«Μια Κυριακή ορόσημο για το εκκλησιαστικό έτος σήμερα, αγαπητοί. Είναι η Κυριακή που αρχίζει η χρήση ενός ιδιαίτερου λειτουργικού βιβλίου, που ονομάζεται «Τριώδιον». Σήμερα, λοιπόν, η Εκκλησία απευθύνει στα τέκνα της μία πρόσκληση εισόδου σ’ ένα ιδιότυπο στάδιο, όχι για να παρακολουθήσουν από τις κερκίδες αθλητικούς αγώνες ως θεατές, αλλά για να αγωνισθούν στον αθλητικό στίβο ως αθλητές. Το ιδιότυπο αυτό στάδιο ανήκει κατά πλήρη νομή, κυριότητα και κατοχή στην Εκκλησία και ονομαζεται «Στάδιο των αρετών».
Με το άνοιγμα του Τριώδιου αρχίζει μία πορεία, χρονικά και τροπικά, τριών εβδομάδων, προετοιμασίας των πιστών εν όψει της ψυχωφελούς και κατανυκτικής Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ο πιστός με οδηγό την μετάνοια, επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με το Θεό, ανοίγει την αγκαλιά του στο διπλανό, παραδέχεται τα λάθη του και προσπαθεί να τα διορθώσει» είπε, μεταξύ άλλων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός κηρύττων τον θείο λόγο στον Ιερό Ενοριακό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Σαγήνης – Ορεστιάδος όπου ιερούργησε την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, 13 του μηνός Φεβρουαρίου ε.ε., και συνέχισε·
«Απο σήμερα καλούμεθα να διαπιστώσουμε την ποιότητα του χαρακτήρα μας και να τη βελτιώσουμε. Το μοναδικό εργαλείο με το οποίο θα διαγνώσουμε σε ποιο επίπεδο πνευματικής ζωής ευρισκόμεθα είναι η προσευχή. Μέσα από την αναγνωσθείσα παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, ο Κύριος έρχεται να μας διδάξει ότι η προσευχή δείχνει το ποιόν κάθε ανθρώπου. Αρχίζει η διήγηση της παραβολής με το: «άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν προσεύξασθαι», για να καταδείξει ότι μέσα από τη διαδικασία της προσευχής αποκαλύπτονται οι χαρακτήρες, οι εγωισμοί, οι μικρότητες, τα πάθη αλλά και οι αρετές, οι επιδόσεις και η πνευματική καρποφορία του καθενός…»
Καταλήγοντας· «Αν μελετήσουμε τον τρόπο και την ποιότητα της προσευχής μας, θα καταλάβουμε την ποιότητα και το επίπεδο της ψυχής μας. Αν θέλουμε να κτίσουμε μια αληθινή σχέση με τον Θεό και να προκόψουμε στον πνευματικό αγώνα, είναι απαραίτητο να μάθουμε να προσευχόμεθα όπως ο Τελώνης. Να είναι, δηλαδή, η προσευχή μας γεμάτη από εξομολογητικό χαρακτήρα και από ταπεινό φρόνημα. Να είναι αθόρυβη και μυστική. Να είναι μετρημένη, βαθειά και ειλικρινής. Να είναι εσωτερική συνομιλία, χωρίς ανασφάλειες και συμπλέγματα. Ο Θεός μας αγαπά, μας αφουγκράζεται, μας νοιάζεται, μας προσέχει, μας αγκαλιάζει, θυσιάζεται για μας. Τι άλλο θέλουμε; Δεν μας κρίνει. Δεν μας βαθμολογεί. Δεν περιμένει να είμεθα καλοί. Θέλει να είμεθα αληθινοί.
«Κατά τη φετινή περίοδο του Τριωδίου ας κάνουμε την εσωτερική μας αυτοκριτική με την προσευχή για να ολοκληρώσουμε τον πνευματικό μας αγώνα, χωρίς ψέματα και υποκρισίες αλλά με αυτογνωσία και ταπείνωση. Τότε κι εμείς θα είμεθα «δεδικαιωμένοι», καθαροί και φωτεινοί, όπως αξίζει στα αληθινά τέκνα του Θεού».
