Την Κυριακή, 1 Δεκεμβρίου 2024, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος με τους Διακόνους π. Χρήστο Χίλια και π. Άγγελο Σαλάτα, προσήλθαν στον Ενοριακό Ι. Ναό Αγίων Αναργύρων Καλαμακίου και μαζί με τους Αιδεσ. Πρωτ/ρο π. Γρηγόριο Θεοδώρου, Συνταξιούχο Κληρικό της Ι. Μητροπόλεως και τον Πανοσ. Ιερομόναχο π. Γεράσιμο Λάμπο, Εφημέριο του ως άνω Ι. Ναού, ετέλεσαν τον Όρθρο, την Θ. Λειτουργία και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Παναγιώτου Λάμπου, πατρός του Ιερομονάχου π. Γερασίμου.
Ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως ομίλησε επί του Ευαγγελικού αναγνώσματος της Κυριακής κάνοντας λόγο, με αφορμή την φράση: «αὐτός δέ μᾶλλον ἔκραζεν˙ υἱέ Δαυΐδ ἐλέησόν με» (Λουκ. ιη’, 38), για την αναγκαιότητα της προσευχής, ιδιαιτέρως κατά το στάδιο της προετοιμασίας των Χριστιανών, υπό της Εκκλησίας, για την υποδοχή της εορτής των Χριστουγέννων, ως και για την επιμονή που πρέπει να επιδεικνύουμε κατ᾽ αυτήν.
Η προσευχή ανεβάζει τον Πιστό από την γη στον ουρανό. Δια της προσευχής, ως άλλος «πομπός», ο Χριστιανός στέλνει «μηνύματα» προς τον Θεό ζητώντας την παντοδύναμη προστασία Του εν ώρα πειρασμού και εν καιρώ αγώνος αλλά και τους φλογερούς πόθους του σε κατάσταση ειρήνης. Και ως «δέκτης» όμως, η προσευχή γίνεται ο τρόπος της μετοχής των θεοσδότων χαρίτων που ο Θεός στέλνει στον προσευχόμενο στον καιρό που Αυτός θέλει και όταν τα αιτήματα του αδιαλείπτως προσευχομένου συντελούν στην σωτηρία του.
Η προσευχή προϋποθέτει πίστη, καθότι αυτή είναι δύναμη που εξαφανίζει τα οποιαδήποτε εμπόδια για την ένωση του πιστού μετά του Ιησού δι᾽ αυτής. Η Αγία Γραφή την έχει πολλές φορές εγκωμιάσει και τα αποτελέσματά της τα έχει παρουσιάσει, όπως στην προκειμένη περίπτωση του Τυφλού της Ιεριχούς. Ο άνθρωπος που προσεύχεται στον Θεό μόνο με τα χείλη, ενώ η πίστη του και η καρδιά του είναι μακράν και πολλές φορές απασχολημένη με άσχετα ζητήματα προς την προσευχή, ποτέ δεν θα επιτύχει αυτό που ζητεί. «Αἰτεῖτε καί οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε» γράφει ο Αδελφόθεος Ιάκωβος (δ’, 3).
Ο Βαρτίμαιος ήξερε μετά πίστεως και επιμόνως να παρακαλεί αλλά και σαν ευγνώμονα έκφραση αγάπης να ευχαριστεί. Αγαπούσε τον Ιησού, ώστε και μετά την θεραπεία του ακολουθούσε και δόξαζε τον Θεόν, ως ευεργέτη του, παρακινώντας και τα πλήθη να υμνούν την αγαθότητά Του˙ «καί πᾶς ὁ λαός ἰδών ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ» (Λουκ. ιη’, 43). Εξ αφορμής δε αυτής της αγάπης, που πρέπει να διακρίνει τον προσευχόμενο, αναφέρθηκε στον «Έρανο της Αγάπης» που θα διενεργηθεί σε λίγες ημέρες από την Τοπική Εκκλησία και στην ανταπόκριση που πρέπει να επιδείξουν οι Χριστιανοί.
Ο Θεοφιλέστατος μετέφερε συλλυπητήριες ευχές στον Πανοσ. Ιερομόναχο π. Γεράσιμο Λάμπο και στους συγγενείς του από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Διονύσιο, ως και τις ευλογίες αυτού στο εκκλησίασμα για «καλό μήνα» και «καλά Χριστούγεννα».
