Στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου λειτούργησε με αφορμή την τέλεση Ι. Μνημόσυνων των Βασιλικής Κατσούπη και Φωτεινής Ρούση το Σάββατο, 9 Απριλίου 2022, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος πλαισιούμενος από τους συνοδούς του Κληρικούς και τους Εφημερίους του Ι. Ναού.
Στο κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε στην επέτειο της λύτρωσης της Βασιλίδος των Πόλεων από την πολιορκία των Περσών και των Αβάρων, οι οποίοι επεχείρησαν να κατακτήσουν την Πόλη της Παναγίας, στην Οποία ήταν αφιερωμένη η Κωνσταντινούπολη.
Τότε οι Πιστοί, ευλαβείας ένεκεν, έψαλλαν όρθιοι όλη την νύκτα τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου αποδίδοντας σ᾿ Αυτή την λύση της πολιορκίας αλλά και μνημονεύοντας όλες τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά Της με θεολογικό, ποιητικό και λογοτεχνικό τρόπο που ευφραίνει διαχρονικά τις ψυχές των Πιστών και τις γεμίζει από παρηγοριά.
Αυτή την παρηγοριά πρέπει να αισθάνονται και οι πενθούντες, καθώς αν δεν υπήρχε Αυτή δεν θα υπήρχε και ο Νικητής του Θανάτου, ο Υιός Της και Θεός μας Ιησούς Χριστός. Η Εκκλησία χαίρεται και πανηγυρίζει γιατί είναι Εκκλησία της Αναστάσεως. Δεν είναι ο προορισμός της Εκκλησίας η επίλυση των κοινωνικών θεμάτων και η ενίσχυση των πτωχών, αυτά μπορεί να τα κάνει και το Κράτος.
Η Εκκλησία πραγματεύεται κυρίως τα πνευματικής φύσεως θέματα και την αγάπη. Αν ενισχύει τους πτωχούς, τους πονεμένους, τους πρόσφυγες και τους πάσης φύσεως αναγκεμένους το κάνει για την αγάπη, γιατί μέσω της αγάπης θα φτάσει στην Ανάσταση.
Με την αγάπη της νικά η Εκκλησία τον θάνατο, όπως ο Χριστός από την αγάπη Του για τον άνθρωπο θυσιάστηκε, αυτό είναι και το μέτρο της δικής μας αγάπης.
Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό απογοητευτήκαμε απ’ αυτά που βλέπουμε και ακούμε από την τηλεόραση αλλά και από τον τρόπο που λύνονται οι διαφορές μεταξύ των ισχυρών, επισημαίνοντας ότι αυτοί που ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο είναι «παλιάνθρωποι» δηλαδή, «παλαιοί άνθρωποι», άνθρωποι της αμαρτίας που δεν αγαπούν τον Θεό και τον άνθρωπο, δαιμονοποιώντας τον κόσμο και μεταβάλλοντας τον σε «κόλαση».
Στις μέρες μας καταργείται η πίστη, η οικογένεια, ακόμα, και η αγάπη για την Πατρίδα.
Οι πατέρες μας όμως, ενώ δεν είχαν τίποτε, πολέμησαν και νίκησαν πολλές φορές στο παρελθόν αποδίδοντας στην Παναγία μας τα νικητήρια. Καλό θα είναι τώρα που η επιστήμη κατάφερε και ερμήνευσε το DNA του ανθρώπου, να μην ξεχνά ποτέ ότι το δικό μας DNA διαφέρει από των υπολοίπων.
Ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος το κήρυγμά του προέτρεψε τους παρισταμένους πιστούς να παραμένουν σταθεροί στην Πίστη μας, καθώς αυτή γεννά την ελπίδα και την χαρά στην ζωή μας.
Είναι μεγάλη υπόθεση είπε, για μας, να έχουμε τον Θεό κοντά μας και δεν υπάρχει πιο κατασκευασμένο και ταυτόχρονα επισφαλές μύθευμα από την αντίληψη ότι η Εκκλησία μας μιλάει με «ξύλινη γλώσσα», «ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον» ( Εβρ. δ΄, 12)!
