“Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η κορυφαία ώρα της ανθρωπότητας. Είναι η ημέρα που όλα τελειώνουν και όλα αρχίζουν. Η ημέρα κατά την οποία ιερουργείται η λύτρωση του ανθρωπίνου γένους” τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός.
Και συνέχισε “Το απόσταγμα της θείας αγάπης, που συνέδεσε τον άνθρωπο με το ύψος της θείας αγαθότητας. Είναι η γέφυρα που μεταφέρει την ανθρώπινη ψυχή από το σκοτάδι της αμαρτίας στην χαραυγή μιας νέας ζωής…
Η Σταύρωση στο Γολγοθά αναμφίβολα δεν αποτελεί την έκβαση μίας γενναίας προσπάθειας, που αστόχησε, αλλά είναι η κατάκτηση της απολύτρωσης μέσω της ολοκληρωτικής θυσίας, είναι το δίκαιο τέρμα ενός μεγαλειώδους έργου σωτηρίας, που καταλήγει στην νίκη κατά του θανάτου και της αμαρτίας.
Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της Μεγάλης Παρασκευής, που μας θέτει σε εντελώς προσωπική και άμεση επικοινωνία με τον Εσταυρωμένο και σε βιωματική αξιοποίηση της θυσίας Του. Προς την λυτρωτική αυτή θυσία του Γολγοθά, οδεύει σήμερα η ψυχή μας με λαχτάρα, όπως ο κατάκοπος οδοιπόρος, προς την δροσερή όαση, το διψασμένο ελάφι προς την κρυστάλλινη πηγή των υδάτων.
Και εκεί δεν θα αργήσει να διακρίνει τον ορίζοντα που ροδίζει από το φως της χαράς, από το φως της Ζωηφόρου Αναστάσεως του Κυρίου» σημείωσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κατά την Ακολουθία του Επιταφίου, της οποίας προέστη στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, παρουσία των Βουλευτών Έβρου Αναστασίου Δημοσχάκη και Χρήστου Δερμεντζόπουλου, του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου, του Στρατηγού Διοικητού της XVI Μεραρχίας Αναστάσιου Αλεξιάδη και ικανού εκκλησιάσματος.
Το πρωί της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος προέστη της Ακολουθίας της Αποκαθηλώσεως στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος, όπου προσεγγίζοντας το μυστήριο του Σταυρού, μεταξύ άλλων, είπε· «Αυτός που ατενίζει το Σταυρό του Γολγοθά, το πρώην ξύλο της καταισχύνης και του ατιμωτικού θανάτου, δεν δύναται να παραμένει απλός θεατής των επ’ αυτού διαδραματισθέντων.
Κάτι μέσα στην ψυχή του τον ωθεί να φθάσει στο βαθύτερο νόημα της, και προπάντων στο νόημα του ενός και μοναδικού γεγονότος γύρω από το οποίο τα άλλα στρέφονται, όπως οι πλανήτες γύρω από τον φωτεινό αστέρα, τον ήλιο. Αυτή είναι η φιλοσοφία του Σταυρού, το μυστήριο Του, που μας θέτει σε εντελώς προσωπική και άμεση επικοινωνία με τον Εσταυρωμένο και στην βιωματική αξιοποίηση της Θυσίας Του…
»Την όλη μυσταγωγική τελετή, την ανάμνηση των γεγονότων της σήμερον, διακρίνει το «χαροποιόν πένθος» και ο ασυγκράτητος χείμαρρος λατρείας. Ο θρήνος είναι γλυκύς, οι λέξεις τρυφερές, ο στοχασμός αυστηρός και θεολογικός. Όλα φανερώνουν ότι ο πιστός λαός, η Εκκλησία, έχει βαθειά επίγνωση της σοβαρότητας της στιγμής και διοπτεύει με καθαρότητα το Θείο σχέδιο της Απολυτρώσεως σε διαστάσεις πανανθρώπινες και καθολικές».
