Στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Καίσαρι Κορινθίας χοροστάτησε χθες, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος στην Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, που τελέσθηκε από τον Αιδεσ. Πρωτ/ρο π. Αθανάσιο Κοντογιάννη, Εφημέριο του Καθεδρικού Ιερού Ναού Απ. Παύλου Κορίνθου.
Ο Ποιμενάρχης ερμηνεύοντας το «Εὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διὰ παντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου· ἄρτον οὐράνιον καὶ ποτήριον ζωῆς γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος» αναφέρθηκε στο Βιβλίο της Γενέσεως και στην δημιουργία του κόσμου. Οι Άγγελοι, τα πρώτα δημιουργήματα του Θεού, είναι λειτουργικά πνεύματα με αιθέριο σώμα, που δοξολογούν τον Θεό και αποστέλλονται στους ανθρώπους, ως αγγελιαφόροι Του και χωρίζονται σε εννέα (9) Τάγματα με το καθένα απ’ αυτά να επιτελεί διαφορετική διακονία.
Ο άνθρωπος, πλασμένος από τον Θεό, είναι μεν «βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους ἠλαττωμένος», ωστόσο «δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένος» (Εβρ. β΄, 9). Επομένως, κάθε δημιούργημα του Θεού, σύμφωνα και με τον Προφητάνακτα Δαυίδ, οφείλει, με τον δικό του τρόπο, να Τον δοξολογεί και να επιθυμεί σφόδρα να ενωθεί με τον Δημιουργό του καθώς Αυτός είναι που από την ανυπαρξία το έφερε στην ύπαρξη.
Πολλές φορές οι άνθρωποι, αντί να δοξολογούμε τον Θεό με λόγους, πράξεις και ενθυμήσεις, Τον βλασφημούμε, Τον αρνούμαστε και χωριζόμαστε απ’ Αυτόν και το άγιο θέλημά Του, νομίζοντας ότι μπορούμε να Τον υπερβούμε και να Τον ξεπεράσουμε ακόμα και να Του κρυφτούμε, όπως επιχείρησε ο προπάτορας Αδάμ, που μετά την πτώση του, επειδή παρέβηκε την εντολή του Θεού, κρύφτηκε χάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον Παράδεισο. Ο Θεός όμως, επιθυμώντας να επαναφέρει τον άνθρωπο στο προ-πτωτικό του κάλλος, ήλθε στον κόσμο Σαρκώθηκε, Σταυρώθηκε, Αναστήθηκε και συνέστησε την Εκκλησία Του, η Οποία με την μετάληψη του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Κυρίου τροφοδοτεί τους πιστούς με «ἄρτον οὐράνιον καὶ ποτήριον ζωῆ», ώστε να κοινωνούν με τον Θεό και τους συνανθρώπους τους και να τους παρέχεται η δυνατότητα να κερδίσουν τον απολεσθέντα Παράδεισο.
Ο Σεβασμιώτατος ολοκλήρωσε τους λόγους του εκφράζοντας την ιδιαίτερη χαρά του που βρέθηκε στην νεοσυσταθείσα και πάλι παλαιά Ιερά Μονή ευχόμενος στην εγκαταβιούσα σε αυτή Μοναχή Θέκλα και στους ευλαβείς προσκυνητές το εφετινό Πάσχα να είναι πάροχο Ζωής αιωνίου, σωτηρίας και γεμάτο από τις ευλογίες του Θεού.
