Με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου, του Θεοφιλεστάτου Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως, Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και με μεγάλη κοσμοσυρροή πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 29 Μαρτίου 2024 στην «Κροκίδειο» Αίθουσα η προγραμματισμένη Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου για την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας του 1821.
Την Εκδήλωση παρουσίασε ο Αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Αθανάσιος Κοντογιάννης, Εφημέριος του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου και Υπεύθυνος της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής «ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ» της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου και την έναρξη της έκανε η Παιδική και Γυναικεία Χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής «ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ», υπό την διδασκαλία και διεύθυνση της κ. Χριστίνας – Παταπίας Μήτρου, αποδίδοντας Εκκλησιαστικούς Ύμνους.
Στο δεύτερο μέρος της Εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον Θεολόγο, κ. Δημήτριο Παπανικολάου, με θέμα: «Το Ιερό Πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας μας και το γεγονός της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821».
Ο ομιλητής επεσήμανε ότι, αφετηρία και θεμέλιο της παλιγγενεσίας του 1821 ήταν η στενή σύνδεση, που υπήρξε ανά τους αιώνες, ανάμεσα στο γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Ανάσταση του γένους. Η κεφαλαιώδης ημέρα για το σχέδιο σωτηρίας του ανθρώπου, έγινε το «Κεφάλαιο» για τη σωτηρία και την παλιγγενεσία ενός Έθνους. Χαράς ευαγγέλιο ο ερχομός του Χριστού, χαράς ευαγγέλιο και ο ξεσηκωμός του Ελληνικού λαού που Τον δόξασε όσο κανένας άλλος. Στο τέλος του δρόμου, η Ανάσταση του Θεανθρώπου, άλλα και η ανάσταση ενός ολόκληρου Έθνους που η Εσπερία είχε για νεκρό. Η πεποίθηση αυτή ήταν βαθιά ριζωμένη στην καθημερινότητα της ζωής των Ρωμηών. Για αιώνες η Ρωμηοσύνη είχε συνδέσει την εθνική της υπόθεση με την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Τα λάβαρα της Παναγίας της Οδηγήτριας συντρόφευαν τα βυζαντινά στρατεύματα σε κάθε εκστρατεία. Η συντριβή των Αβάρων και Περσών που πολιόρκησαν τα τείχη της Βασιλεύουσας το 626 μ.Χ. οδήγησαν στην σύνθεση του ύμνου στην Υπέρμαχο στρατηγό που απετέλεσαν τον εθνικό ύμνο της Ρωμηοσύνης για αιώνες. Τα κηρύγματα του Ηλία Μηνιάτη (17ο αι.) συνέδεαν την λύτρωση του Ελληνισμό με τον Ευαγγελισμό. Οι φιλικοί υπό την ηγεσία του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ήδη από τον Οκτώβριο του 1820, έθεσαν ως ορόσημο της επανάστασης την ημέρα του Ευαγγελισμού. Αυτό επανέλαβαν και οι πρόκριτοι και οπλαρχηγοί στη Βοστίτσα τον Ιανουάριο του ’21. Οι προφητείες των μοναχών του Μεγάλου Σπηλαίου αναφέρονταν στην ημέρα του Ευαγγελισμού ως ημέρα της εθνικής απολύτρωσης. Αλλά και εν μέσω του θλιβερού εμφυλίου του 1823, η παναγία φανερώνει στην Οσία Πελαγία την εικόνα του Ευαγγελισμού στην Τήνου, που αναζωπυρώνει την πίστη και συμβάλλει στην ενότητα των αγωνιστών.
Ο υπόδουλος ελληνισμός αντιμετώπισε τα 400 χρόνια της σκλαβιάς από την άλωση της Πόλης το 1453, ως σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Την πίστη και το θαύμα μπορεί να ψηλαφήσει κανείς στη ζωή των αγωνιστών και του απλού λαού που έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελισμού. Ο Κολοκοτρώνης στο Χρυσοβίτσι πέφτει στα γόνατα μπρος στο εικόνισμα της Παναγίας και παίρνει την απάντηση: «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω»! Ο Κανάρης και ο Μιαούλης μετατρέπουν τα καράβια τους σε καράβια της Παναγιάς και κάθε μέρα τελούν με την παρουσία Ιερέως την παράκληση στη Θεοτόκο. Ο Μακρυγιάννης αψηφώντας τη λογική συγκρούεται με τον Ιμπραήμ στους Μύλους (Ιούνιος 1825) και η Πίστη φέρνει και πάλι το Θαύμα, ενώ ο Καραϊσκάκης που έχει στρατηγείο του την Παναγιά την Προυσιώτισα, θεραπεύεται από Φυματίωση και χρυσώνει την εικόνα της. Ατελείωτα, τα θαύματα και οι εμφανίσεις της Παναγίας και ο απλός λαός, κοντά στο πετραχήλι του Παππά, κρατάει τις νηστείες, τηρεί την πίστη, ζει το Θαύμα.
Δυστυχώς όμως, 200 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται γιατί κανείς δεν την ακούει έλεγε ένας σοφός. Μπρος στο κίνδυνο μίας νέας εθνικής τραγωδίας προβάλλει επιτακτική η ανάγκη να μπολιαστούμε στις αξίες, στις παραδόσεις και την πίστη των προγόνων μας. Ίσως έτσι, ηχήσουν και πάλι νικηφόρα οι καμπάνες για το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελισμού, που έδωσαν το σύνθημα για τον αγώνα κατά του εχθρού της πίστης και της Ελευθερίας! Ίσως έτσι και πάλι γίνουν ένα στις καρδιές μας ο Χαιρετισμός του Αγγέλου στη Θεοτόκο – «Χαίρε Κεχαριτωμένη» με τον χαιρετισμό στην ελευθερία – «Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά!»
Στο τρίτο μέρος της Εκδήλωσης, μαθητές και μαθήτριες του «Μουσικού Σχολείου Κορίνθου» τραγούδησαν παραδοσιακά τραγούδια με την συνοδεία μουσικών οργάνων, αποδίδοντάς εξαιρετικά και συγκινώντας όλους τους παρισταμένους.
Την όμορφη εορταστική Εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος ενθουσιασμένος από την άριστη απόδοση των δύο χορωδιών, του Μουσικού Σχολείου Κορίνθου και της Παιδικής και Γυναικείας Χορωδίας της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής αλλά και από την ανάπτυξη των θεολογικών και ιστορικών γεγονότων από τον κ. Παπανικολάου.
Ο Σεβασμιώτατος εκμυστηρεύθηκε στους παρισταμένους ότι έχει απογοητευτεί και φοβηθεί, καθώς εσχάτως χάθηκαν οι αξίες, οι αρχές, η Πίστη και τα ιδανικά μας. Τα τελευταία πενήντα χρόνια κάποιοι προσπαθούν να μας πουν ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε αναχρονιστικοί και οπισθοδρομικοί και ακούγοντας το τρίπτυχο πίστη-πατρίδα-οικογένεια «δαιμονίζονται». Πριν λίγες ημέρες στην Θεσσαλονίκη διοργανώθηκε «καλλιτεχνικό» φεστιβάλ, στο οποίο κακοποιήθηκαν βάναυσα τα θέματα της Πίστεως, της Πατρίδας και του Ανθρωπισμού! Επειδή κανείς δεν πήρε θέση, εξαναγκάστηκε ο νέος Μητροπολίτης κ. Φιλόθεος να γράψει, απευθυνόμενος στους υπευθύνους, μία πάρα πολύ σημαντική επιστολή, την οποία επιδοκίμασε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αλλά και πολλοί έγκριτοι Επιστήμονες. Η απάντηση ήρθε σύντομα από τους θιγόμενους, που επάνω στην σκηνή, ντυμένοι όπως αυτοί αισθάνονται καλύτερα, σχημάτισαν τις λέξεις «DESTROY GREECE»! Καταστρέψτε την Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα δεν μας εκφράζει, ξεπεράστηκε και ή θα την αλλάξουμε ή θα την καταστρέψουμε.
Εμείς όμως, την ίδια στιγμή που τα Μ.Μ.Ε. ενημερώνουν καθημερινά ότι τα παιδιά μας έρχονται πρώτα σε εγκληματικότητα και βιαιότητες, γεμίσαμε ασφυκτικά την «Κροκίδειο» και παρουσιάσαμε εκτός από την εμπεριστατωμένη ιστορική ομιλία και έναν άλλο τρόπο, με τον οποίο εμείς οι Έλληνες τιμούμε τα Όσια, τα Ιερά και τα Εθνικά μας θέματα. Την μουσική και το τραγούδι που εξημερώνει τα ήθη και γαλουχεί τους νέους μας. Με τους ήχους της Βυζαντινής Μουσικής μεγαλώσαμε και μάθαμε να προσευχόμαστε, να παντρευόμαστε, να γλεντάμε, να πολεμάμε και να τιμούμε εκείνους που όλα αυτά τα συμπεριλαμβάνουν στην Χριστιανική Ορθόδοξη ζωή τους.
Ολοκληρώνοντας και αφού ζήτησε για τα παιδιά και των δύο χορωδιών ένα δυνατό και θερμό χειροκρότημα, ευχαρίστησε την Διευθύντρια του Μουσικού Σχολείου Κορίνθου κ. Ειρήνη Καραπατά, τους Καθηγητές κ. Δημήτριο Μιχαλόπουλο, κ. Δήμητρα Ζαρέντη, κ. Αλέξανδρο Σαχπατζίδη, την Χωράρχη κ. Κωνσταντίνα Ξύδη και τον Καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής κ. Ιωάννη Στεφανόπουλο, τους Αιδεσ. π. Αθανάσιο Κοντογιάννη και π. Δημήτριο Στεργιόπουλο, την κ. Χριστίνα – Παταπία Μήτρου καθώς και όλους τους συντελεστές που εργάστηκαν για να πραγματοποιηθεί αυτή η Εκδήλωση.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος αφιέρωσε την Εκδήλωση στην μνήμη του Αγίου, προκατόχου του, Ζαχαρία, Επισκόπου Κορίνθου, ο Οποίος στις 30 Μαρτίου 1819, δύο χρόνια πριν την Επανάσταση, βασανίστηκε και εκτελέσθηκε από τους Τούρκους κατακτητές και έκλεισε τον λόγο του με τα λόγια του σπουδαίου μας ποιητή Κωστή Παλαμά «αυτό το λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανένα Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα»!
