Οι κατά την Αδριανούπολη, την Ορεστιάδα και το Πύθιο Διδυμοτείχου ευσεβείς και φιλάγιοι χριστιανοί τίμησαν με σειρά λατρευτικών Συνάξεων, που φέρουν προς τιμήν του Αγίου τον τίτλο «Κυρίλλεια», την μνήμη του Ιερομάρτυρος Πατριάρχου της Κωνσταντινουπόλεως, Κύριλλου του ΣΤ’, ο οποίος μαρτύρησε στις 18 Απριλίου 1821 στην γενέτειρά του την Αδριανούπολη και ετάφη στο Πύθιο Διδυμοτείχου.
Η εορτή του μάρτυρος Οικουμενικού Πατριάρχη τιμήθηκε εκ μεταθέσεως στον τόπο καταγωγής του και στον τόπο όπου μαρτύρησε.
Στην Αδριανούπολη
Συγκεκριμένα, το πρωί του Σαββάτου της Διακαινησίμου, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Αδριανούπολη (στη συνοικία Κιγίκι) ιερούργησε ο οικείος Μητροπολίτης κ. Αμφιλόχιος, πλαισιούμενος από κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου.
Λιτάνευσαν την Εικόνα του Αγίου στο Πύθιο
Την Κυριακή του Αντίπασχα, το πρωί, κατόπιν παρακλήσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, στον Ιερό Ενοριακό Ναό του Πυθίου, του Δήμου Διδυμοτείχου, ιερούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος στη συνέχεια προέστη της λιτανεύσεως της ιεράς εικόνος του Αγίου μέχρι του τάφου του και ευλόγησε τους άρτους και τα πασχαλινά αυγά.
Στην Ορεστιάδα
Το απόγευμα της αυτής ημέρας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Νέας Ορεστιάδος στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε και μίλησε ο φιλοξενούμενος Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιος, συγχοροστατούντος του επιχώριου Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού.
Την εκδήλωση πλαισίωσαν ο ιερός κλήρος της πόλεως, ο Σύλλογος Απογόνων Καραγατσιανών και Αδριανουπολιτών «Η Ορεστιάδα», ο Πολιτιστικος Λαογραφικός Σύλλογος Νεολαίας Ν. Ορεστιάδος «Οι Θράκες» και πυκνό εκκλησίασμα.
Από το Πύθιο στον Οικουμενικό Θρόνο
Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Κύριλλος ο ΣΤ΄ (προστάτης του Πυθίου), ο επιλεγόμενος Σεραπετζόγλου (το κοσμικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Σερπεντζόγλου), καταγόταν από την Αδριανούπολι και διδάχθηκε τα εγκύκλια γράμματα στην σχολή της γενέτειράς του.
Υπηρέτησε ως αρχιδιάκονος στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το έτος 1803 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Ικονίου και μετατέθηκε στην Αδριανούπολι το έτος 1810. Στις 4 Μαρτίου του 1813 εκλέχθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν αυτός που συνέστησε την εκκλησιαστική μουσική σχολή υπό τους τρεις διδασκάλους της νέας μεθόδου, το έτος 1815. Υπήρξε φίλος των γραμμάτων και κήρυττε συνεχώς τον Θείο λόγο.
Ο δια αγχόνης θάνατος
Στις 13 Δεκεμβρίου του 1818 παύθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο και αναχώρησε για την πατρίδα του, την Αδριανούπολη, όπου υπέστη μαζί με άλλους είκοσι επτά κληρικούς και προύχοντες τον διά αγχόνης θάνατο, το έτος 1821, ως ενεχόμενος, σύμφωνα με το φιρμάνι, που διέτασσε τον απαγχονισμό, στο κίνημα που προετοίμαζε την ελευθερία του Ρωμαϊκού έθνους.
Η απόφαση για τον απαγχονισμό του Αγίου Κυρίλλου έχει ως εξής: «Επειδή εξηκριβώθη ότι ο εν Κωνσταντινουπόλει Πατριάρχης των Ρωμαίων, ο απολυθείς και εις Αδριανούπολιν εξορισθείς Κύριλλος, ο προκάτοχος του φονευθέντος Πατριάρχου, ενέχεται εις το κίνημα το παρασκευαζόμενον μεταξύ του Ρωμαϊκού Έθνους και πρέπει να εξαφανισθή και ούτος από προσώπου γης, προς παραδειγματισμόν, εξέδωκα το μυστικόν τούτο φιρμάνιον και διατάσσω τον απαγχονισμόν του Κυρίλλου. Να τον συλλάβης αμέσως και να τον κρεμάσης με την περιβολήν του εντός της Αδριανουπόλεως».
Το σώμα του, αφού παρέμεινε κρεμασμένο για τρεις ημέρες, πετάχθηκε τελικά στον ποταμό του Έβρου, για να βρεθεί και να ταφή λίγο αργότερα από τον χωρικό Χρίστο Αργυρίου. Τα λείψανά του μετεφέρθησαν έπειτα από χρόνια στην μητρόπολη της Ανδριανουπόλεως.
Το συγγραφικό του έργο
Στο συγγραφικό έργο του Κυρίλλου ανήκει ο «Πίναξ χορογραφικός της Μεγάλης Αρχισατραπείας του Ικονίου», ένα έργο, που δημοσιεύθηκε στην Βιέννη το 1812, για να ακολουθήσει η Ιστορική περιγραφή του προεκδοθέντος χορογραφικού πίνακος του Ικονίου.
Το δεύτερο αυτό σύγγραμμα, το οποίο εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολι το 1815, αποτελεί μία επεξήγηση του Πίνακα, ενώ περιλαμβάνει και μία περιγραφή της Ανδριανουπόλεως και των περιοχών γύρω από την Θράκη. Των γεωγραφικού περιεχομένου έργων του προηγήθηκε η συλλογή ποιημάτων «Ιερογραφική Αρμονία», με έμμετρα των Θ. Προδρόμου, Γ. Πισιδίου και Ν. Ξανθοπούλου, η οποία τυπώθηκε στην Κωνσταντινούπολι το 1802. Διασώζονται επίσης 158 κηρύγματά του, καθώς και μία συλλογή από αρχαίες επιγραφές, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ερμής ο Λόγιος».
Η αναγραφή του μάρτυρος Οικουμενικού Πατριάρχη Κυρίλλου Στ’ στις Αγιολογικές Δέλτους της Ορθοδόξου Εκκλησίας έλαβε χώρα από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείο στις 11 Ιανουαρίου 2022.