Στον Ιερό Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Σάκκου Ορεστιάδος ιερούργησε την Κυριακή Γ´ Ματθαίου, 7 του μηνός Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος ερμηνεύοντας το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, μεταξύ άλλων, τόνισε
«Η πρώτη επισήμανση του Κυρίου, που συνιστά και αποκάλυψη για τον ίδιο τον άνθρωπο, είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος πάντοτε κάπου «δουλεύει». Πάντοτε, δηλαδή, υπακούει σε κάτι και αυτό ουσιαστικά υπηρετεί με όλες τις δυνάμεις του. Από την άποψη αυτή, ελεύθερος άνθρωπος, με την απόλυτη έννοια του όρου δεν υπάρχει. Είτε υπακούουμε στο θέλημα του Θεού, είτε υπακούουμε σε άλλες δυνάμεις, είτε ακόμα και στις δικές μας μόνο επιλογές. Πάντοτε όμως ευρισκόμεθα στην υπηρεσία ενός «αφεντικού». Το ερώτημα είναι ποιο είναι αυτό το «αφεντικό»; Δηλαδή: ποιος υπαγορεύει τις επιλογές της ζωής μας και αν αυτή η επιλογή μας παρέχει την δυνατότητα να αισθανθούμε πραγματικά άνθρωποι, μέσα στα πλαίσια της φυσιολογίας της ανθρώπινης οντολογίας; …Η δεύτερη ανθρωπολογική επισήμανση του Κυρίου, ότι ο άνθρωπος, δηλαδή, δεν μπορεί να υπηρετεί ταυτόχρονα σε δύο κυρίους, συμπληρώνεται στην συνέχεια με την προτροπή να επιλέγουμε το σωστό κύριο, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο το Θεό. «Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». Έτσι ο Κύριος μας προσανατολίζει στην ορθή τροχιά της δημιουργίας μας: είμεθα πλασμένοι από τον Θεό για να πορευόμεθα προς Εκείνον, αν θέλουμε να βρισκόμεθα στη φυσική μας κατάσταση, αυτή της δημιουργίας. Τότε υποτασσόμενοι στο Θεό «δουλεύοντες» σ’ Εκείνον ανυψούμεθα σε υιούς Του, γινόμεθα φίλοι Του. «Ουκέτι υμάς λέγω δούλους». «Υμείς φίλοι μου εστε, εάν ποιήτε όσα εντέλλομαι υμίν» λέγει ο Κύριος. Κατά συνέπεια, μόνο ο ανθρώπος ο υποτασσόμενος στο Θεό αξιώνεται να ζήσει την πραγματική ελευθερία του Πνεύματος του Θεού, όπως την βλέπουμε στα πρόσωπα των κατεξοχήν ελευθέρων ανθρώπων, των αγίων. «Ου το Πνεύμα Κυρίου, εκεί και ελευθερία». «Τη ελευθερία η Χριστός υμάς ηλευθέρωσε, στήκετε, και μη ζυγό δουλείας πάλι ενέχεσθε». Αν ο άνθρωπος επιλέξει λάθος κύριο, αν η επιλογή του δεν είναι ο Θεός που φανερώθηκε εν Χριστώ και βιώνεται στην Εκκλησία Του, τότε θα βρίσκεται σε κατάσταση θεομαχίας – «ο μή ων μετ´ εμού κατ´ εμού εστί» είπε ο Κύριος – και κύριος του θα είναι ο πονηρός, ο οποίος ικανοποιείται να ταλαιπωρεί τον άνθρωπο και τη δική του δυστυχία να την κάνει δυστυχία και του ανθρώπου, με τελικό σκοπό την πλήρη εξόντωσή του. Μη λησμονούμε ότι ο διάβολος «ανθρωποκτόνος» χαρακτηρίζεται».
Το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος προέστη του Πανηγυρικού Εσπερινού στο γραφικό Παρεκκλήσιο Αγίας Κυριακής στα περίχωρα του Διδυμοτείχου και ευλόγησε τους άρτους, παρουσία ικανού εκκλησιάσματος. Ο Σεβασμιώτατος, αφού πρώτα ευχαρίστησε την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Διδυμοτείχου που έχει αναλάβει την φροντίδα του Παρεκκλησίου και την μέριμνα της πανηγύρεως, με αφορμή τη ζωή και το μαρτύριο της αγίας Κυριακής μίλησε για την αξία της οικογένειας και της παιδείας