Επί τη μνήμη του Προφήτου Μωϋσέως, ο οποίος βόσκοντας στο Σινά τα πρόβατα του πενθερού του Ιοθόρ έγινε μάρτυς του θαύματος της Ακαταφλέκτου Βάτου, η τοπική Εκκλησία του Διδυμοτείχου τιμά την Παναγία μας, η ιερά εικόνα της οποίας ως «Ακαταφλέκτου Βάτου» ευρίσκεται στο φερώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο του Μικρού Δερείου, το οποίο προ δεκαετίας περίπου ανηγέρθη με δαπάνες της Ιεράς Μητροπόλεως, επί λόφου δασώδους και ειδυλλιακού δεσπόζοντος της κοιλάδας του Ερυθροποτάμου, στις όχθες του οποίου είναι χτισμένος ο οικισμός.
Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός το απόγευμα της Κυριακής, 3ης του μηνός Σεπτεμβρίου ε.έ., «ἐπί τήν ἡλίου δύσιν», ακολουθούμενος από ευσεβείς προσκυνητές, προσήλθε στο Παρεκκλήσιο για την τέλεση της Εσπερινής ακολουθίας. Στο σύντομο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο θαύμα της Ακαταφλέκτου Βάτου και μεταξύ άλλων τόνισε: «Η εκ Πνεύματος Αγίου σύλληψη του Χριστού από την Αγία Παρθένο αποτελεί παράδοξο γεγονός, το οποίο υπερβαίνει τα όρια της λογικής, διά τούτο και μυστήριο ονομάζεται. Οι Πατέρες στο θαύμα της Ακαταφλέκτου Βάτου βλέπουν να προτυπώνεται το μυστήριο της άφθορης Γεννήσεως του Χριστού από την Υπεραγία Θεοτόκο…
»Ο θεόπτης Μωϋσής όταν είδε την Βάτο να φλέγεται και να μην καίεται είπε “διαβάς… ὄψομαι τό μέγα ὅραμα τοῦτο” (Εξ. 3,2). Η πορεία αυτή η προς την Αγία Βάτο, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, έχει διαχρονική διάσταση και νοηματοδοτεί το πέρασμα από τον χρόνο της Παλαιάς Διαθήκης στον χρόνο της Καινής. Όπως η φλεγόμενη και μη κατακαιομένη Βάτος έτσι και η Παρθένος Μαρία, αν και γεννά το Φως, εν τούτοις παραδόξως δεν φθείρεται. Αυτήν, λοιπόν, προσκυνούμε σήμερα, που σώζει τον λαό του Θεού από τα δεσμά των Φαραώ και των παθών για να τον οδηγήσει στη Γη της Επαγγελίας, τη Βασιλεία των Ουρανών».
