ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ όπως αυτό αυτό δημοσιεύεται εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Κυθήρων και Αντικυθήρων. Μεταξύ άλλων αναφέρεται: “Χαρακτηριστικός και συνάμα υποδειγματικός είναι ο διάλογος του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα του σημερινού Ευαγγελίου. Στην αρχή έσπασε το φράγμα της απαγορεύσεως να διαλέγονται εκείνη την εποχή δημόσια άνδρες και γυναίκες. Ο κόσμος υποτιμά τη γυναίκα. Την θέλει άντλημα για ν’ αντλεί ηδονή και να ξεδιψά την αμαρτωλή του σάρκα. Ο Χριστός την θέλει ως άντλημα για ν’ ανασύρει από το πηγάδι του Ουρανού το νερό της αλήθειας”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Στό σημερινό Εὐαγγέλιο βλέπουμε τόν Χριστό νά κάνει διάλογο. Διάλογο μέ μία ψυχή, μέ μία ταλαιπωρημένη γυναίκα.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός πάντοτε ἦταν ὁ Λόγος. Ἔγινε καί διάλογος. Ἦταν μόνο Λόγος, Θεός Λόγος, ἄσαρκος Λόγος. Καί ἔγινε σαρκωμένος Λόγος γιά νά κάνει διάλογο μέ τόν ἄνθρωπο-πλάσμα Του. Ὁ διάλογος εἶναι ἕνα ἀπό τά κυριότερα γνωρίσματα τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι ἡ φυσική ἀπόρροια τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο.
Συναντᾶται ὁ Θεός μέ τόν ἄνθρωπο μέσα στό διάλογο. Ἔχουμε τήν πιό δυνατή κοινωνία καί ἐπικοινωνία. Ἔχουμε ὄχι ἁπλῶς ἀνταλλαγή ἀπόψεων, ἀλλ’ ἀνταλλαγή ὄψεων! Παίρνει Ἐκεῖνος τή μορφή τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά πάρει ὁ ἄνθρωπος τή μορφή τοῦ Θεοῦ.
Χαρακτηριστικός καί συνάμα ὑποδειγματικός εἶναι ὁ διάλογος τοῦ Χριστοῦ μέ τή Σαμαρείτιδα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Στήν ἀρχή ἔσπασε τό φράγμα τῆς ἀπαγορεύσεως νά διαλέγονται ἐκείνη τήν ἐποχή δημόσια ἄνδρες καί γυναῖκες. Ὁ κόσμος ὑποτιμᾶ τή γυναίκα. Τήν θέλει ἄντλημα γιά ν’ ἀντλεῖ ἡδονή καί νά ξεδιψᾶ τήν ἁμαρτωλή του σάρκα. Ὁ Χριστός τήν θέλει ὡς ἄντλημα γιά ν’ ἀνασύρει ἀπό τό πηγάδι τοῦ Οὐρανοῦ τό νερό τῆς ἀλήθειας.
Ὁ Χριστός χρησιμοποίησε ὅλα τά στοιχεῖα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης καί ὁδήγησε τήν Σαμαρείτιδα ἀπό τά φυσικά στά μεταφυσικά, ἀπό τά γήϊνα στά οὐράνια, καί ἀπό τά φθαρτά στά ἄφθαρτα. Σάν ἄριστος παιδαγωγός, εἶχε ἄριστα ἀποτελέσματα μέ τόν διάλογό Του. Ἡ Σαμαρείτιδα μεταβλήθηκε, φωτίσθηκε καί ἁγιάσθηκε.
Μέ τόν σωτήριο αὐτό διάλογο ἔμαθε ἀπό τόν Κύριο καί Θεό μας τήν ὕπαρξι τοῦ ζῶντος ὕδατος, τοῦ ζωντανοῦ καί ἀθάνατου νεροῦ τῆς Θείας Ἀληθείας καί Χάριτος. Ἔμαθε γιά τήν ἀληθινή Θεία
Λατρεία καί τούς ἀληθινούς προσκυνητές τοῦ Θεοῦ. Ἐγνώρισε τόν Μεσσία Χριστό, πού προηγουμένως τῆς ἀποκάλυψε τήν προσωπική της ζωή. Μετανόησε εἰλικρινά, ἄλλαξε τελείως τόν τρόπο ζωῆς καί τόν τρόπο σκέψεως καί ἀναδείχθηκε τελικά Ἰσαπόστολος καί μεγαλομάρτυς.
Αὐτά τά ἀποτελέσματα ἔχει κάθε καλόπιστος διάλογος μέ τό Χριστό μας.
Ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό πιέσεις καί ἐκβιασμούς. Ἐνῶ ἀντίθετα, τό ψεῦδος καί ἡ πλάνη ἔχουν ἀνἀγκη ἀπό πιέσεις, ἐκβιασμούς καί τρομοκρατία.
Ἡ ἀλήθεια ὡς αὐτοδύναμη ἐπικρατεῖ ἐλεύθερα, ἐνῶ ἡ πλάνη ὡς ψεῦδος ἐπιβάλλεται διά τῆς βίας.
Ὅποιος δέν δέχεται τήν ἀλήθεια ἐλεύθερα δέν εἶναι ἄξιος γι’ αὐτή.
Μέσα στόν καλόπιστο διάλογο τό νά εἶσαι ἀληθινός καί εἰλικρινής, δέ σέ κρατάει μέ πολλούς ἀλλά μέ τούς σωστούς καί ἐκλεκτούς.
Καί ἐμεῖς πρέπει νά κάνουμε καθημερινά διάλογο. Διάλογο μέ τόν ἑαυτό μας, μέ τόν κόσμο, μέ τό Θεό. Ἀρκεῖ νά γίνεται καλόπιστα.
π.Φρ. Δημητρίου