Με τη δέουσα εκκλησιαστική τάξη, ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, τίμησε την μνήμη του προστάτη της Ενορίας, Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Την παραμονή της εορτής, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του ανέφερε ότι η ζωή του Αγίου Λουκά είναι πραγματικά μία εποποιία, ένας θρίαμβος αλλά και μία βαθιά δοκιμασία, ένας ατελεύτητος αγώνας, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. Διώχθηκε για την πίστη, ζώντας στην εξορία με ύβρεις, με κακουχίες, με εμπαιγμούς επί 11 ολόκληρα χρόνια. Και στο γήρας του, ως Μητροπολίτης Συμφερουπόλεως, εδοκιμάσθη από την τύφλωση την οποία υπέστη. Και το έτος 1961 έφυγε στους ουρανούς, κατέλιπε αυτόν τον θαυμαστό βίο αλλά και την επιβεβαίωση του βίου του με τις θαυματουργίες και την αγιοσύνη που ο Θεός πλούσια του χάρισε.
Στην ιερά ακολουθία έψαλλε πολυμελής βυζαντινός χορός υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτη Γεωργίου Ρισάνου, ενώ διανεμήθηκε φιαλίδιο με λάδι του Αγίου από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας.
Οι πιστοί που συμμετείχαν στις ιερές Ακολουθίες είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν το τεμάχιο του ιερού λειψάνου του Αγίου που είναι θησαυρισμένο μόνιμα στο Ναό, καθώς και το Παρεκκλήσιο που είναι αφιερωμένο προς τιμήν του, στον περίβολο του Ναού.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του αναφέρθηκε στον ουρανοβάμονα Απόστολο Παύλο, ο οποίος με δύναμη πίστεως και εμπειρία ζωής, μας καταγράφει την διαχρονική αλήθεια της πίστεως μας «Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας».
Και πράγματι, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, Αυτός ο δημιουργός της ζωής «μας χάρισε την επίγνωση της αιωνίου προοπτικής μας, μιας αιώνιας μακαριότητος και μεγαλοσύνης. Γιατί ο Σταυρός και η Ανάστασις Του, εξαγγέλλουν καθημερινά το καινούργιο που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας κι έτσι υπερβαίνεται η φθορά και ο θάνατος».
Είμαστε στο χώρο και τον χρόνο της φθαρτότητας, αλλά προσδοκούμε ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος. Και αυτή την προσδοκία, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, την αποδεικνύει η πράξη της Εκκλησίας. Αυτήν την πραγματικότητα την βιώνει η Εκκλησία δια των Αγίων, των θεοφόρων και θεοειδών προσώπων «που αντήλλαξαν την σκαιότητα της καθημερινότητος με την αφθαρσία και την αθανασία του μέλλοντος αιώνος.»
Η Αγία μας Εκκλησία δεν είναι ένας όμιλος ευσεβών ή φιλοσοφούντων ή θεολογούντων, τόνισε ο Σεβασμιώτατος, αλλά είναι το Σώμα της χάριτος του Θεού. Είναι η μυστική ενότητα του κτιστού με το άκτιστο, η αιώνια πραγματικότητα που υπερβαίνει το χώρο και τον χρόνο.
Και οι Άγιοι ακριβώς εξαγγέλλουν αυτήν την χαρίτωση και την αιωνιότητα του ανθρώπου. «Σε αυτήν την πραγματικότητα οι Άγιοι προσέρχονται ο καθένας με το βίωμα του, τον αγώνα του, την άθληση του, τον λόγο του, την ζωή του, να μας εμπνεύσει την αφθαρσία που όλοι επιδιώκουμε.»
Κι ένας τέτοιος σύγχρονος Άγιος, ο Άγιος Λουκάς, μέσα στα χρόνια της ζωής του συμπεριέλαβε όλο τον αγώνα και την αγωνία της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα το μεγαλείο του ανθρώπου.
«Ο ιατρός, ο επιστήμονας, ο οικογενειάρχης, μέσα στην ζωή του κατόρθωσε να μορφώσει Χριστόν στην καρδιά του. Ένας άνθρωπος ομοιοπαθής όπως εμείς, που έζησε σε μία σκληρή εποχή θανάτου και απειλών, φόβου και τρόμου, την εβδομηντάχρονη αθεϊστική αυτοκρατορία του ολοκληρωτισμού, στην μεγάλη χώρα της Ρωσίας.»
Κι όμως, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, εμείς σήμερα να τιμούμε αυτόν τον άνδρα που επιβεβαίωσε με το προσωπικό του βίωμα, ότι «Χριστός Ιησούς χθες και σήμερον και εις τους αιώνας ο αυτός» κι ότι έχουμε έρθει στον κόσμο για να γίνουμε μιμητές Του κι όχι μόνο, αλλά κάτι περισσότερο.
«Όπως λέγει και πάλι μεγαλειωδώς ο Απόστολος Παύλος, να αναπληρώσομε στο δικό μας σώμα, την δική μας ύπαρξη, τα υστερήματα των θλίψεων του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Να αποβούμε δηλαδή κατά χάριν Χριστοί και στον κάθε έναν από εμάς, να επαναληφθεί το μαρτύριο και η μαρτυρία του αληθινού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.»
Η ζωή του Αγίου Λουκά είναι πραγματικά μία εποποιία, ένας θρίαμβος αλλά και μία βαθιά δοκιμασία, ένας ατελεύτητος αγώνας, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. Διώχθηκε για την πίστη, ζώντας στην εξορία με ύβρεις, με κακουχίες, με εμπαιγμούς επί 11 ολόκληρα χρόνια. Και στο γήρας του, ως Μητροπολίτης Συμφερουπόλεως, εδοκιμάσθη από την τύφλωση την οποία υπέστη. Και το έτος 1961 έφυγε στους ουρανούς, κατέλιπε αυτόν τον θαυμαστό βίο αλλά και την επιβεβαίωση του βίου του με τις θαυματουργίες και την αγιοσύνη που ο Θεός πλούσια του χάρισε.
«Ο Χριστός, ήρθε όχι να κηρύξει κάποιο λόγο, αλλά να μεταποιήσει την οικουμένη σε βασιλεία του Θεού, να μας καταστήσει όλους μετόχους αυτής της βασιλείας. Να μας χαρίσει την άκτιστη και αιώνια ζωή, απέραντη φωτοχυσία χάριτος και ευλογίας.
Ο Άγιος Λουκάς ο ομοιοπαθής, ο συνεργός μας, ο ιατρός μας, ο ανάργυρος μας, ο άνθρωπος της γενιάς μας, του κόσμου μας, μας δείχνει ότι η πίστις μας δεν είναι μουσειολογία ή παρελθόν, αλλά είναι ένα ατελεύτητο παρόν γιατί είναι η χάρις χωρίς όρια που αγιάζει και θεραπεύει και σώζει.»
Ο Σεβασμιώτατος ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του, ευχήθηκε η ευλογία του Αγίου, οι αγώνες και η αγωνία του που τον θέωσαν και τον έκαναν μακάριο, να φωτίζει, να εμπνέει, να οδηγεί και να συνεγείρει όλους μας, στον κοινό μας πνευματικό αγώνα για την επίγνωση της ευθύνης μας, της ελευθερίας μας και του μεγαλείου που μας αναμένει.
Ιερά Αγρυπνία
Στη συνέχεια ακολούθησε ιερά Αγρυπνία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας κ. Κωνσταντίνου, κατά την διάρκεια της οποίας εψάλησαν οι Χαιρετισμοί του Αγίου.
Την ημέρα της εορτής, τελέσθηκε ο Όρθρος και η πανηγυρική θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορωνείας κ. Παντελεήμονος.
