Υπό την σκιά της γαλανόλευκης σημαίας που υπερήφανα κυμάτιζε στον ουρανό του Διδυμοτείχου και με αισθήματα εθνικής ομοψυχίας αλλά και συγκίνησης εορτάσθηκε η 200η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821 και της εθνικής Παλιγγενεσίας από τους ακρίτες της βυζαντινής Καστροπολιτείας, με επίκεντρο τον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας.
Της Θείας Λειτουργίας, επί τη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου ανεγνώσθη το επίκαιρο Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου, προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός.
Ακολούθησε η Δοξολογία, επί τη εθνική εορτή, Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της πόλης και η κατάθεση στεφάνων, όπου παρέστησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστ. Δημοσχάκης, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού Αθαν. Τσώνης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Στρατηγός Αναστάσιος Αλεξιάδης, ο Διοικητής της 30ης Ταξιαρχίας Δημ. Βαλσαμίδης, ο Σοφολογιώτατος Μουφτής Διδυμοτείχου, η Διοικητής της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Διδυμοτείχου Αστυνόμος Ά Αναστασ. Πουρναρά, ο πρώην Δήμαρχος Διδυμοτείχου Παρασκ. Πατσουρίδης και άλλοι εκπρόσωποι φορέων, σχολείων και συλλόγων, τηρουμένων των μέτρων προστασίας των πολιτών από την πανδημία. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε η εκπαιδευτικός Βασιλική Δελήμπαλτα.
Ο Σεβασμιώτατος σχολιάζοντας το νόημα της επετείου τόνισε ότι «αυτή η ημέρα είναι ημέρα μνήμης και τιμής σε εκείνους, που θυσιάσθηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, αλλά και ευθύνης δικής μας για να διαφυλάξουμε εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, τις αξίες και τα ιδανικά, που εκείνοι με αίμα μάς κληροδότησαν, με την υποχρέωση να τις μεταδώσουμε στις επόμενες γεννιές…». Και συνέχισε τονίζοντας ότι μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο ελληνισμός σήμερα απαιτούνται πίστη, ομοψυχία, σύνεση και όραμα.
Με την ευκαιρία επίσης του εορτασμού της επετείου η Ιερά Μητρόπολις Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου παρουσίασε το λογότυπο των επετειακών εορταστικών εκδηλώσεων των 200 ετών από την εθνική Παλιγγενεσία, που έχει προγραμματίσει, υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου, με κυρίαρχη φυσιογνωμία αυτή του Πατριάρχου Κυρίλλου του ΣΤ΄, που απαγχονίσθηκε στην Αδριανούπολη, στις 18 Απριλίου 1821, κατηγορούμενος ότι ως Πατριάρχης συνέβαλε στη διάδοση των ιδεών της Φιλικής Εταιρείας ανάμεσα στις τάξεις των υπόδουλων Ελλήνων. Σημειωτέον, το λείψανο του μαρτυρικού Πατριάρχου ερρίφθη από τους Οθωμανούς στα ορμητικά νερά του ποταμού Έβρου, περισυνελέγη από χριστιανό αγρότη και ετάφη ευλαβικά στο Πύθιο του Διδυμοτείχου.