Η μαρτυρική και μεγαλώνυμος πόλις των Σερρών ίσταται εν ευγνωμοσύνη ενώπιον του αθλοθέτου Χριστού, διότι αξιώθηκε της μεγάλης τιμής και ευλογίας να προσφέρει, ως μητέρα γη, θυσία στο αχειροποίητο ουράνιο θυσιαστήριο, αλλά και στο βωμό της ποθεινοτάτης Πατρίδος Ελλάδος, πολλά δικά της γεννήματα και αναστήματα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Άγιος Νεομάρτυρας Νικήτας, το αληθινό καύχημα των Σερρών, που τιμάται όλως ιδιαιτέρως την Κυριακή του Αντίπασχα (του Θωμά) εκάστου έτους.
Επίκεντρο των λατρευτικών ακολουθιών υπήρξε ο περικαλλέστατος ιερός Ναός του τιμωμένου Αγίου στις Σέρρες, όπου σήμερα, Κυριακή 12 Μαΐου 2024, τελέσθηκε πανηγυρικό, Αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κορίνθου, Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους κ. Διονυσίου, συνιερουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στεφάνου και του οικείου Ποιμενάρχου, Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.
Συμπροσευχητικώς παρόντες, μεταξύ άλλων, ήταν και οι Βουλευτές Σερρών κ. κ. Φ. Αραμπατζή και Θ. Λεονταρίδης, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών και Αστυνομικών Αρχών του τόπου, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι και πλήθος πολύ ευλαβών χριστιανών.
Ο προεξάρχων Σεβ. Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος κήρυξε τον θείο λόγο, αναφερόμενος στην θαυμαστή βιωτή του Αγίου Νικήτα και στην Ανάσταση του Χριστού, η οποία δεν είναι απλώς το κέντρο της ζωής και της πίστεως της Εκκλησίας, ως ετόνισε ο Σεβασμιώτατος, αλλά είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να πιστέψει κανείς στον Χριστό και να θεωρείται μαθητής Του.
Η Ανάσταση του Κυρίου σηματοδοτεί συγχρόνως και την πνευματική ανάσταση του ανθρωπίνου γένους και την διαρκή αναστάσιμη κατάσταση της ψυχής του ανθρώπου.
Προ της απολύσεως της θ. Λειτουργίας, στην εμπνευσμένη, από το Δοξαστικό των αποστίχων του Εσπερινού της σημερινής εορτής: «Φιλάνθρωπε, μέγα καί ἀνείκαστον τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου∙ ὅτι ἐμακροθύμησας ὑπό Ἰουδαίων ραπιζόμενος, ὑπό Ἀποστόλου ψηλαφώμενος, καί ὑπό τῶν ἀθετούντων σε πολυπραγμονούμενος…», λίαν διδακτική ομιλία του, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Η υμνολογία της Εκκλησίας μας μυσταγωγεί στις σώζουσες θείες αλήθειες, μας οδηγεί να γινόμεθα διδακτοί Θεού, να στερεωνόμεθα στην πίστη, να μένουμε σταθεροί στην απόφασή μας να είμεθα μαζί με τον Χριστό, ο οποίος είναι και χθες και σήμερον και έως συντελείας της ανθρωπίνης ιστορίας, πάντοτε, ο υπό των εχθρών Του ραπιζόμενος, σταυρούμενος, καταδιωκόμενος, πολεμούμενος, συκοφαντούμενος, φυλακιζόμενος, εκουσίως και φιλανθρώπως θνήσκων, αλλά και πάντοτε, ως αιώνιος νικητής ανιστάμενος, υπό των μαθητών Του ψηλαφώμενος και υπό των αθετούντων πολυπραγμονούμενος, ως αθάνατος δε Λόγος του Θεού, αεί ζων και νικών διά της αγάπης Του.
Ο Κύριος μας από την πρώτη στιγμή της ζωής του στη γη πολεμήθηκε σκληρότατα και άδικα, από τους ανθρώπους εκείνους, που αδυνατούσαν να αντέξουν το φως, το οποίον Εκείνος έφερε στον κόσμο. Αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές Του, οι αυτόπτες και αυτήκοοι, υποκείμενοι και αυτοί στην ασθενική και ευκόλως διολισθαίνουσα στον φόβο και την ολιγοπιστία ανθρώπινη φύση τους αποζητούν απτές αποδείξεις της θεότητός Του, ζητώντας να ψηλαφήσουν το μεγαλείο της δόξης Του.
Πόσες φορές κι εμείς, οι οποίοι έχουμε την σφραγίδα του Χριστού στη ζωή μας και αναπνέουμε τις ζείδωρες ‘’ανάσες’’ Του μέσα στην αγία Του Εκκλησία, δεν νιώθουμε φόβο, αδυναμία, δειλία, ατολμία, ολιγοπιστία μπροστά στην ορμητική και θρασεία επέλαση του κακού στον σύγχρονο κόσμο;
Οι αντίθεοι πάντοτε αγρυπνούν και γρηγορούν, οι δε του Χριστού συχνά εφησυχάζουν, φοβούνται, κρύπτονται. Υπάρχει επίσης και η μερίδα των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι πολυπραγμονούντες στα περί της πίστεως, με ποιότητες απόλυτης λογικοκρατίας, αθετούν τον Χριστό ως Θεό και Σωτήρα του κόσμου.
Αλλ’ Εκείνος, ο ‘’κατάστικτος τοῖς μώλωψι καί πανσθενουργός’’, θεάνθρωπος Ιησούς, ο υπό των εχθρών Του ραπιζόμενος, υπό των φίλων Του ψηλαφώμενος και υπό των πολυπραγμονούντων αθετούμενος, ως Θεός και λυτρωτής του κόσμου, ανοίγει τον Παράδεισο, σώζει, αναπλάθει, ανιστά και θεώνει λυτρωτικώς στο θεανδρικό Του πρόσωπο την ανθρωπίνη φύση, στηρίζει, εμπνέει, καθοδηγεί και παρηγορεί διά των Αγίων Του τη ζωή μας, μεταμορφώνει τον κόσμο, μας εισαγάγει χειροκρατώντας μας φιλόστοργα στη θέα της καινής, εν Χριστώ κτίσεως.
Όπως ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος Νικήτας, ο οποίος εξερχόμενος της ασφάλειάς του από το Αγιώνυμον Όρος, στους απαράκλητους και ασέληνους καιρούς της σκληροτάτης και τυραννικοτάτης σκλαβιάς στους οθωμανούς Τούρκους, έθεσε τον εαυτό του σε μεγίστους κινδύνους, ομολογώντας αφόβως τον Χριστό και αναπτερώνοντας τις ελπίδες στο δούλο Γένος μας. Επεπόθησε το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού και τον στηριγμό των αδελφών του Σερραίων.
Έτσι είναι οι Άγιοι του Θεού σε κάθε εποχή. Φώτα ολόλαμπρα μέσα στο ψηλαφητό σκοτάδι. Άνθη ευωδιάζοντα Παράδεισο σε καιρούς χειμώνος. Μαρτυρία Ιησού Χριστού σε χρόνους πικρίας και φόβου. Ομολογούν τον Χριστό και διατηρούν στη ψυχή τους, με την χάρη Του, την αφοβία και την ειρήνη Του, που αποτελούν πολυτίμητα δώρα της Αναστάσεώς Του.
Είθε, με την χάρη του αναστάντος Κυρίου μας, να τους μιμηθούμε και να φανούμε άξιοι του αίματος και της θυσίας τους».
Ο Σεβ. κ. Θεολόγος ευχαρίστησε τους Σεβ. Αρχιερείς, τους φιλογενείς Άρχοντες του τόπου και τον φιλάγιο λαό του Θεού, για την συγκινητική, συμπροσευχητική τους παρουσία στις ιερές ακολουθίες της μνήμης του Αγίου Νικήτα.
Ιδιαιτέρως και με βαθειά συγκίνηση, ο Σεβασμιώτατος, ευχαρίστησε τους παρισταμένους εν Χριστώ Σεβασμιωτάτους αδελφούς του, τα μέλη της πνευματικής του οικογενείας, τα πνευματικά του παιδιά, τους φιλοτίμους κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες του στον θείο αμπελώνα των Σερρών και τον ευγενέστατο Σερραϊκό λαό και ευχήθηκε ιδιαιτέρως στους εορτάζοντες, σήμερα, κληρικούς και συνεργάτες του στην διακονία της διοικήσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης.
