Στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Δημητρίου Λαβάρων, του τέως Δήμου Ορφέως, όπου ιδιαιτέρως τιμάται η μεγαλομάρτυρας και ισαπόστολος Αγία Φωτεινή, ιερούργησε την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, 22α Μαΐου, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε μεταξύ άλλων ότι “ο κόσμος αναζήτησε πολλούς σωτήρες μέσα στο παγκόσμιο δράμα της ιστορίας. Όλοι τον απογοήτευσαν, τον πρόδωσαν, τον εκμεταλλεύτηκαν. Ο μόνος Σωτήρας που δικαίωσε τις προσδοκίες των ανθρώπων είναι ο Χριστός”.
Ο Σεβασμιώτατος ερμηνεύοντας εκ της ευαγγελικής περικοπής την περί του Κυρίου ομολογία των Σαμαρειτών «αυτοί γαρ ακηκόαμεν, και οίδαμεν ότι ούτός εστιν αληθώς ο σωτήρ του κόσμου ο Χριστός», μεταξύ άλλων, είπε: «Αυτή η ομολογία των Σαμαρειτών αποτελεί μία κοινή διαπίστωση όλων των ανθρώπων που γνωρίζονται με τον Ιησού και σαγηνεύονται απ’ Αυτόν. Οι ζωές των ανθρώπων μοιάζουν με αμέτρητα μονοπάτια, που έχουν ως κατεύθυνση την αναζήτηση της ευδαιμονίας και της πληρότητας.
Κάθε άνθρωπος, από την πρώτη αναπνοή μέχρι την τελευταία του εκπνοή, βαδίζει στο μονοπάτι τού χρόνου, με σκοπό να βρει την καταξίωση, την εσωτερική ισορροπία, τη γαλήνη του πνεύματος, την αληθινή χαρά και πληρότητα. Κάθε ανθρώπινη ζωή μοιάζει με μια επανάληψη του δράματος των πρωτοπλάστων.
Κοινή περιουσία όλων είναι η απώλεια του Θεού. Αυτή την απώλεια μας κληροδότησαν οι κοινοί μας πρόγονοι, ο Αδάμ και η Εύα. Εκείνοι όμως ως πρόσωπα, μετά την Ανάσταση του Λυτρωτή, βρήκαν το δρόμο να γυρίσουν κοντά Του.
Κάθε άνθρωπος σ’ ολόκληρη τη ζωή του ψάχνει για τον τρόπο και το δρόμο αυτής της επιστροφής στο Θεό. Όλες οι αναζητήσεις, οι επιστήμες, οι τέχνες, ακόμη και οι παρεκτροπές στοχεύουν σ’ ένα και μόνο στόχο, στον απολεσθέντα Παράδεισο. Όλοι διψούμε για τον Παράδεισο που χάσαμε.
Όλοι δυστυχούμε για τον Παράδεισο που ακόμη δε βρήκαμε. Αυτός ο Παράδεισος όμως είναι πρόσωπο. Ο αληθινός Παράδεισος είναι ο ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό όποιος γνωρίζεται με το Χριστό ομολογεί, όπως και οι Σαμαρείτες: «αυτοί γαρ ακηκόαμεν, και οίδαμεν ότι ούτός εστιν αληθώς ο σωτήρ του κόσμου ο Χριστός».
»Ο κόσμος αναζήτησε πολλούς σωτήρες μέσα στο παγκόσμιο δράμα της ιστορίας. Όλοι τον απογοήτευσαν, τον πρόδωσαν, τον εκμεταλλεύτηκαν. Ο μόνος Σωτήρας που δικαίωσε τις προσδοκίες των ανθρώπων είναι ο Χριστός. Μόνον ο Χριστός έρχεται στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο. Παίρνει την ανθρώπινη σάρκα και την ελευθερώνει από τη φθορά και το θάνατο.
Με τη δική Του θυσία, με το δικό Του θάνατο, με την Ανάληψή Του κάνει τον άνθρωπο κατά χάριν Θεό. Ποιος μεσσίας, ποιος επαναστάτης, ποιος κοινωνικός αναμορφωτής, ποιος μεγάλος φιλόσοφος και δάσκαλος, ποιος επιστήμονας, ποιος καλλιτέχνης, ποιος «προφήτης» και ευεργέτης κατάφερε ποτέ να κάνει τον άνθρωπο Θεό; Κανένας!
Όλοι οι διάσημοι αυτού του κόσμου ούτε τον εαυτό τους δεν κατάφεραν να βελτιώσουν και να σώσουν. Ο μόνος που πήρε το ράκος και το έκανε μετάξι, που πήρε τη λάσπη και την έκανε διαμάντι, που πήρε την πέτρα και την έκανε φωτιά, είναι ο Θεάνθρωπος Νικητής τού θανάτου, ο Ιησούς Χριστός.
Δεν φοβήθηκε την ανθρώπινη ανυπακοή, δεν δίστασε μπροστά στη δαιμονική κακότητα, δεν κουράστηκε από τις ανόητες παλινωδίες και μωρότητες των αχάριστων πλασμάτων Του. Ήλθε αθόρυβα, έζησε αγαπητικά, έφυγε αρχοντικά. Σαν τέλειος κήρυξε και έπραξε τα πάντα, για να σώσει τους πάντες. Ως Μεσσίας έγινε ο παγκόσμιος άρχοντας των συνειδήσεων, η τομή του χρόνου, ο όρος του σωστού και του λάθους.
»Ο σύγχρονος κόσμος είναι μία εικόνα της αρχαίας Σαμάρειας. Προσπαθεί για την ευημερία, παλεύει για την πρόοδο, αγχώνεται με τις ανασφάλειες και τα πλήγματα που τον βρίσκουν. Κάθε άνθρωπος μέσα στον κόσμο αυτό περιμένει έναν κήρυκα του Ευαγγελίου να του μιλήσει για το Σωτήρα Χριστό.
Η Σαμαρείτιδα εργάστηκε ως ισαπόστολος ανάμεσα στους συμπατριώτες της. Το ίδιο κάνει και κάθε γνήσιος μαθητής του Λυτρωτή. Δεν κρατάει τον Ιησού κλεισμένο στη δική του καρδιά. Τον μοιράζεται με τ’ αδέλφια του. Τον μεταγγίζει στους διπλανούς του. Τον διαλαλεί με το παράδειγμα και τη ζωή του.
Η ζωή κάθε αληθινού πιστού είναι ένα κήρυγμα Χριστού. Όποιος ξεδίψασε από το αθάνατο νερό της Ορθοδοξίας, όποιος χόρτασε από τη βρώση της αθανασίας, γίνεται μία σύγχρονη Σαμαρείτις, που, ανεξάρτητα από τα λάθη, τις πτώσεις και τα προσωπικά αμαρτήματά του, μπορεί να διακηρύττει ότι ο Μεσσίας ήλθε και μας περιμένει όλους, να μας υιοθετήσει και να μας θεώσει».
Την Θεία Λειτουργία στα Λάβαρα παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Σουφλίου Παναγιώτης Καλακίκος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σουφλίου Μιχαήλ Πιτιακούδης και ικανό εκκλησίασμα.
Το μεσημέρι της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος προσκεκλημένος του εδρεύοντος από το 2018 στην Ορεστιάδα Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπόλεως παρέστη στα αποκαλυπτήρια αναθηματικού μνημείου στον αύλειο χώρο του κτιρίου, όπου φιλοξενείται του αρχείο του Φ.Σ.Α., επ’ ευκαιρία της συμπληρώσεως 150 ετών από της ιδρύσεώς του.
Μετά τα αποκαλυπτήρια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Τρισάγιο εις μνημόσυνον των μακαρία τη λήξει ιδρυτών, δωρητών, συνδρομητών, αρωγών, ευεργετών και κεκοιμημένων μελών του Συλλόγου.
Ο Σεβασμιώτατος στη σύντομη προσλαλιά του εξήρε την προσφορά του Συλλόγου στην παιδεία και στον πολιτισμό. Κύριος ομιλητής ήταν ο Πρόεδρος του Συλλόγου καθηγητής Δημήτριος Κιηγμάς. Παρέστησαν οι Βουλευτές Έβρου Αναστασία Γκαρά και Χρήστος Δερμεντζόπουλος, ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Βασίλειος Μαυρίδης και μέλη του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπόλεως.
