Με την ευλογία του αγίου Θεού, τις ευχές του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου και την έμπονη προσπάθεια του Γραφείου Νεότητος της Σερραϊκής Εκκλησίας, έλαβε χώρα η πρώτη εφετεινή Σύναξη ιερέων υπευθύνων νεότητος, κατηχητών και κατηχητριών της Εκκλησίας των Σερρών και της Νιγρίτης, συνολικώς 120 προσώπων, σήμερα Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024, στον ιερό Ναό Αγ. Βασιλείου Κ. Λευκώνος Σερρών, με αφορμή την έναρξη του νέου ιεραποστολικού και κατηχητικού έτους 2024-2025.
Το πρωί, τελέσθηκε η θ. Λειτουργία, μετά το τέλος της οποίας οι προσκεκλημένοι γεύθηκαν το κέρασμα, που δόθηκε σε όλους.
Στη συνέχεια,τελέσθηκε υπό του Σεβ. κ. Θεολόγου η ακολουθία του Αγιασμού για τα στελέχη των κατηχητικών δράσεων.
Ακολούθως, ο υπεύθυνος συντονισμού του κατηχητικού έργου της Εκκλησίας των Σερρών, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Νικήτας Χαλέμης, προλόγισε καταλλήλως την κατηχητική ημερίδα, παρουσιάζοντας στους παρευρισκομένους τον προσκεκλημένο ομιλητή, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη π. Δωρόθεο Ζέρβα, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγ. Όρους και Αρδαμερίου, ο οποίος ανέπτυξε εισήγηση με θέμα: «Η χρήση του διαδικτύου στην ποιμαντική πράξη της Εκκλησίας».
Στη συνέχεια, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος, αφού ευχαρίστησε τον π. Δωρόθεο, για την κατά πάντα άρτια και εμπεριστατωμένη ομιλία, με τον μεστό, αγιοπνευματικό και επίκαιρο λόγο του, προσέφερε μοναδικές ευκαιρίες γονίμου προβληματισμού και εμπνεύσεως, για την άσκηση του κατηχητικού έργου, τονίζοντας, αφενός μεν, την μοναδική, διαρκή και αναντικατάστατη αξία του κατηχητικού έργου στην Εκκλησία και μάλιστα όταν αυτό έχει ως τελικό αποδέκτη την νεολαία της σύγχρονης ταραγμένης εποχής, αφετέρου δε, την ανάγκη ενισχύσεως και εμπλουτισμού αυτού του ιερού έργου με την λελογισμένη αξιοποίηση των συγχρόνων μέσων της τεχνολογίας, με σκοπό την κατήχηση του λαού μας στα ζωηφόρα νάματα του Ευαγγελικού λόγου.
Μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε και τα εξής: «Το κατηχητικό έργο, ως έκφραση και μαρτυρία της ποιμαντικής ευθύνης, διακονίας και αποστολής της Εκκλησίας μας, αποτελεί πρώτιστο και ιερό χρέος Της, κατά την εντολή του ιδίου του Κυρίου μας. Την σημασία και την σπουδαιότητα του έργου της κατηχήσεως της νεολαίας υπαγορεύουν το χρέος ποιμαντικής μας ευθύνης, οι ανάγκες των καιρών και οι πολλές και ποικίλες προκλήσεις.
Η Εκκλησία απηλλαγμένη από φοβικά σύνδρομα και μυωπικές συμπεριφορές, οφείλει να αξιοποιήσει δημιουργικά τις νέες δυνατότητες, που προσφέρει η ραγδαίως αναπτυσσόμενη τεχνολογία, στους σύγχρονους καιρούς, προστατεύουσα συγχρόνως τα παιδιά Της από υπαρκτές και επικίνδυνες ατραπούς.
Η χρήση του διαδικτύου, από τα μέλη της Εκκλησίας μας δεν πρέπει να συνδέεται μόνον με την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του ποιμαντικού έργου Της και την αξιοποίηση των συγχρόνων επικοινωνιακών μέσων απ’ Αυτήν, προκειμένου να διαδώσει το μήνυμα του Ευαγγελίου στον σύγχρονο κόσμο, αλλά και με την υποχρέωση της πνευματικής περιφρουρήσεως του ποιμνίου Της.
Η Εκκλησία μας, ως μητέρα φιλόστοργη του λαού Της, οφείλει να αναδείξει διδακτικώς τις θετικές δυνατότητες του διαδικτύου, αλλά και να υποδείξει και τους κινδύνους, που ελλοχεύουν και μπορούν να βλάψουν τον άνθρωπο, ειδικώς δε τον έφηβο χρήστη του.
Η Εκκλησία επιλεκτικώς, με προσεκτικά βήματα και σύνεση, μπορεί και πρέπει, να αξιοποιήσει τις δυνατότητες, που Της δίδονται, για την κατά Θεόν πρόοδο του ποιμαντικού Της έργου, που έχει ως αποδέκτη τον άνθρωπο.
Στο μέτρο που η κατάχρηση των δυνατοτήτων του διαδικτύου, γεγονός απολύτως υπαρκτό και επικίνδυνο, επηρεάζει την ψυχοσωματική υγεία του νέου ανθρώπου, τότε, η Εκκλησία οφείλει να περιφρουρήσει και να ενημερώσει τα πνευματικά Της τέκνα για ό,τι ολέθριο συνεπάγεται η αδιάκριτη, αλόγιστη και υπέρμετρη χρήση του.
Η αγία Εκκλησία μας, καλείται να παράσχει τα πνευματικά εκείνα αντισώματα, που θα προφυλάξουν τους νέους μας και όχι μόνον, από τους κινδύνους των νέων τεχνολογιών,που συνεχώς αναπτύσσονταικαι εξελίσσονται, χωρίς να υπάρχει πάντοτε το ανάλογο αξιακόκαι ηθικό υπόβαθρο και αντίβαρο.
Το επόμενο βήμα, που είναι ήδη ορατό και έρχεται με μεγάλη ταχύτητα, εάν δεν είναι ήδη εδώ, είναι η πρόκληση της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία, χωρίς το κατάλληλο νομικό και ηθικό πλαίσιο, θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μία ανείπωτη σκλαβιά και καταδυνάστευση του ιδίου του ανθρώπου, από τα δημιουργήματά του, τις μηχανές.
Η Εκκλησία, σήμερα κιόλας, έχει χρέος, να δημιουργήσει τις πνευματικές εκείνες προϋποθέσεις, για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη μίας νέας ποιμαντικής, που θα λειτουργήσει ως ανάχωμα στην μεγάλη πρόκληση, της ανεξέλεγκτης, δηλαδή, ανάπτυξης της τεχνολογίας και της πληροφορικής, που πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσει ο κόσμος ολόκληρος.
Με ρεαλισμό, οργανωμένο σχεδιασμό και μελέτη, προσευχή, έμπονη αγάπη για τον άνθρωπο, ως εικόνα του Θεού, πατώντας πάντοτε στο στέρεο έδαφος της αμωμήτου, ορθοδόξου πίστεως και παραδόσεως, δημιουργώντας γέφυρες συνεργασίας και συμπροβληματισμού με κοινωνικές ομάδες, που έχουν την ίδια με εμάς, καλή ανησυχία, οφείλουμε να καταθέσουμε την μαρτυρία της πίστεως στον μόνο Σωτήρα του κόσμου, τον Κύριό μας Ιησούν Χριστόν και της αγάπης στο πολυτίμητο πλάσμα του, τον άνθρωπο».
Μετά το πέρας των ομιλιών, ο Σεβασμιώτατος επέδωσε τα διοριστήρια έγγραφα στους κατηχητές και τις κατηχήτριες, καθώς και μία ευλογία ιδιαίτερη, ένα πόνημα αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο, υπό τον τίτλο: «Ω ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΜΗΤΕΡ», ευχόμενος σε όλους, πλούσια την ευλογία του Θεού στη ζωή και καρποφόρο αμητό στη διακονία τους.
