Την Παρασκευή 11 Αυγούστου ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος παρέστη στον Εσπερινό και την Ι. Παράκληση στον Ενοριακό Ι. Ναό Αγίου Δημητρίου Εξαμιλίων συνοδευόμενος από τον Διάκονο π. Χρήστο Χίλία. Τον Εσπερινό και την Ι. Παράκληση τέλεσε ο Εφημέριος του Ι. Ναού π. Νικόλαος Βαρδουνιώτης.
Ο Επίσκοπος Κεγχρεών λαβών αφορμή από την τοπική εορτή της Σιωνίτιδος Εκκλησίας του Ευαγγελισμού της Μεταστάσεως της Θεοτόκου την 12ην Αυγούστου, αναφέρθηκε στο γεγονός της εορτής, σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, και στην προειδοποίηση της Θεοτόκου για την εκδημία Της με σκοπό την προετοιμασία Της, καίτοι ψυχικά ήταν πανέτοιμη ως υπέρ-αγία και παν-άμωμος!
Μοίρασε στους πτωχούς τα ελάχιστα υλικά πράγματά Της, για να μιμήται κάθε πιστός τις αγαθοεργίες Της, ετοίμασε ακόμη και το δωμάτιό Της και περίμενε την μεγάλη στιγμή. Και όταν ήλθε η ώρα και αιθέριοι κατέφθασαν οι Άγιοι Απόστολοι μητρικά τους παραγγέλλει: «Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα» και απευθυνόμενη στον Μονογενή Της, που κατήλθε προς υποδοχή Της, λέγει: «καὶ σύ Υἱὲ καὶ Θεέ μου παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα».
Ασμένως δέχθηκε το μήνυμα της εξόδου Της απ’ αυτόν τον κόσμο γιατί γνωρίζει αυτό που αργότερα έγραφε ο Απ. Παύλος «οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Εβρ. ιγ’, 14). Γνωρίζει για πού οδεύει, αφήνει την «κοιλάδα του κλαυθμώνος» και πηγαίνει στην αλήθεια, που είναι ο Υιός Της, εκεί που «οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός». Δεν φοβάται τον υγρό τάφο και την φθορά γιατί ξέρει ότι φθείρονται όλα εκείνα που έχουν σχέση με την αμαρτία. Αυτήν «Τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν» αλλά «μετέστη προς την ζωήν», δηλαδή, στον Υιό Της που είπε «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ιω. ια’, 25). Χαίρεται η Θεοτόκος γιατί ο Υιός Της «καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τὸν διάβολον» (Εβρ. β’, 14) και ασφαλώς πορεύεται προς την Βασιλεία Του!
Η ζωή της Θεοτόκου υπήρξε υποδειγματική για τον καθένα μας αλλά και ο τρόπος εξόδου Της εκ του κόσμου άξιος προς μελέτη από ᾿μας, γιατί η πρόβλεψη του θανάτου είναι χάρισμα αγίων ανθρώπων που δίδεται από τον Θεό και όχι σε όλους για τους λόγους που Εκείνος γνωρίζει. Επειδή, λοιπόν, ο θάνατος είναι βέβαιος και η ώρα του θανάτου αβέβαιη, υποχρέωση κάθε Χριστιανού η προετοιμασία για την ώρα αυτή. Οι πάντες να εργαζώμεθα την μετάνοια, να θερμαίνωμε την πίστη μας στον Σωτήρα Χριστό, να καλλιεργούμε την προς αλλήλους αγάπη, να μη περιφρονούμε την αρετή.
Είθε με τις πρεσβείες της Παναγίας μας και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Διονυσίου να πορευόμαστε κατά το θέλημα του Υιού Της, ώστε να τύχουμε «ώρας καλής» κατά την έξοδό μας απ’ αυτόν τον κόσμο και σαφώς της Βασιλείας των Ουρανών.
