Ο Ιερός Κλήρος της Λαμίας και σύσσωμη η Ενορία της Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης Λαμίας, αποχαιρέτησε την Καθαρά Δευτέρα 2 Μαρτίου, τον σεβάσμιο μακαριστό γέροντα π. Αγγελή Αγγελή, τον επί 46 συναπτά έτη πιστό διάκονο και ποιμένα της Ενορίας.
Η εκδημία του π. Αγγελή σκόρπισε θλίψη σε όλη τη Λαμία και ιδιαίτερα στην Ενορία που υπηρέτησε. Το βράδυ της Κυριακής 1 Μαρτίου, οι Ιερείς του Ναού, η οικογένειά του και οι πιστοί της Ενορίας, υποδέχθηκαν το σεπτό σκήνωμά του στο Ναό. Καθ’ όλη την διάρκεια της νύκτας, πολλοί ήταν αυτοί που επισκέφθηκαν το Ναό για να ασπασθούν το χέρι του π. Αγγελή και να ανάψουν ένα κερί, προσευχόμενοι για την ανάπαυση της ψυχής του.
Το πρωί της Καθαράς Δευτέρας, ο Προϊστάμενος του Ναού Αιδεσ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Κυρίτσης και ο Αρχιδιάκονος του Ναού π. Ευστάθιος Κατόπης, τέλεσαν την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων δώρων, ενώπιον του σκηνώματός του. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και έως την 12η μεσημβρινή, τελέστηκε η Εξόδιος Ακολουθία του, όπου αναγνώσθηκε το Ιερό Ευαγγέλιο από τους ιερείς, ως είθισται.
Στην Εξόδιο Ακολουθία, προηξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, ο οποίος και συνδεόταν πνευματικά με τον π. Αγγελή, συμπαραστατούμενος υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών, ενώ συμμετείχαν, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Άγγελος Ανθόπουλος, Καθηγούμενοι Ιερών Μονών και πολλοί Ιερείς και οι διάκονοι της πόλεως. Τους ύμνους της Εξοδίου Ακολουθίας, απέδωσε Βυζαντινός χορός υπό την καθοδήγηση του Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας κ. Ανδρέου Ιωακείμ, τη συμμετοχή των Ιεροψαλτών του Ναού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Συμεών, προσφώνησε τον άγιο Λαρίσης και εκ μέρους όλων τον ευχαρίστησε για την συμμετοχή και την συμπαράσταση στο πένθος της οικογενείας, της Ενορίας και της Ιεράς Μητροπόλεως και μεταξύ άλλων τον κάλεσε να απευθύνει λόγο παραμυθίας και αγάπης.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Σήμερα αποχαιρετούμε τον πατέρα Άγγελο, έναν εργάτη του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Έναν ιερέα γνήσιο για τον οποίο και οι λίθοι κεκράξονται. Υπήρξε κτίτωρ του Ναού και ευεργέτης. Στη θλίψη της οικογένειας και σε παρηγορία όλης της Ενορίας, η αγάπη του Θεού μας έστειλε οικείο πρόσωπο, παράκλητο και παρηγοριά, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ.Ιερώνυμο, αγαπητό εν Χριστώ αδελφό, γέννημα και θρέμμα πνευματικό της Φθιώτιδος, ο οποίος εκτός του ότι προέστη της εξοδίου ακολουθίας, θα μας απευθύνει και λόγο παρηγορητικό.»
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο μας κ. Συμεών και αναφέρθηκε στον π. Αγγελή και στην μακρόχρονη σχέση αγάπης και αμοιβαίου σεβασμού που διατηρούσαν μεταξύ τους, όταν ο Σεβασμιώτατος υπηρετούσε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος ως Διάκονος και μετέπειτα Ιεροκήρυκας.
Χαρακτηριστικά ο κ. Ιερώνυμος σημείωσε:
«Η σημερινή ημέρα είναι από τις φορές που έρχομαι στη Φθιώτιδα με βαριά καρδιά, όχι μόνο λόγω της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά και γιατί ένας έμπειρος και πεπαιδευμένος κληρικός, σημείο αναφοράς όλων αλλά ιδίως των νέων κληρικών, εξέλιπε εν μέσω ημών.
Έφυγε κατάφορτος έργων αγαθών έτσι ώστε να μεταφυτευτεί στο ουράνιο θυσιαστήριο και όπως ο Άγιος θεός επί γης, εξόξασε τη ζωή του, έτσι και τώρα αυτή την δόξα συνεχίζει στο ουράνιο θυσιαστήριο, επιτρέποντας να συναγγάλλεται με τον Χριστό.
Ο π. Άγγελος ναι μεν εδοξάσθη υπό Θεού αλλά πρώτος αυτός εδόξασε το Θεό με το συνολικό τρόπο της ζωής του.
Καταγόμενος από τον Δομοκό και παρά τις δυσκολίες πρόκοψε και έγινε ικανός κληρικός σχετικά νωρίς. Συνεδέθη με την γυναίκα του και έκανε μια ωραία οικογένεια.
Πολλές φορές από το τηλέφωνο μου μιλούσε για αυτήν. Αυτή η οικογένεια όμως δεν έγινε εμπόδιο να μην μπορέσει ο π. Άγγελος να αφιερωθεί στην Εκκλησία του Θεού. Ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Δαμασκηνός τον χειροτόνησε και του εμπιστεύθηκε πολλές Ενορίες.
Μου μιλούσε για τις δυσκολίες που συναντούσε με τις διπλές και τριπλές ακολουθίες που τελούσε και πόσο δύσκολο ήταν τότε με τα ζώα να μετακινείται από Ενορία σε Ενορία. Αναδείχθηκε ο π. Άγγελος ένας άξιος δάσκαλος. Ήξερε να μεταχειρίζεται τους νεοτέρους κληρικούς και να τους συμβουλεύει. Να τους βάζει φρένο και άλλοτε να μπαίνει ασπίδα κρατώντας ισορροπίες.
Το μεγάλο του επίτευγμα ήταν αυτός ο Ναός. Μέσα από μια πανστρατιά η Άμπλιανη άλλαξε όψη. Πίεζε τον κόσμο για να φτιαχτεί η Αγία Παρασκευούλα, όπως την έλεγε.
Έφτιαξε τον κάτω Ναό με τον καλλίτερο τρόπο. Πότε με το πετραχήλι και πότε με τις ακολουθίες και τις συμβουλές, ανακούφιζε με αγάπη τον κόσμο. Όντας επιεικής και καινοτόμος, έβρισκε αδιέξοδο στα πράγματα. Κατάφερνε να κερδίζει τους ανθρώπους και να τους φέρνει στο Χριστό με τον τρόπο του, το χαμόγελό του και το αστείο του.
Έχει ο Θεός έλεγε. Ήξερε να συγκρατεί τον εαυτό του. Είχε το μέτρο, την υπομονή και την αντοχή. Τέσσερα χρόνια έκανε αιμοκάθαρση και την άντεξε υπομονετικά.
Ο Άγιος Θεός ξέρει ότι εκεί που τον πάει, δίνει την ευκαιρία να δέεται περισσότερο και εκτενέστερα για την οικογένεια και την Ενορία του. Τον αποχαιρετούμε με την κατ’ άνθρωπον θλίψη αλλά και με την βεβαιότητα, ότι ένας άνθρωπος πίστεως μεταφυτεύτηκε εκεί που του αξίζει και βρίσκει αγαλλίαση».
Ο Προϊστάμενος της Ενορίας Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Κυρίτσης, μετέφερε ιδιαίτερα συγκινημένος την θλίψη και την στεναχώρια του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και σύσσωμου του πιστού πληρώματος της Ενορίας και αποχαιρετώντας τον σεβάσμιο, μακαριστό υπογράμμισε:
Η γνωριμία μου με τον π. Άγγελο ήταν πριν γίνω κληρικός και όταν διορίστηκα στην Ενορία της Αγίας Παρασκευής γνώρισα τις πατρικές του συμβουλές και το ανύσταχτο ενδιαφέρον του και έτσι συνδεθήκαμε ακόμη περισσότερο.
Θα πω ότι, το ενδιαφέρον του ήταν τόσο, όση και η ψυχή του. Όλο του το είναι αναφέρεται στην Αγία Παρασκευή. Το καθετί στο Ναό το πονάει. Δεν ήταν μόνο ότι εργάστηκε για την ανοικοδόμηση του Ναού και τον εξοπλισμό του, εργαζόταν να τον γεμίσει με πιστούς.
Ως διάδοχός του, θέλω ενώπιον του σκηνώματος να τον διαβεβαιώσω ότι, θα συνεχίσουμε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε αυτή η Ενορία να είναι καταφύγιο ψυχών, όπως προσπαθούσε και ο π. Άγγελος με την εξομολόγηση με τα Ιερά Μυστήρια.
Το πιο δύσκολο ήταν να μας εμπνεύσει και ενέπνευσε τον κόσμο της Άμπλιανης ώστε να δημιουργηθεί αυτός ο Ναός και γνωρίζουμε τις δυσκολίες που συνάντησαν για να τον οικοδομήσουν από το υστέρημά τους. Να ζητούν χρήματα μέχρι τα σύνορα της Ελλάδος για την ανοικοδόμησή του.
Η διακονία μας μαζί του θα μας μείνει αξέχαστη και σε εμάς ως νεότερους κληρικούς θα μείνει ως ένας παραδοσιακός κληρικός της υπαίθρου. Μπορεί να άλλαξαν οι εποχές όμως οι συμβουλές και προτροπές ενός αγαθού Ιερέα θα μείνουν στην ψυχή μας. Αυτό είναι και το εφόδιο για να συνεχίζουμε την δικής μας δραστηριότητα. Εκφράζουμε επίσης και την συμπαράστασή μας στην οικογένεια και την διαβεβαιώνουμε, ότι έχει έναν μεσίτη στον ουρανό. Η αγκαλιά αυτής της ςνορίας θα έχει στους κόλπους της τον π. Αγγελή και θα μνημονεύεται ως κτίτωρ. Ο Θεός να τον κατατάξει εν χώρα ζώντων».
Μετά και τον τελευταίο ασπασμό, ακολούθησε η ταφή του σκηνώματος του αειμνήστου π. Αγγελή, στην γενέτειρά του, το χωριό Φιλιαδώνα Δομοκού, στον τάφο των γονέων του κατόπιν επιθυμίας του, ενώ εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου προσφέρθηκε καφές εις στη μνήμη του, στο Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο του Ναού.
Λίγα λόγια για τον σεβάσμιο π. Αγγελή Αγγελή:
Ο μακαριστός π. Αγγελής Αγγελής γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του έτους 1937 στην Φιλιαδώνα Δομοκού. Τέκνο του Νικολάου και της Δήμητρας Αγγελή, ευσεβών γονέων, οι οποίοι και τον ανέθρεψαν με πολύ πίστη, διδάσκοντάς του την αγάπη στον Θεό και στον άνθρωπο. Αξίες, τις οποίες ο μακαριστός π. Άγγελος κράτησε έως το τέλος της ζωής του και τις μεταλαμπάδευσε όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά και σε ολόκληρο το ποίμνιο του, οι οποίοι τον υπεραγαπούσαν.
Από πολύ μικρός έδειξε το Θείο κάλεσμα του Κυρίου προς την Ιεροσύνη και φοίτησε στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο του Βόλου.
Μετά την αποφοίτησή του νυμφεύθηκε την πρεσβυτέρα του Αγιούλα Παπαευσταθίου, με την οποία απέκτησαν 2 τέκνα, τον Νικόλαο και την Δήμητρα, καθώς και τον εγγονό τους Άγγελο, τον οποίο ο αείμνηστος π. Άγγελος αγαπούσε πολύ.
Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε υπό των σεπτών χειρών του μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Δαμασκηνού Παπαχρήστου, το έτος 1962 και ετοποθετήθη στην νεοσύστατη τότε Ενορία της Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης Λαμίας, όπου υπηρέτησε με αυταπάρνηση 46 ολόκληρα χρόνια.
Παρά την συνταξιοδότηση του και ειδικά το τελευταίο διάστημα, σηκώνοντας αγογγύστως τον σταυρό της ασθενείας του ως αιμοκαθαρόμενος νεφροπαθής, η αγάπη του για την Θεία Λατρεία του έδινε δύναμη και συνεχώς ευρισκόταν στο Ναό αλλά και στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος Μελιταίας, την οποία και αγαπούσε ιδιαιτέρως.
Τον διέκριναν πολλά χαρίσματα. Κατείχε ευσεβές χριστιανικό ήθος, ευγένεια, τιμιότητα, αγάπη, βαθειά πίστη, ευθύτητα και παραδοσιακή Ελληνορθόδοξη Ιερατική λεβεντιά.
Δικαίως χαρακτηρίζεται ως κτήτορας του Ναού, αφού ανάλωσε θυσιαστικά εαυτόν στην εκ βάθρων κατασκευή και ολοκλήρωση του Μεγαλοπρεπούς Ναού της Αγίας Παρασκευής Νέας Άμπλιανης Λαμίας, ένας Ναός πραγματικό κόσμημα για την πόλη της Λαμίας.
Έφυγε από την ζωή το πρωί της Κυριακής 1 Μαρτίου σε ηλικία 83 ετών, σκορπίζοντας θλίψη στην πολυπληθή Ενορία της Αγίας Παρασκευής.
