Η Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου τίμησε δεόντως την μνήμη «του γόνου των Τρικάλων και του κλεΐσματος των Κεφαλλήνων», του Οσίου Πατρός Γερασίμου, του Νέου Ασκητού την Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2024, αφού τρείς Ιεροί Ναοί (Λεχαίου, Ξυλοκάστρου και Τρικάλων), ένα Ιερό Μετόχιο Μονής (στα Μεντουργιάνικα) και ένα Ιερό Ησυχαστήριο (το Λουτράκι) τιμώνται επ᾽ ονόματι Του.
Ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος ετέλεσε τον Πανηγυρικό Όρθρο και την Θεία Λειτουργία στο εορτάζον Ιερό Ησυχαστήριο Αναλήψεως – Αγίου Γερασίμου Περαχώρας με συλλειτουργούς τον Πανοσ. Αρχιμανδρίτη π. Αντίπα Νικηταρά, Προηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου, τον Αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Νικόλαο Γκάτσεβιτς, Εφημέριο Ιερού Προσκυνήματος Αγίας Βαρβάρας ομωνύμου Δήμου Αττικής και τους Διακόνους π. Χρήστο Χίλια και π. Άγγελο Σαλάτα.
Στην ομιλία του ο Επίσκοπος Κεγχρεών αναφέρθηκε στην ευλογημένη συγκυρία στην μνήμη του Οσίου Γερασίμου να αναγινώσκηται εφέτος το Ιερό Ευαγγέλιο της θεραπείας του δαιμονισμένου Γαδαρηνού και να πραγματοποιείται επακριβώς το Κυριακό λόγιο: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ιω. ιδ’, 12), αφού ένα από τα ιδαίτερα χαρίσματα του εκ Κορινθίας καταγομένου Οσίου Γερασίμου είναι η θεραπεία των δαιμονόντων. Με αφορμή δε τα ως άνω έκανε την αντιδιαστολή μεταξύ του δαιμονισμού και της δαιμονοποιήσεως ενός ανθρώπου. Πως του πρώτου καταλαμβάνονται από τα πονηρά πνεύματα το σώμα και οι λειτουργίες αυτού, ενώ η ψυχή παραμένει ανέπαφη, γι᾽ αυτό και η Εκκλησία προσφέρει την Θεία Κοινωνία και σε δαιμονισμένους πλην της περιπτώσεως κατά την οποία αυτοί βλασφημούν (π.χ. την θεότητα του Ιησού…), ενώ ο δεύτερος είναι αυτός που δουλεύει στα πάθη του και εκούσια αμαρτάνει απομακρυνθείς θεληματικά του Θεού, γι᾽ αυτό χρήζει Μετανοίας και Εξομολογήσεως. Εστιάσας δε στις Ευαγγελικές φράσεις του Ιερού Αναγνώσματος «…εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον… ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν…» (Λουκ. η’, 35) «…καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο…» (ενθ. ανωτ., στιχ.37) αντιδιέστειλε τον «εισαγωγικόν φόβον» από τον «φόβο των τελείων». Ο πρώτος είναι αυτός που προκαλείται εκ της επιγνώσεως των αμαρτιών μας και προέρχεται από τον φόβο της κολάσεως, ο οποίος και φέρει καρπό «ἐν τριάκοντα» (Μαρκ. δ’, 20). Ο δεύτερος, ο και «αγνός» επικαλούμενος, είναι αυτός «ὁ ἀεί συνεζευγμένος τῇ ἀγάπῃ», ο οποίος και φέρει καρπό «ἐν ἑκατόν» (ενθ. ανωτ.). Και οι δύο όμως είναι «γῆ καλὴ» και «ἀκούουσι τὸν λόγον καὶ παραδέχονται» (ενθ. ανωτ.) σε αντιδιαστολή με τους Γαδαρηνούς, που ο φόβος τους δεν απέβλεπε στην διόρθωσή τους για την παρανομία τους έναντι στον Μωσαϊκό Νόμο να εκτρέφουν χοίρους, αλλ᾽ εφοβήθησαν την απώλεια του κέρδους και την υφιστάμενη ζημία εκ του πνιγμού των χοίρων. Ευχήθηκε δε στην Ηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Γερόντισσα Ιωάννα Μοναχή, στην συνοδεία της και στους πολυπληθείς προσκυνητές, με τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονυσίου, «ο ιώμενος τους δαιμονόντας» Άγιος Γεράσιμος να πρεσβεύει υπέρ της απαλλαγής όλων μας από τα πάθη, στα οποία δουλεύουμε, και της εμφυτεύσεως στις καρδιές μας και του «εισαγωγικού φόβου» για να οδηγηθούμε στην Μετάνοια και που η αγάπη «ἔξω βάλλει» αυτόν (πρβλ. Α’ Ιω. δ΄, 18) πολλώ δε μάλλον του «φόβου των τελείων», ώστε δια της αποκτήσεως των αρετών και δη της αγάπης της πάντοτε συνεζευγμένης μετά του φόβου, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, να αξιωθούμε οι πάντες της Βασιλείας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Στην συνέχεια ακολούθησε μικρά Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Γερασίμου και της «εμβάδος» Αυτού, που φυλάσσεται στο Ιερό Ησυχαστήριο. Η Αδελφότης του Ιερού Ησυχαστηρίου προσέφερε «κεράσματα» και παρέθεσε τράπεζα στους ευλαβείς προσκυνητές.