ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 13ης Οκτωβρίου 2019 εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλλίπων, Νεαπόλεως και Θάσου, υπό το θέμα: “Η δαιμονική πολυλογία”.
Ένα από τα πάθη που έχουμε είναι και το πάθος της πολυλογίας. Μέσα στην
Καινή Διαθήκη υπάρχει μια αναφορά του Κυρίου για το πάθος αυτό «Προσευχόμενοι
δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί, δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών
εισακουσθήσονται»(Ματθ.6,7). Ας δούμε πως ερμηνεύεται η λέξη πολυλογία στην
πνευματική ζωή.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας λέγουν ότι βαττολογία και φλυαρία στην προσευχή
είναι να ζητάς πλούτο, δόξα, τα γήϊνα και τις τιμές. Οι μακρές προσευχές δεν
εξυπηρετούν τον άνθρωπο όταν έχουν τέτοια αιτήματα. Βέβαια ο Άγιος Θεοφύλακτος
θα πει να κάνουμε μικρές προσευχές σε συχνά διαστήματα. Υποστηρίζει το
«προσκαρτερείν τη ευχή».
Ο Ιερός Χρυσόστομος αναφέρει ότι η πολυλογία αναφέρεται στις δικές μας
προσευχές, αυτές που συνθέσαμε εμείς και τα δικά μας αιτήματα να μην τα λέμε στον
Θεό, π.χ. δώσε μου να περάσω στο Πανεπιστήμιο, κάνε να παντρευτώ την τάδε, να
αποκτήσω χρήματα κ.λ.π. Προσφέρουμε στο Θεό προσευχή με πολλά λόγια αλλά
χωρίς καμμιά ωφέλεια.
Η πολυλογία γίνεται όργανο του διαβόλου και μέσα από αυτήν μπορεί να
περάσει τις ιδέες του μας αναφέρει ο Μέγας Αθανάσιος, και ο άγιος Μάξιμος ο
Ομολογητής λέει στο σχόλιο του προς τον Εκκλησιαστή πως η αφροσύνη είναι
συνδεδεμένη με την φλυαρία. Δεν πρέπει να είμαστε ταχείς στους λόγους.
Η πολυλογία αναφέρεται ακόμη και στην προσευχή διότι πολλές φορές
ευχόμαστε πως θα αλλάξουμε τη ζωή μας και δεν το κάνουμε δηλαδή φλυαρούμε,
όσα υποσχεθήκαμε στο Θεό δεν τα πραγματοποιούμε. Ούτε πρέπει να
χρησιμοποιούμε το στόμα μας λέγοντας διάφορες δικαιολογίες στο Θεό, πως τάχα
αγνοούσαμε την τάδε αμαρτία και γι΄αυτό την διαπράξαμε. Δικαιολογία επίσης είναι
και αυτό που πολλές φορές λέμε «ας αμαρτήσω και μετά θα πάω στον Εξομολόγο να
εξομολογηθώ». Είναι δαιμονική κατάσταση. Ο ίδιος θα πει πως η πολυλογία είναι
συνδεδεμένη με την ηδονή της φιλαυτίας γιατί ένα από τα πάθη που προέρχονται από
το κυνήγι της ηδονής της φιλαυτίας, δηλαδή της αγάπης μας προς τον εαυτό μας,
είναι να ψάχνουμε να βρούμε ηδονή στην ασυγκράτητη πολυλογία μας.
Ως πάθη σχετιζόμενα με την φιλαυτία σημειώνει επίσης την γαστριμαργία,
την υπερηφάνεια, τη φιλαργυρία, και την επιπολαιότητα. Και ο Φιλόθεος ο Σιναΐτης
γράφει ότι «ουδέν πολυλογίας συγχυτικότερον και γλώσσης ακρατούς φαυλότερον
και κατάστασιν ψυχής αφανίσαι δυνάμενον» (Φιλοκαλλία ιερών Νηπτικών Νηπτικά
κεφ.μ΄τ.Β΄).
Μπορεί να σκορπίσει όλη την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Πολλές
φορές πηγαίνουμε στην Εκκλησία, στην αγρυπνία, στη συνάντηση με κάποιον
πνευματικό άνθρωπο και ότι κερδίζουμε, το χάνουμε κατόπιν με την πολυλογία. Ας
αποφεύγουμε λοιπόν, αυτό το φοβερό πάθος για να γλυτώσουμε από πολλά κακά.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Πρεσβ. Κωνσταντίνος Μοσχόπουλος