Στην Ιερά Μονή Αναστάσεως του Κυρίου στο Λουτράκι, εορτάσθηκε με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου, η μνήμη της Ισαποστόλου Αγίας Φοίβης της Διακόνου. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Ηγούμενος της προαναφερθείσας Ιεράς Μονής.
Η εορτή της Αγίας εορτάζεται κατά την 3η Σεπτεμβρίου, όπου η Χριστιανική Αδελφότητα Γυναικών και Κορασίδων Λουτρακίου «Αγία Φοίβη η Διάκονος», την μετέθεσε για την περασμένη Κυριακή.
Τον θείο λόγο εκήρυξε, ύστερα από προτροπή του Θεοφιλεστάτου, ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χαράλαμπος Σωτηρόπουλος, ο οποίος μίλησε βασισμένος στην κυριακάτικη Ευαγγελική περικοπή:
«οὐκἔδεικαὶσὲἐλεῆσαιτὸνσύνδουλόν σου, ὡςκαὶἐγώ σε ἠλέησα;» (Ματθ. ιη΄, 33) τονίζοντας «… ότι εκ της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής αναδύεται η πολύ λεπτή θέσις του ανθρώπου, όταν πρόκειται να αντιμετωπίση ένα ζήτημα συμπαθείας προς ένα συνάνθρωπον. Η θέσις του Ιερού Ευαγγελίου είναι απόλυτος, καθότι εκφράζει τον Παντελεήμονα Θεόν. Τούτο σημαίνει ότι η θέσις ημών προς τον συνάνθρωπον πρέπει να έχει βαθμόν συμπάθειας ίσον προς τον βαθμόν συμπαθείας του Θεού προς ημάς. Και γνωρίζομεν καλώς, ως αδύναμοι άνθρωποι, ότι ημείς είμεθα μεγάλοι προς τον Θεόνχρεωφειλέται, …επειδή διαρκώς και πολλαπλώς αμαρτάνομεν, και παρ᾿ όλα ταύτα ο Θεός … μας συγχωρεί. Δεν είναι ως εκ τούτου, δυνατόν, ημείς να είμεθα αυστηρότεροι προς τον συνάνθρωπον, επειδή μας οφείλει ολίγα δηνάρια, δηλαδή, επειδή κάποτε ημάρτησε προς ημάς, καθότι τοιουτοτρόπως ανατρέπομεν ημείς οι ίδιοι την καταδειχθείσαν προς ημάς συμπάθειαν του Θεού… Για να μην δοκιμασωμεν και ημείς την Δεσποτικήνεγκατάλειψιν, οφείλομεν να ενεργώμεν προς τον συνάνθρωπον μας όπως ο Θεός προς ημάς. Η συγχώρησις των πλημμελημάτων δίδει στον άνθρωπον πνευματικόν αέρα και τον στεραιώνει κοντά στον Θεόν και τα ευλογημένα τέκνα Του…»
Πριν την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών, αφού ευχαρίστησε τον κ. Καθηγητή για την επικοδομητική του ομιλία του, δι᾿ ολίγων αναφέρθηκε στον εκ μεταθέσεως εορτασμό υπό της Χριστιανικής Αδελφότητος Κυριών και Κορασίδων Λουτρακίου «ΑΓΙΑ ΦΟΙΒΗ Η ΔΙΑΚΟΝΟΣ», λόγω της πανδημίας, αφού δεν ήταν δυνατή η μετάβαση των μελών της κατά την 3ην Σεπτεμβρίου στον Πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Αγίας Φοίβης, στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, στην προσωπικότητα της Διακόνου «τῆςἐκκλησίαςτῆςἐνΚεγχρεαῖς» (Ρωμ. ιστ΄, 1), τονίζοντας τον χαρακτηρισμόν υπό του Αποστόλου Παύλου «τὴνἀδελφὴν» ως και την ομολογία του ιδίου ότι «αὕτηπροστάτιςπολλῶνἐγενήθηκαὶαὐτοῦἐμοῦ» (ενθ. ανωτ.).
Επίσης αναφέρθηκε και στην συνεχή διακονία της συγκεκριμένης Χριστιανικής Αδελφότητος, υπό την προεδρία πάντοτε του εκάστοτε Μητροπολίτου Κορίνθου, από το έτος 1945 έως σήμερα στην πόλη του Λουτρακίου, με την Κατήχηση και την Φιλανθρωπία κυρίως, ώστε και αυτή να έχει γίνει προστάτις πολλών ανθρώπων.
Τέλος δεν παρέλειψε επίσης, να μνημονεύσει την ιστορική αξία της συνεχούς παρουσίας στην τοπική Εκκλησία της Κορίνθου από τους χρόνους του Απ. Παύλου, όπου όπως αναφέρονται στους δέλτους της Καινής Διαθήκης, αποτελούν μία από τις παλαιότερες Χριστιανικές Κοινότητες της Ευρώπης.
