Eπί τη μνήμη του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου και πρώτου Ιεράρχου των Ιεροσολύμων, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των αοιδίμων Μητροπολιτών Πριγκηποννήσων κυρού Ιακώβου (Σωφρονιάδου) και Νικαίας κυρού Ιακώβου (Παπαθανασίου-Γκίνη), καθ’ όσον μετ’ αμφοτέρων πνευματικώς συνεδέετο και παρά των οποίων πολλαπλώς ευεργετήθηκε.
Του τρισαγίου στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου προηγήθηκε η τέλεση της αρχαιοπρεπούς Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου, με ιερουργό τον Σεβασμιώτατο, πλαισιούμενο από τον Καθηγούμενο και αδελφούς της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Διδυμοτείχου.
Ο Σεβασμιώτατος με την ευκαιρία αυτή ανέπτυξε στο εκκλησίασμα τα περί της «ἄνωθεν σοφίας», ὅπως ο απόστολος Ιάκωβος την περιγράφει στην Καθολική Επιστολή του (Ιακ. 3, 13-18), και κάλεσε τους πιστούς, με παράδειγμα τον τιμώμενο άγιο, να είναι ειρηνικοί, επιεικείς και εύσπλαχνοι και τα έργα τους να εναρμονίζονται με την πίστη τους στο Χριστό.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κυρός Ιάκωβος, κατά κόσμον Χαραλάμπης Σωφρονιάδης, γεννήθηκε στο Φερίκιοϊ της Κωνσταντινουπόλεως στις 14 Μαρτίου 1947. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1970, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο «Σχέσεις Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά τον Κ΄ αιώνα». Διάκονος χειροτονήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1969 από τον Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμο και Πρεσβύτερος στις 11 Μαρτίου 1984 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο. Υπηρέτησε ως Κωδικογράφος (1970-1974), Υπογραμματεύς (1974-1984) και Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου (28 Φεβρουαρίου 1984-1987). Στις 25 Δεκεμβρίου 1987 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Τιτουλάριος Μητροπολίτης Λαοδικείας. Στις 13 Οκτωβρίου 1994 προήχθη σε εν ενεργεία Μητροπολίτη με τον ίδιο τίτλο. Στις 25 Ιουνίου 2002 εξελέγη Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων. Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 28 Μαρτίου 2018.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικαίας κυρός Ιάκωβος, κατά κόσμον Δημήτριος Παπαθανασίου-Γκίνης, γεννήθηκε στα Μέγαρα το 1936. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1960. Το 1981 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Κανονικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου. Στις 21 Ιουλίου 1960 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Οσίου Μελετίου Κιθαιρώνος. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 26 Ιουλίου 1960 από τον Μητροπολίτη Αττικής Ιάκωβο και Πρεσβύτερος το 1962 από τον ίδιο Μητροπολίτη. Υπηρέτησε ως Διάκονος στην Κηφισιά και το Μαρούσι και ως Πρεσβύτερος στην Ελευσίνα, τα Σπάτα και την Αθήνα. Υπηρέτησε επίσης ως Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Μεγάρων (1974-1978), ως Γραμματεύς παρά τω Αρχιγραμματεί (1981-1984) και ως Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1984-1990). Στις 2 Οκτωβρίου 1990 εξελέγη Μητροπολίτης Νικαίας και χειροτονήθηκε Επίσκοπος την 7η Οκτωβρίου 1990 στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών. Εκοιμήθη την 17η Νοεμβρίου 1994.
