Μεθεορτίως της πανηγύρεως του Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Αθανασίου Σουφλίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός ιερούργησε στο μεταβυζαντινό αυτό Ναό την Κυριακή 19 του μηνός Ιανουαρίου για να δώσει τις εόρτιες ευχές του στους πιστούς της ενορίας, για να εκφράσει με την παρουσία του την προσωπική του εκτίμηση και την ευαρέσκεια της τοπικής Εκκλησίας στον συνταξιοδοτούμενο εφημέριο της ενορίας Πρωτοπρεσβ. Σταμάτιο Αυτζιόγλου, ο οποίος θυσιαστικά διηκόνησε την ενορία αυτή επί 46 ολόκληρα χρόνια, αποσπώντας τον σεβασμό των κατοίκων ολοκλήρου της πόλεως του Σουφλίου, και για να παρουσιάσει τον διάδοχό του π. Νικόλαο Καλφόπουλο, μέχρι τώρα Διάκονο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Σουφλίου, ο οποίος με την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του θα αναλάβει να συνεχίσει τη διακονία του αφυπηρετούντος κληρικού. Την Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Σουφλίου Παναγιώτης Καλακίκος, ο Διοικητής της 50ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Παναγιώτης Καβιδόπουλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Βασίλειος Δελησταμάτης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Σουφλίου Χαράλαμπος Βομβέλης και ικανό εκκλησίασμα.
“Η επιστροφή του θεραπευμένου λεπρού, αγαπητοί, είναι μία έμπνευση για όλους τούς πιστούς. Οφείλουμε η ζωή να είναι μία συνεχής και αδιάκοπη επιστροφή στον Ιησού. Οφείλουμε η ζωή μας να είναι μία διαρκής ευχαριστία σ’ Εκείνον πού δεν κουράζεται να μας δίδει τα πάντα για πάντα”, τόνισε, στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος.
Ο Σεβασμιώτατος αναλύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, Κυριακής ΙΒ´ Λουκά, που αφορά εις την θεραπεία των 10 λεπρών, μεταξύ άλλων, τόνισε «…Είναι απίστευτο το ότι θεραπεύονται δέκα άνθρωποι και μόνον ο ένας επιστρέφει για να ευχαριστήσει. Αυτός, ο ένας πρώην λεπρός, εκπροσωπεί όλους τούς ανθρώπους πού δέχονται τις ευλογίες του Θεού ευχαριστιακά και δοξολογικά. Εκπροσωπεί όλους εκείνους οι οποίοι αναγνωρίζουν τη δύναμη και την αγάπη του Θεού στην καθημερινότητά τους και ξέρουν πώς καθετί πού απολαμβάνουν είναι δώρο και όχι δικαίωμα. Εκπροσωπεί όλους εκείνους οι οποίοι παραδέχονται ότι χρειάζονται την παρουσία του Κυρίου, ότι χαίρονται με την παρουσία αυτή, ότι δεν έχουν μόνον απαιτήσεις και γι’ αυτό εκτιμούν όλων των μορφών τις δωρεές. Αυτός ο ένας θεραπευμένος λεπρός εκπροσωπεί όλους εκείνους πού πλησιάζουν τον Ιησού με ένα στοιχειώδες φιλότιμο. Δεν έρχονται κοντά στο Χριστό για να αρπάξουν, να κερδίσουν, ν’ αναδειχθούν και να καταξιωθούν. Έρχονται κοντά στον Κύριο ελεύθερα, με την ποιότητα της αγάπης, με την ειλικρίνεια της αληθινής προσευχής. Δεν πλησιάζουν για να κουρσέψουν, έρχονται για να μαθητεύσουν. Ο ένας και μοναδικός αυτός θεραπευμένος λεπρός εκπροσωπεί όλους εκείνους πού γεύονται το μυστήριο της αγάπης του Θεού, η οποία οικοδομεί μία αληθινή σχέση και γνωριμία, μία πραγματική συγγένεια και όχι μία καιροσκοπική και πρόσκαιρη συμφεροντολογική συναλλαγή.
»Ο ένας και μοναδικός αυτός ευγνώμων Σαμαρείτης διδάσκει ξεκάθαρα πως για είναι κάποιος ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν παίζει ρόλο ούτε ο αριθμός, ούτε η εθνότητα, ούτε η ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος. Για να είναι κανείς ολοκληρωμένος χρειάζεται μόνον η διάθεση της καρδιάς, η καθαρότητά της και η άδολη και πραγματική της ευγένεια. Ο ευγνώμων λεπρός μας διδάσκει ότι ο ένας και μόνος μπορεί να κάνει τη διαφορά και να καλύψει το χάος και την ασχήμια πού αφήνουν οι πολλοί. Μας διδάσκει πώς ο δρόμος της επιστροφής και της ευγνωμοσύνης στο Θεό είναι στενός, επειδή τον βαδίζουν ελάχιστοι, αφού οι πιο πολλοί, και μάλιστα πολλές φορές οι λεγόμενοι εκλεκτοί, προτιμούν να περπατήσουν στη φαρδιά λεωφόρο της λησμοσύνης του Θεού και της αχαριστίας. Μας διδάσκει πώς η αληθινή σοφία βρίσκεται στο να καταλαβαίνεις με Ποιόν μιλάς, να ξέρεις τί ζητάς και να εκτιμάς αυτό πού παίρνεις και πάν’ απ’ όλα να χτίζεις αγαπητική σχέση μ’ Αυτόν πού σού το έδωσε.
»Ο ένας και μοναδικός πρώην λεπρός αποδεικνύει με τη στάση του πώς η δύναμη της μονάδας είναι πιο μεγάλη από τη δύναμη της ποσότητας, όταν αυτή η μονάδα δοξάζεται και δικαιώνεται από το Χριστό, πού είναι πέρα από αριθμούς και μεγέθη. Ο μοναδικός αυτός άνθρωπος παρουσιάζει την αληθινή χαρά, η οποία σε κάνει να επιστρέφεις στον Ευεργέτη, ο οποίος είναι η πηγή της. Χαρά δεν είναι να γίνεσαι αχόρταγος καταναλωτής της πού, αφού τη γευθείς, μετά προσπαθείς εγωιστικά να την κρατήσεις μόνο για σένα. Ο πρώην λεπρός γίνεται το ζωντανό παράδειγμα αληθινής θεραπείας, διότι η αληθινή θεραπεία δεν έχει σχέση μόνο με την υγεία του σώματος. Η αληθινή θεραπεία του ανθρώπου έχει σχέση με την υγεία, το φώς, την ποιότητα και την ισορροπία της ψυχής. Τα υγιή και εύρρωστα σώματα, που θα οδηγήσουν τους ιδιοκτήτες τους στην κόλαση, δεν αποτελούν ευλογία και προνόμιο αλλά αληθινή συμφορά, ειδικά μάλιστα όταν κατοικούνται από ψυχές άρρωστες και αχάριστες. Όταν η υγεία ξεκινάει από μέσα, τότε αξίζει να υπάρχει και εξωτερικά. Όταν όμως υπάρχει μόνον στο σώμα, τότε η τραυματισμένη και άρρωστη ψυχή θα νοσήσει ακόμη πιο πολύ.
»Η επιστροφή του θεραπευμένου λεπρού, αγαπητοί, είναι μία έμπνευση για όλους τούς πιστούς. Οφείλουμε η ζωή να είναι μία συνεχής και αδιάκοπη επιστροφή στον Ιησού. Οφείλουμε η ζωή μας να είναι μία διαρκής ευχαριστία σ’ Εκείνον πού δεν κουράζεται να μας δίδει τα πάντα για πάντα. Η επιστροφή μας στο Χριστό είναι η συντήρηση και ανανέωση της σχέσης μας μαζί Του. Ποτέ να μην ξεχάσουμε πώς αυτή η σχέση με τον Κύριο είναι η λύτρωσή μας, ο Παράδεισος και η σωτηρία μας».
Το εσπέρας της ίδιας ημέρας ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε την Βασιλόπιτα του Συσσιτίου Διδυμοτείχου, σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου, παρουσία του Δημάρχου Διδυμοτείχου κ. Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου και πλήθους κόσμου. Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς όλους όσους έμπρακτα στηρίζουν τις προνοιακές δράσεις της Ιεράς Μητροπόλεως και ιδιαίτερα τις εθελόντριες κυρίες και συνεχάρη τον υπεύθυνο των κοινωνικών δομών της Ιεράς Μητροπόλεως στο Διδυμότειχο Αρχιμ. Κύριλλο Κολτσίδη. Την εκδήλωση πλαισίωσε η Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως.
