Η Τοπική Εκκλησία της Κορίνθου την Κυριακή του Θωμά εορτάζει την μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Μακαρίου Αρχιεπισκόπου Κορίνθου του Νοταρά.
Στο ομώνυμο πανηγυρίζοντα Ι. Ενοριακό Ναό στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, την 12ην Μαΐου 2024, τέλεσε την Θ. Λειτουργία με τους Αιδεσ. π. Αναστάσιο Κουτσούρη, Εφημέριο Ι. Ν. Παναγίας Φανερωμένης Ξυλοκάστρου και Αρχιερατικό Επίτροπο Ξυλοκάστρου και Τρικάλων, τον π. Ιωάννη Γαλάνη, Εφημέριο του πανηγυρίζοντος Ι. Ναού, τον π. Αναστάσιο Κοΐνη, Εφημέριο του Ι. Ν. Αγίου Βλασίου Ξυλοκάστρου και τον Διάκονο π. Χρήστο Χίλια.
Καλλίφωνοι ιεροψάλτες του Ι. Ναού Αγίου Μακαρίου ως και των λοιπών Ι. Ενοριακών Ναών της πόλεως που δεν λειτούργησαν, αφού έγινε «μονοεκκλησιά», απέδωσαν λαμπρά τους ιερούς ύμνους της Κυριακής του Αντίπασχα ως και του εορταζόμένου Αγίου Μακαρίου.
Ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος, Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος απηύθυνε λόγους οικοδομής στους Ενορίτες και στους προσκυνητές αναφερόμενος στην «σωτήριο ομολογία» του Αποστόλου Θωμά: «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΟΥ». Τόνισε ότι το γεγονός της ψιλαφήσεως αποτελεί μία από τις συγκινητικώτερες και ωραιότερες σκηνές της Καινής Διαθήκης, αφού ο εκ του ουρανού καταβάς Ιησούς «και μέχρι σταυρού και ταφής συγκαταβάς» κατέρχεται μέχρι και της αδυναμίας του απιστούντος μαθητή θέλοντας να του αναζωπυρώσει την πίστη και δέχεται την εξ αυτοψίας πίστη Του, μακαρίζοντας όμως την πίστη που βασίζεται στην προς Αυτόν αγάπη και εμπιστοσύνη.
Συσχέτισε την ομολογία του Θωμά με τις χρονικώς προηγηθείσες ομολογίες του Ναθαναήλ˙ «σύ εἶ ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, σύ εἶ ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ» (Ιω. α’,50) και του Πέτρου στην Καισαρεία του Φιλίππου˙ «σύ εἶ ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ματθ. ιστ’,16), διευκρινίζοντας ότι η ομολογία του Θωμά ήταν ομολογία εκ διαπιστώσεως και ερεύνης και ως εκ τούτου αληθής. Η τριπλή όμως αυτή ομολογία αποτελεί αδιάσειστη διακήρυξη του ότι ο Χριστός ήταν όντως ο Υιός του Θεού, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ομοούσιος τω Πατρί και όχι κτίσμα του Πατρός, όπως εκήρυττε ο αιρεσιάρχης Άρειος. Αν όμως οι απανταχού και πάντοτε αιρεσιάρχες και οι οπαδοί τους, όπως π.χ. σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν ακούουν τις ομολογίες Πέτρου και Ναθαναήλ ή και αυτήν του διστακτικού, δύσπιστου και σύννοος Θωμά, ας ακούσουν τους λίθους του τάφου του Χριστού, που Τον δέχθηκαν νεκρό αλλά Τον είδαν ν᾽ ανασταίνεται και μάλιστα τον αποκυλισθέντα λίθο, όπως η υμνολογία μας διακηρύττει, που «αγλώσσως» κράζουν ότι ανέστη ο Κύριος όντως.
Αν και ακόμη όμως οι πάντες σιγήσουν την Ανάσταση του Χριστού, θα την κηρύττουν ανά τους αιώνες οι Άγιοι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας που με την πίστη Τους στον Αναστάντα Θεάνθρωπο Ιησού οδηγήθηκαν στο μαρτύριο και πότισαν με τα αίματά Τους το δένδρο της Χριστιανικής Πίστεως. Και η αναφορά μου αυτή, τόνισε, έχει σχέση με τον σήμερα τιμώμενο Άγιο Μακάριο, που, εκτός των άλλων κατορθωμάτων Του, υπήρξε Αυτός που στερέωσε πλήθος Νεομαρτύρων κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και ως «αλείπτης» Αυτών τους οδήγησε στο μαρτύριο για την μαρτυρία της Αναστάσεως εδραιώνοντας την Πίστη των κλονουμένων Ελλήνων από τα δεινά της δουλείας προετοιμάζοντας κατ᾽ αυτόν τον τρόπο την Εθνική Παλιγγενεσία.
Αφού μετέφερε τις ευχές και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου στο εκκλησίασμα, ευχήθηκε σε όλους ο Θεός δια πρεσβειών των Αγίων Αποστόλου Θωμά και Μακαρίου να μας ενισχύει ώστε, ανά πάσα στιγμή, να ομολογούμε χωρίς φόβο και εντροπή ότι ο Αναστάς Ιησούς Χριστός είναι: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ.
