αντίδραση των θρησκευτικών ηγητόρων του λαού του Θεού», σημείωσε πως ενώ «βλέπουν μπροστά τους έναν τυφλό εκ γενετής που έγινε πάλι άνθρωπος που βλέπει, αντί να εκστασιαστούν, να δονηθεί η καρδιά τους από ευγνωμοσύνη για τον μεγάλο Δωρεοδότη, εκείνοι πειρώνται με κάθε μέσο και κάθε τρόπο να ακυρώσουν το θαύμα». «Έβγαλαν τον άνθρωπο έξω από το συνέδριο, γιατί δεν ήθελαν να δεχθούν το Θεό. Αυτό δεν είναι κάτι που έγινε τότε. Γίνεται και τώρα και πάντα. Οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα λογικό επιχείρημα να ερμηνεύσουν τη ζωή και αρνούνται τη ζωή ακριβώς από μίσος και πάθος κατά του Δημιουργού της ζωής», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας πως «οι άνθρωποι δεν ερμηνεύουν τη ζωή και το θαύμα της ζωής. Δεν εισδύουν λίγο πιο μέσα από την επιδερμίδα και την χοϊκότητα της ύλης».
«Ο πόλεμος μαίνεται και θα μαίνεται μέχρι το τέλος της ιστορίας», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας πως «εμείς έχουμε την Παναγία ως ναύλοχο προστασία και σκέπη και δύναμη και καταφεύγουμε σε εκείνη για να μας ανεβάσει στον Υιό της και να μας χαρίσει την κοινωνία των ουρανών και εδώ στη γη και στην ατελεύτητη αιωνιότητα».
