Tο εβδομαδιαίο κήρυγμά της δημοσιεύει η Ιερά Μητρόπολη Σάμου και Ικαρίας στην επίσημη ιστοσελίδα της Μητροπόλεως με τίτλο “Ορθόδοξα, αληθινά Χριστούγεννα;” και τονίζεται: “Όμως η καρδιά μας θλίβεται διότι και τα εφετινά Χριστούγεννα παρατηρούμε πως ο κόσμος μας επιχειρεί να βγάλει τον Χριστό από την γιορτή Του. Η κοινωνία μας, που χειμάζεται από την επιδημία και τόσα άλλα προβλήματα, αγωνιά και φροντίζει μόνο για να γιορταστούν τα Χριστούγεννα οπουδήποτε αλλού, πλην της Εκκλησίας. Κυριαρχούν οι κοσμικές μέριμνες για αγορές, τραπεζώματα και εκδηλώσεις. Για την Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας και για την ουράνια τροφή της θείας Κοινωνίας δεν φαίνεται ν’ αγωνιά κανείς! Η εποχή μας αφαιρεί με αυθάδεια ο,τι ομιλεί για τον Χριστό και μοιάζει στ’ αλήθεια με την εποχή που Εκείνος γεννήθηκε”.
Διαβάστε:
Κυριακή πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα σήμερα καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, τόσο μέ τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν Πρός Ἑβραίους Ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅσο καί μέ τό εὐαγγελικό, ἀπό τό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, καταδεικνύει πώς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ προσδοκώμενος Σωτῆρας τοῦ κόσμου.
Ὁ μέν Παῦλος ὁμιλεῖ γιά τήν ζωντανή σχέση Θεοῦ μέ τούς πιστούς, πρίν τήν ἐνανθρώπησή Του, καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς μέχρι τότε ἱστορίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ δέ Ματθαῖος, βαθύς γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς παραδόσεως τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἐπιστρατεύει τίς γνώσεις του καί ἀναφέρεται στό κατά ἄνθρωπον γενεαλογικό δένδρο τοῦ Χριστοῦ, γιά νά καταλήξει στήν, ἐκ πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, σάρκωση του Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁμολογοῦμε καί στό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί ὅπως τήν προφήτευσε ὁ Προφήτης Ἠσαΐας 800 χρόνια πρίν συμβεῖ.
Ἡ σημερινή λοιπόν ἡμέρα ἀποδεικνύει ἀνυπερθέτως τήν μεγάλη σπουδαιότητα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καθώς μέσα ἀπό τά δύο αὐτά ἀναγνώσματα ἀντιλαμβανόμαστε, πώς ὁλόκληρη ἡ Παλαιά Διαθήκη μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ὡς μιά προφητεία γιά τόν ἐρχομό τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο, εἴτε μέ τά θεῖα λόγια, εἴτε μέ τίς προτυπώσεις καί τίς προεικονίσεις της.
Καί τίς δύο Διαθῆκες, Παλαιά καί Καινή, τίς ἑνώνει τό Πρόσωπο τοῦ Μεσσία, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, τοῦ Ὁποίου τήν γέννηση θά ἑορτάσουμε μέ τήν χάρη Του τά Χριστούγεννα.
Γιά τόν λόγο αὐτό, αὐτές τίς ἡμέρες καί ἰδίως στίς Ἀκολουθίες τῶν Ὡρῶν καί τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων θά ἀκούσουμε μιά σειρά ἀπό προφητικά ἀναγνώσματα, τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά τά γεγονότα τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ αἰῶνες πρίν.
Πρώτη θέση σ’ αὐτά ἔχει ὁπωσδήποτε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Προφήτη Ἠσαϊα τό ὁποῖο ἀναφέραμε καί πρίν. Ὁ Προφήτης Ἠσαϊας στό ἕβδομο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του, στούς στίχους 14 καί 15 ἀναφέρει γιά τήν ἐκ Παρθένου γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἀλλά καί γιά τό ὅτι θά εἶναι ὅμοιος κατά πάντα μέ τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά θά εἶναι ὁ μόνος ἀναμάρτητος. Λέει χαρακτηριστικά 800 χρόνια πρίν: «Ἰδού, ἡ παρθένος θά συλλάβη ὑπερφυσικῶς καί θά γεννήση υἱόν καί τό ὄνομα τοῦ υἱοῦ της αὐτοῦ θά εἶναι Ἐμμανουήλ, πού σημαίνει ὁ Θεός εἶναι μαζί μας. Ὁ Ἐμμανουήλ θά τρώγη βούτυρον καί μέλι, ὅπως καί τά ἄλλα παιδιά, θά ἀνατραφῆ ὅπως καί ἐκεῖνα. Πρίν ὅμως ἔλθη εἰς τήν ἡλικίαν, κατά τήν ὁποίαν θά εἶναι εἰς θέσιν νά διακρίνη τό καλόν ἀπό τό κακόν, θά ἐκλέγη πάντοτε τό ἀγαθόν, διότι δέν ὑπάρχει εἰς αὐτό ἡ κακή κληρονομικότης καί κλίσις πρός τήν ἁμαρτία».
Ὁ Προφήτης Ἠσαϊας ὅμως προφητεύει καί μιά λεπτομέρεια γιά τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ, πού μᾶς ἐντυπωσιάζει, ἤδη στήν ἀρχή τοῦ βιβλίου Του. Στό πρῶτο κεφάλαιο στόν στίχο 3 ἀναφέρεται στό ὅτι ἡ ἄλογη κτίση κατανόησε καί περιέθαλψε μέ τόν τρόπο της τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό σέ ἀντίθεση μέ τούς ἀνθρώπους, πού δέν κατάλαβαν τόν ἐρχομό του. «Το βόδι γνωρίζει τον ἰδιοκτήτη του και ο ὄνος την φάτνην του Κυρίου του, ο Ἰσραηλιτικός ὅμως λαός δεν μέ ἀναγνωρίζει, αὐτός ὁ λαός δεν με ἀντιλαμβάνεται», φανερώνοντας ἔτσι τά δύο ζῶα τῆς φάτνης, ὅπου γεννήθηκε ὁ Χριστός, τά ὁποία δέν λείπουν ἀπό καμμία εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἡ παρουσία τῶν δύο αὐτῶν ζώων στήν γέννηση τοῦ Κυρίου προφητεύεται ὅμως καί ἀπό τόν προφήτη Ἀββακούμ στό τρῖτο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του, πού ἀναφέρει σχετικά «Κύριε, κατάλαβα τα ἔργα σου και θαύμασα. Ἀνάμεσα σε δυό ζῶα θα γίνεις γνωστός στους ανθρώπους, ὅταν θα φθάσει ο καιρός, πού θα επικρατήσει το θέλημά σου. Ὅταν φθάσει ἐκεῖνος ὁ καιρός θα φανεῖ η δύναμή Σου». Ἐξ ἀφορμῆς αὐτῆς τῆς προφητείας ἄς σημειώσουμε ὅτι ἐδῶ ὁ Ἀββακούμ ἀποκαλεῖ τόν Χριστό, ὡς Κύριο δηλαδή Γιαχβέ στά ἑβραϊκά καί τοῦτο ἀποτελεῖ ἀπάντηση σέ ἐκείνους πού αὐτοαποκαλοῦνται μέν «Χριστιανοί» Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἀλλά δέν πιστεύουν πώς ὁ Χριστός εἶναι Κύριος, Θεός, Σωτῆρας καί Λυτρωτής.
Ἡ φάτνη τώρα, στήν ὁποία γεννήθηκε ὁ Κύριος, βρισκόταν στήν μικρή πόλη τῆς Βηθλεέμ, ἡ ὁποία κι αὐτή προφητεύεται ἀπό τόν Προφήτη Μιχαία στό πέμπτο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του. «Καί σύ Βηθλεέμ, ἡ παλαιά πόλη Εὐφραθά, πού δέν ἔχεις οὔτε χίλιες οἰκογένειες ἀνάμεσα στόν Ἰουδαϊκό λαό, ἀπό σένα θά βγεῖ ἐκεῖνος, πού θά γίνει ἄρχοντας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἡ ἀρχή του θά εἶναι ἀπό τήν ἀρχή τῶν αἰώνων»·. Μέ τήν προφητεία αὐτή ἀπάντησαν οἱ Ἰουδαῖοι, ὅταν τούς ρώτησε ὁ Ἡρώδης γιά τόν νεογέννητο Βασιλιᾶ πού ἔψαχναν οἱ τρεῖς Μάγοι.
Μιά ἄλλη προφητεία ἀπό τό βιβλίο τῆς Σοφίας Σολομῶντος ὁμιλεῖ γιά τόν χρόνο τῆς γεννήσεως καί γιά τόν τρόπο μεταδόσεως τοῦ γεγονότος. Στό κεφάλαιο 18 λοιπόν καί στούς στίχους 14 καί 15 διαβάζουμε: «Στή βαθειά σιγή ποῦ σκέπαζε τό κάθε τί καί ὅταν ἡ νύκτα βρισκόταν στή μέση της, ὁ παντοδύναμός Σου Λόγος ἀπό τούς οὐρανούς, ἀπό τούς βασιλικούς θρόνους πήδησε ξαφνικά σάν πολεμιστής στή γῆ, ποῦ καταστρεφόταν». Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ἐπαληθεύει πλήρως αὐτήν τήν προφητεία καθώς μαρτυρεῖ, πώς ἡ γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἔγινε στη διάρκεια τῆς νύχτας, ἐνῶ καί οἱ ποιμένες ξαφνιάσθηκαν ἀπό τήν ἀναγγελία της ἀπό τόν Ἄγγελο σ’ αὐτούς.
Στόν 71ο ψαλμό τοῦ Δαϋίδ ἐπίσης γίνεται ἀναφορά στήν προσκύνηση τῶν Μάγων καί στά δῶρα, πού προσέφεραν στόν Χριστό, χρυσάφι ὡς Βασιλιᾶ, λιβάνι, ὡς Θεό καί σμύρνα ὡς ἄνθρωπο. Στούς στίχους 10 καί 11 διαβάζουμε «Βασιλιάδες τῆς Θαρσίς καί νησιά θά προσφέρουνε σ’ αὐτόν δῶρα· Βασιλιάδες τῆς Ἀραβίας καί τῆς Σαβᾶ θά φέρουν δῶρα. Θά τόν προσκυνήσουν ὅλοι οἱ βασιλιάδες τῆς γῆς καί ὅλα τα ἔθνη θά ὑποδουλωθοῦνε σ’ αὐτόν».
Μέσα ἀπό αὐτές τίς λίγες προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, φαίνεται ξεκάθαρα πώς ὁ Θεάνθρωπος Κύριός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός. Μόνο Ἐκεῖνον περίμεναν τά Ἔθνη γιά νά ἔρθει καί μόνον Ἐκεῖνος μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ἐπαλήθευσε μέχρι λεπτομερείας αὐτές τίς προφητεῖες.
Ὅμως ἡ καρδιά μας θλίβεται διότι καί τά ἐφετινά Χριστούγεννα παρατηροῦμε πώς ὁ κόσμος μας ἐπιχειρεῖ νά βγάλει τόν Χριστό ἀπό τήν γιορτή Του. Ἡ κοινωνία μας, πού χειμάζεται ἀπό τήν ἐπιδημία καί τόσα ἄλλα προβλήματα, ἀγωνιᾶ καί φροντίζει μόνο γιά νά γιορταστοῦν τά Χριστούγεννα ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, πλήν τῆς Ἐκκλησίας. Κυριαρχοῦν οἱ κοσμικές μέριμνες γιά ἀγορές, τραπεζώματα καί ἐκδηλώσεις. Γιά τήν Ἁγία Τράπεζα τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τήν οὐράνια τροφή τῆς θείας Κοινωνίας δέν φαίνεται ν’ ἀγωνιᾶ κανείς! Ἡ ἐποχή μας ἀφαιρεῖ μέ αὐθάδεια ὅ,τι ὁμιλεῖ γιά τόν Χριστό καί μοιάζει στ’ ἀλήθεια μέ τήν ἐποχή πού Ἐκεῖνος γεννήθηκε. Γιατί καί τότε σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ (βλ. β 7), δέν ὑπῆρχε χῶρος γιά τόν Χριστό. Καί σάν νά μήν ἔφταναν τά ὅσα διεκτραγωδοῦνται στίς μέρες μας, ἡ παραδοσιακή εὐχή «Καλά Χριστούγεννα» ἀντικαθίσταται μέ τήν συνεκφορά Καλές γιορτές ἤ ἀλλιῶς ἐποχιακές εὐχές καί μάλιστα στήν ἀγγλική γλῶσσα ὡς season’s greetings (σίιζονς γκρίτινγκς). Ὅπως δυστυχῶς γίνεται καί λόγος, ὄχι γιά περίοδο Χριστουγέννων ἤ Ἁγίου Δωδεκαημέρου, ἀλλά γιά χειμερινές γιορτές.
Στῶμεν καλῶς. Στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ. Πρόσχωμεν!
Χριστούγεννα καί κάθε μέρα μέ τόν Χριστό στή ζωή μας. Ἐκεῖνος εἶναι «ἡ προσδοκία τῶν Ἐθνῶν» κατά τόν προφητικό λόγο τοῦ Ἰακώβ (Γεν. ΜΘ 10).
Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα!