Με τη συμμετοχή μόνο εκπαιδευτικών και μαθητών της Πατμιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής (προς αποφυγήν διασποράς του κορωνοϊού) τελέστηκε σήμερα η πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του ιδρυτού της, Οσίου Μακαρίου του Καλογερά, του Πατμίου.
Όπως γράψαμε και χθες, η 19η ημέρα του Ιανουαρίου είναι μια σπουδαία ημέρα για την Πατμιάδα του Γένους Εκκλησιαστική Σχολή, διότι εορτάζει ο ιδρυτής της, Άγιος Μακάριος ο Καλογεράς, που επιτέλεσε θεάρεστο έργο τόσο για τη μάθηση των παιδιών όσο και για την μεγάλη υποστήριξη του ελληνικού έθνους και της Ορθοδοξίας.
Τα βίντεο που ακολουθούν είναι από τη Θεία Λειτουργία σήμερα και τον χθεσινό πανηγυρικό Εσπερινό, πριν από τον οποίο μικροί μαθητές χτυπούν τα τάλαντα.
Η ομιλία του διευθυντή, κύριου Ιωάννη Ζαρκαδούλα, στη σημερινή Θεία Λειτουργία του Αγίου Μακαρίου του Καλογερά.
Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφίες της Giakoumina Pente-matheou από την πορεία των χρόνων της Πατμιάδας, υπό την σκέπη του Αγίου Μακαρίου.
Ο βίος του Αγίου
Ο Άγιος Μακάριος ο Καλογεράς, ο Εθνοδιδάσκαλος γεννήθηκε στην Πάτμο το 1688 μ.Χ., και ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές και ήρθε σ΄ επαφή με σημαντικές οικογένειες και κληρικούς της Βασιλεύουσας. Μετά το τέλος των πολυετών σπουδών του υπηρέτησε ως Διάκονος πλάι στο Μητροπολίτη Νικομήδειας.
Καθώς ο Μακάριος ενδιαφερόταν πολύ για τη διδασκαλία και τη διαπαιδαγώγηση των υπόδουλων Ελλήνων, επέστρεψε στην Πάτμο το 1713 μ.Χ. και ίδρυσε την Πατμιάδα Σχολή. Τα μαθήματα στη σχολή παρέχονταν δωρεάν σε όλους τους μαθητές και αρχικά ο Μακάριος δίδασκε μόνος του. Μετά από μερικά χρόνια, οι καλύτεροι των μαθητών επιλέχθηκαν ως διδάσκαλοι της σχολής. Οι μαθητές αυτοί κατάγονταν από την Πάτμο και από άλλα μέρη της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι κύριοι συνεργάτες του ήταν ο μοναχός Κοσμάς από τη Λήμνο και ο μοναχός Γεράσιμος ο Βυζάντιος. Ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε σε εκατό, γι’ αυτό και θεωρήθηκε απαραίτητη η δημιουργία νέων κτηρίων, τα οποία δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια εύπορων δωρητών από την Κωνσταντινούπολη. Η Πατμιάδα μετεξελίχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες σχολές του Ελληνισμού.
Ο Μακάριος, ο οποίος είχε εξασθενημένο οργανισμό, απεβίωσε στην Πάτμο το 1737 μ.Χ. , αλλά η έντονη δράση και το έργο του διέσωσαν το όνομά του. Η Ιερωσύνη του δεν ανήλθε ποτέ πέραν του βαθμού του Διακόνου, επειδή αρεσκόταν περισσότερο, όπως ο ίδιος έλεγε να διακονεί παρά να διακονείται.
Ο βίος του Αγίου από το saint.gr