Στα πλαίσια της ποιμαντικής του μερίμνης για τους πιστούς των παραμεθόριων ενοριών της υπαίθρου, κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, την Β’ Κυριακή των Νηστειών, το πρωί επισκέφθηκε την παραδοσιακή κωμόπολη των Μεταξάδων, δίπλα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, και προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως στον επιβλητικό Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού και μίλησε επί του ευαγγελικού αναγνώσματος της ημέρας για τη θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε την γνωστή πλέον στο πανελλήνιο ακριτική κωμόπολη των Καστανεών, στα. ελληνοτουρκικά σύνορα, και χοροστάτησε στον Κατανυκτικό Εσπερινό στον περικαλλή Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου με αφορμή το τιμώμενο υπό της Εκκλησίας πρόσωπο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, μίλησε για την διδασκαλία του Ιεράρχου και τη συμβολή του στη διατύπωση των δογμάτων της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον 14ο αιώνα, τονίζοντας, μεταξύ άλλων: «Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὡς γνήσιος ἐκφραστής τῆς ὀρθόδοξης σκέψης ἀντιμετώπισε ἐπιτυχῶς τήν ἐπικρατοῦσα τάση τῆς λογικοκρατίας, πού προερχόταν ἀπό τή δυτική κουλτούρα, ἀμφισβητῶντας τήν ἐμπειρία καί τό βίωμα, τῶν πατέρων πού ἐξέφραζαν τόν ἀνατολικό ὀρθόδοξο ἡσυχασμό. Ἡ δυτική σκέψη ὑποβίβασε τό Θεό καί τόν ἔκανε ἀντικείμενο τῆς λογικῆς καί τῆς ἐπιστήμης, ψάχνοντας τό Θεό στά λογικά σχήματα καί ἐπιχειρήματα καί στά ἐπιστημονικά ἐπιτεύγματα. Ἡ ἀνατολική ὀρθόδοξη ἐμπειρία ἀντίθετα δέν προσεγγίζει τό Θεό μέ τήν λογική καί τήν σκέψη ἀλλά μέ τήν ἄκτιστη Χάρη, πού ἀποκαλύπτεται καί προσφέρεται ἀπό τόν ἴδιο τό Θεό καί δωρίζεται σ’ αὐτούς πού Τόν ποθοῦν, Τόν ἀγαποῦν ἕως θυσίας καί Τόν προσεγγίζουν μέσα ἀπό τήν ἀσταμάτητη προσευχή καί τό φιλότιμο πνευματικό ἀγῶνα τῆς προσωπικῆς κάθαρσης και τῆς θυσιαστικῆς προσφορᾶς στό συνάνθρωπο…
»Ἡ ἐπικαιρότητα τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ γίνεται ἀκόμη πιό ἔντονη γιά ὅσους ἐπιθυμοῦν νά ζήσουν μέ τό Χριστό, νά Τόν ψάξουν καί νά κρατήσουν ἀδιάπτωτη τή σχέση τους μαζί Του. Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ ἁγίου ἀπαιτοῦνται: Πρῶτον, ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς προσευχῆς. Δεύτερον, ὁ πνευματικός ἀγῶνας τῆς κάθαρσης ἀπό τήν πτώση καί τή βρωμιά τῆς ἁμαρτίας. Τρίτον, ἡ ὁλοκληρωτική ἕνωση μέ τόν Θεό μέσα ἀπό τά μυστήρια τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ὁ καρπός αὐτῆς τῆς πνευματικῆς προσπάθειας ἀναμφίβολα εἶναι νά ἀνοίξουν οἱ κρουνοί τοῦ θείου ἐλέους καί νά ἐπιδαψιλεύσει τήν ἄκτιστη Χάρη Του στόν κάθε πιστό πού Τόν ποθεῖ καί Τόν ζητᾶ στή ζωή του. Αὐτό ἄλλωστε ἀκούσαμε νά περιγράφει στήν εὐαγγελική περικοπή τῆς ἡμέρας ὁ εὐαγγελιστής Μᾶρκος διηγούμενος τήν θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ. Ἐκεῖ ὁ Κύριος πρῶτα θεραπεύει τήν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς συγχωρῶντας τήν ἁμαρτία λέγοντας «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι» καί στή συνέχεια θεραπεύει καί τό σῶμα του δυστυχοῦς ἀνθρώπου λέγων· «ἔγειρε, ἆρον σου τόν κράββατον καί περιπάτει». Ἀκριβῶς διότι ὁ Χριστός εἶναι πηγή οἰκτιρμῶν καί φιλανθρωπίας, γιά ὅσους μέ πίστη ἀναζητοῦν τό ἔλεος καί τήν εὐσπλαγχνία Του.
»Ἡ ἐποχή μας θέτει πολλούς προβληματισμούς. Δέν εἶναι ὅλοι σοβαροί. Πολλοί εἶναι ψεύτικοι καί παραπλανητικοί. Σοβαροί εἶναι μόνον ὅσοι ἀφοροῦν στήν αἰωνιότητα. Ἀξιοπρόσεκτοι εἶναι μόνον ὅσοι ἀφοροῦν στή μελλοντική αἰώνια πατρίδα μας καί ὄχι τήν παροῦσα πραγματικότητα, ἡ ὁποία εἶναι ἐφήμερη, θά παρέλθει καί θά ἀπορροφηθεῖ ἀπό τή χοάνη τοῦ χρόνου. Ἀπαντήσεις σ’ ὅλους αὐτούς τούς προβληματισμούς θά δώσουμε μέσα ἀπό τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι μέσα ἀπό τίς προσωπικές μας ἱκανότητες καί γνῶμες. Οἱ πάσης φύσεως εἰδικοί μποροῦν νά γνωματεύουν μόνο γιά τό στενό τομέα τῆς εἰδικότητάς τους. Γιά τά ὑπαρξιακά θέματα τῆς ἀνθρώπινης δικαίωσης καί σωτηρίας ἁρμόδιοι εἶναι νά ἀπαντήσουν μόνον οἱ ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι μέ τόν προσωπικό τους ἀγῶνα ἀπολαμβάνουν ἤδη ἀπό αὐτή τή ζωή τήν αἰωνιότητα μέσα ἀπό τή κοινωνία καί τήν ἕνωσή τους μέ τό Χριστό.
»Ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ἄς ἀποτελέσει, γιά ὅλους ἐμᾶς ἀδελφοί, ἀφορμή νά ἐντείνουμε τόν πνευματικό μας ἀγῶνα. Ἄς ἐμπιστευθοῦμε τήν Ἐκκλησία, διότι μόνο μέσα σ’ Αὐτήν μποροῦμε νά συναντήσουμε τόν ἀληθινό Χριστό. Τέλος, ὅταν εἴμεθα ἐνώπιόν Του, ἄς φροντίσουμε νά μήν Τόν προδώσουμε ἀλλά νά μείνουμε προσδεδεμένοι στήν ἀγάπη Του, ἡ ὁποία δέν πρόκειται ποτέ νά μᾶς ἐγκαταλείψει καί νά μᾶς προδώσει».
Την προλαβούσα Παρασκευή της Β’ Εβδομάδος των Νηστειών ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου και έψαλε την Β’ Στάση των Χαιρετισμών στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου της ωσαύτως παραμεθορίου κωμοπόλεως Νέας Βύσσης, όπου και μίλησε επί του υμνογραφικού χωρίου «Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,. χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης».
