Για την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλόριζου, υπέρτιμος και έξαρχος Νοτίου Αιγαίου Πελάγους κ. Χρυσόστομος Β΄όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: “Εορτάζοντες και εμείς εφέτος, κάτω υπό ειδικάς και θλιβεράς συνθήκας τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου, ας την ικετεύσουμε εντείνοντας περισσότερο την προσευχήν και την ικεσίαν μας, να προστατεύσει και πάλιν το Γένος μας και την ανθρωπότητα όλην εκ του κινδύνου και εκ της σοβούσης θλιβεράς καταστάσεως του θανατηφόρου ιού”.
Διαβάστε το μήνυμά του:
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερα τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Εὐαγγελισμός εἶναι ἡ φανέρωσις τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας καί τό πρῶτο μέγα γεγονός καί ἡ ἀπαρχή τῶν Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν. Εἰς τό ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς ἡ Ἐκκλησία ὀνομάζει τόν Εὐαγγελισμό «τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον», ἐπειδή ἀκριβῶς τό θεῖον τοῦτο γεγονός εἶναι ἡ ἀρχή τῶν ὅσων εἰς τήν συνέχειαν ἔγιναν καί σ’ αὐτό συνοψίζεται ὅλη ἡ ὑπόθεσις τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου.
Τό Μυστήριον «τό ἀπ’ αἰῶνος κεκρυμμένον», τό ἄγνωστον καί ἀπόρρητον δηλαδή Μυστήριον τῆς Βουλῆς τοῦ Θεοῦ, ἐφανερώθη εἰς τόν κόσμον μέ τόν Εὐαγγελισμόν, μέ τό μήνυμα πού ἔφερε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον Μαρία, «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν». Μοναδικός χαιρετισμός τοῦ Θεοῦ πού δέν τόν ἄκουσε ἄλλος ἄνθρωπος καί ὁ πρῶτος ἔπαινος τοῦ Θεοῦ πρός τήν γυναῖκα, μετά τήν προπατορικήν ἁμαρτία.
Καί εἰς τήν συνέχειαν ἀφοῦ ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ καθησύχασε τήν Παναγία, τῆς ἀπεκάλυψε καί τόν λόγον τῆς ἐπισκέψεώς του: «Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. Καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.
Οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον ᾿Ιακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος». Καί ἡ ἀπάντηση τῆς Παναγίας εἰς τό μήνυμα τοῦ Θεοῦ πρός Ἐκείνην: «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου».
Τά λίγα λόγια τῆς Παρθένου Μαρίας καί ἡ στάση Της σήμερα, ἀλλά καί εἰς ὅλον τό Εὐαγγέλιον, πού περισσότερο σιωπᾶ καί πολύ ὀλιγότερον ὁμιλεῖ, εἶναι μιά σταυρική μαρτυρία, μέχρι καί τήν τελευταία ὥρα πού στέκει ἀμίλητη κάτω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Υἱοῦ Της, σταυρωμένη καί Ἐκείνη μαζί Του.
Γενικῶς ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ σταυρωμένη συνείδηση καί ὕπαρξη σ’ ὅλη Της τήν ζωήν. Παρέδωσε τόν ἑαυτόν Της εἰς τόν Θεόν καί ὕστερα σιωποῦσε, σήκωνε τόν σταυρόν Της καί «συνετήρει πάντα τά ρήματα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς».
Ἑορτάζοντες καί ἐμεῖς ἐφέτος, κάτω ὑπό εἰδικάς καί θλιβεράς συνθῆκας τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἄς τήν ἱκετεύσουμε ἐντείνοντας περισσότερο τήν προσευχήν καί τήν ἱκεσίαν μας, νά προστατεύσει καί πάλιν τό Γένος μας καί τήν ἀνθρωπότητα ὅλην ἐκ τοῦ κινδύνου καί ἐκ τῆς σοβούσης θλιβερᾶς καταστάσεως τοῦ θανατηφόρου ἰοῦ, ἁπλώνοντας τό πέπλο τῆς προστασίας Της εἰς τό ἀνθρώπινον γένος. Ἡ Παναγία μας γνωρίζει νά ἀκούει τήν προσευχήν τῶν δεομένων ἐν σιγῇ, διότι εἶναι ἡ πρός Θεόν ἀμετάθετος μεσιτεία μας.
Λειτουργήσαντες τήν ἑορτήν Της ὑπό τάς εἰδικάς ταύτας συνθῆκας καί ὁδηγίας τῶν ἁρμοδίων ὑγειονομικῶν Ἀρχῶν, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, μέ ὀλίγους, ἀλλά ἀρκετούς διά τήν τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας ἀδελφούς, συναντηθήκαμε ὅλοι οἱ παρόντες καί οἱ «δι’ εὐλόγους αἰτίας» ἀπόντες, οἱ ζῶντες καί οἱ κεκοιμημένοι, παρόντες ὅμως ὅλοι εἰς τό Ἅγιον Δισκάριον καί ἐμβαπτίσθημεν πάντες εἰς τό Ἅγιον Ποτήριον τῆς Ζωῆς.
Διότι ὁ κατά Θεόν πόθος καί ἡ ἐπιθυμία τῶν Χριστιανῶν νά συμμετάσχουν εἰς τό μέγα Μυστήριον τῆς Θείας Λειτουργίας, ἑνώνει νοερῶς τήν ἐν τῷ κόσμῳ στρατευομένην Ἐκκλησίαν, ἔστω κι ἄν οἱ συνθῆκες ἐπιβάλλουν τήν κατ’ οἶκον ἀπομόνωσιν καί τήν σωματικήν ἀπομάκρυνσιν, ἐπιβεβλημένην ὅμως διά τήν ὑγείαν τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀποτελεῖ τελικά καί τό ἐνδιαφέρον καί τήν μέριμναν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας.
Ἄς ἐνεργοποιήσωμεν λοιπόν ὁ καθένας μας ἀπό τήν κατ’ οἶκον Ἐκκλησίαν μας, αὐτήν τήν δυνατότηταν τῆς νοερᾶς προσευχῆς, τοῦ ἐξ ἀποστάσεως συμπνευματισμοῦ, παρακαλοῦντες τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, νά κολοβώσει τάς ἡμέρας τῆς δοκιμασίας, ὥστε λελυτρωμένοι τῆς φοβερᾶς λοιμικῆς πανδημίας, ἐλεύθεροι νά κατακλύζουμε καί πάλιν τούς Ἱερούς Ναούς μας. Ἴσως ἡ προσωρινή αὐτή στέρησις, αὐξήσει τόν πόθον μας, ὥστε μελλοντικῶς νά συμμετάσχουμε οὐσιαστικότερα εἰς τά Μυστήρια τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
