Ο Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον ενοριακό Ι. Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σύμης την Κυριακή Ι΄ Ματθαίου. “Ο άνθρωπος που εντάσσεται στο Σώμα της Εκκλησίας γεύεται τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος, θεραπεύεται η αρρώστια της φύσης του και έτσι, ο κόσμος ανακαινίζεται”, είπε μεταξύ άλλων στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος.
Συλλειτουργοί του Σεβασμιωτάτου ήταν ο π. Αντώνιος Μανιάς, Εφημέριος της Ενορίας και ο Ιεροδιάκονος π. Παύλος Τερεζάκης, ενώ το ι. Αναλόγιον διακόνησε μελιρρύτως ο Ιεροψάλτης κ. Αγαπητός Μιχελλής μετά του κ. Ιωάννου Τσίγκου και του κ. ‘Ελευθερίου Ξηράκη.
Προσήλθαν για να εκκλησιασθούν αρκετοί πιστοί, προς τους οποίους ο Σεβασμιώτατος μίλησε, λαμβάνοντας αφορμή από την σημερινή Κυριακή, όπου ανεγνώσθη η Ευαγγελική περικοπή της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου, από τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Το κήρυγμα του Μητροπολίτη Σύμης:
Όταν ο πατέρας πηγαίνει το άρρωστο παιδί του στους μαθητές, ο Κύριος απουσιάζει, αφού βρίσκεται στο όρος Θαβώρ συνοδευόμενος από τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Όταν κατέβηκαν από το όρος μαζί με τον Κύριο, βρήκαν εκεί το πλήθος συγκεντρωμένο γύρω από τους λοιπούς Αποστόλους, καθώς και το άρρωστο παιδί. Αφού δεν βρήκε τον Χριστό, ο απελπισμένος πατέρας, έφερε το παιδί στους μαθητές Του, εκείνοι όμως δεν κατάφεραν να βοηθήσουν. Δεν είχαν την δύναμη να το κάνουν αυτό για τρεις λόγους: πρώτον, επειδή οι ίδιοι δεν διέθεταν αρκετή πίστη, δεύτερον, επειδή κι ο πατέρας του παιδιού δεν είχε πίστη και τρίτον, επειδή η πίστη έλειπε κι από τους γραμματείς που παρευρίσκονταν εκεί και συζητούσαν με τους μαθητές, όπως αναφέρει ο Μάρκος (θ’ 16).
Όταν ο Κύριος πληροφορείται από τον πατέρα την αδυναμία των μαθητών να επιτελέσουν το θαύμα, αγανακτεί εναντίον των ανθρώπων για την απιστία τους: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη, έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών;» Ο Κύριος απευθύνθηκε επιτιμητικά σ’ όλους γενικά: στους απίστους και τους ολιγοπίστους του Ισραήλ, καθώς και σ’ όλους τους παρόντες, στον πατέρα του αρρώστου παιδιού, στους μαθητές Του και κυρίως στους γραμματείς. Ω, γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Ήθελε μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξει από που προέρχεται η απιστία: από την διαστροφή, την διαφθορά ή από την αμαρτία. Η απιστία αποτελεί συνέπεια της διαφθοράς, που είναι ο δρόμος που οδηγεί στην κοινωνία με τον διάβολο. Διαφθορά είναι η κατάσταση αποστασίας από τον Θεό. Απιστία είναι το σκοτάδι, η αδυναμία και ο τρόμος, όπου βυθίζεται ο άνθρωπος όταν απομακρύνεται από τον Θεό.
Αφού ο Κύριος επιτίμησε εκείνους που ήταν μπροστά για την απιστία τους, μετά έδωσε εντολή να φέρουν το άρρωστο παιδί ενώπιόν Του. Τότε επετίμησε το δαιμόνιο κι εκείνο εξήλθε αμέσως από το παιδί, χαρίζοντας έτσι την πολυπόθητη θεραπεία του. Μόνο όποιος πιστεύει στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό, στο λυτρωτικό έργο Του και την συνέχειά Του, που είναι η Εκκλησία, βλέπει και βιώνει το θαύμα της δύναμης της αγάπης Του. Ο άνθρωπος που εντάσσεται στο Σώμα της Εκκλησίας γεύεται τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος, θεραπεύεται η αρρώστια της φύσης του και έτσι, ο κόσμος ανακαινίζεται.
