Ο Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος σήμερα συμπλήρωσε πέντε έτη από την ημέρα της εις Επίσκοπον Χειροτονίας, χοροστάτησε στον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργία, στον Ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Σύμης.
Συλλειτούργησαν ο Οικονόμος π. Ελευθέριος Οθίτης, ο Εφημέριος της Ενορίας και ο Διάκονος π. Γεώργιος Κακακιός. Το Ιερό Αναλόγιο διηκόνησε γλυκυφθόγγως ο Ιεροψάλτης κ. Πανορμίτης Κακακιός.
Σαν σήμερα ο Σεβασμιώτατος χειροτονήθηκε σε Επίσκοπο στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάριο. Η εις Επσίκοπον Χειροτονία τελέσθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.
Ευαγγελιζόμενος προς τους Πιστούς τον θείον λόγον, αναφέρθηκε στην αναγνωσθείσα περικοπή του ασώτου, μία εκ των ωραιοτέρων κειμένων του Ευαγγελίου, επισημαίνων την απύθμενη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και το πλούσιο έλεος της συγχώρησης, που δίδει στους μετανοούντες, όσο αμαρτωλοί και αν είναι. Η παραβολή αυτή μαζί με τους ύμνους της ημέρας μας παρουσιάζουν την μετάνοια ως επιστροφή του ανθρώπου από την πνευματική εξορία της Θείας χάριτος.
Ακολούθως αναφέρθηκε σ’ ένα ολοζώντανο παράδειγμα κατά Θεόν βιωτής και αγιότητος, εκείνο του σήμερον εορτάζοντος Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Μελετίου του εν Λάρδω της Ρόδου, ο οποίος εις την Ενορία του Αγίου Αθανασίου τιμάται και γεραίρεται υπερβαλλόντως. Ο Όσιος Μελέτιος, εγεννήθη περί τα τέλη του 18ου αιώνα στο χωριό Λάρδος της Ρόδου και ανετράφη εκ των γονέων του «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Από τον εφημέριο της γενέτειράς του εδιδάχθη γραφή και ανάγνωση και επιδόθη με ζήλο στην μελέτη της ζωής των Αγίων της Εκκλησίας, τους αγώνες των οποίων εμιμήτο. Ο συνήθης τόπος που αποσυρόταν για να προσεύχεται με θερμά δάκρυα, ολονύκτιες δεήσεις και γονυκλισίες, ήταν ένα σπήλαιο στην περιοχή της ερειπωμένης τότε αρχαίας Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου του «Ύψους».
Κάποια νύκτα προσευχόμενος, είδε στήλη υπέρλαμπρου φωτός να κατέρχεται από τον ουρανό επάνω από μία αιωνόβια ελιά. Πλησιάζοντας στο παράδοξο θέαμα, βρήκε μία παλαιά Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, γεμίζοντας με πνευματική χαρά και αγαλλίαση από την Χάρη της Θεομήτορος. Εν συνεχεία η Παναγία εν οράματι του ανέθεσε την ανοικοδόμηση εκεί της κατεστραμμένης Μονής Της, αποκαλύπτοντάς του κρυμμένο θησαυρό για τα έξοδα της ανεγέρσεως. Ο Όσιος οικοδόμησε τον ιερό Ναό και τα κελλιά, εγκαταβιώσας πλέον εκεί ως Μοναχός, λαβών το αγγελικό Σχήμα και μετονομασθείς Μελέτιος.
Υπό του οικείου Αρχιερέως, εχειροτονήθη Διάκονος και Πρεσβύτερος, αναλαβών το διακόνημα της πνευματικής πατρότητας και την ευθύνη της Ηγουμενείας της επανιδρυθείσης Μονής. Διά της Χάριτος του Θεού απέκτησε πολλές αρετές και ουράνια χαρίσματα και διά της προσευχή του ασθενείς εθεραπεύοντο και δαιμονιζόμενοι ιώντο.
Ο Θεός επέτρεψε, ώστε ο Όσιος εις τα τέλη της επιγείου ζωής του να δοκιμαστεί και να πειρασθεί, για να λάμψει έτσι η αγιότητα της ψυχής του. Ένας Τούρκος άφησε έγκυο μία Χριστιανή από τη Λάρδο, ονόματι Πελαγία. Όταν έγινε γνωστή η εγκυμοσύνη της, οι τούρκοι την ανάγκασαν να υποδείξει τον Όσιο ως πατέρα του κυοφορουμένου βρέφους.
Εν συνεχεία τον κατήγγειλαν στον Μητροπολίτη Ρόδου, ο οποίος τον κάλεσε σε απολογία. Ο μακάριος Μελέτιος, που βρισκόταν ήδη σε προχωρημένη ηλικία, δεν μπόρεσε να αντέξει τις αιτιάσεις και εξέπνευσε μπροστά στα πόδια του Αρχιερέως.
Η συκοφαντία όμως απεκαλύφθη, όταν θέλησαν να ετοιμάσουν για την ταφή το σώμα του και ο Αρχιερεύς έδωσε εντολή να κηδευθεί το εξαϋλωμένο από τους αγώνες της εγκρατείας σκήνωμά του στον περίβολο του Μητροπολιτικού Ναού των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Όταν αργότερα ανοίχθηκε ο τάφος του βρέθηκαν ευωδιάζοντα τα λείψανά του εις μαρτύριον της αγιότητός του. Σήμερα στην ιερά Μονή της Υψενής φυλάσσεται η τιμία κάρα και μέρος των τιμίων λειψάνων του, ενώ προσφάτως περίλαμπρος Ναός ανηγέρθη προς τιμήν του Οσίου Μελετίου.
