Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ενοριακό Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού Σύμης την Κυριακή των Αγίων Προπατόρων 11 Δεκεμβρίου 2022, με συλλειτουργούς του τον π. Γεώργιο Χατζηχρυσάφη και τους Διακόνους π. Γεώργιο Κακακιό και π. Παύλο Τερεζάκη.
Το ιερό αναλόγιο διακόνησαν γλυκυφθόγγως, οι Ιεροψάλτες και Αναγνώστες κ. Αγαπητός Μιχελλής και κ. Πανορμίτης Κακακιός.
Η Αγία μας Εκκλησία, ως φιλόστοργος Μητέρα, έχει ορίσει την Κυριακή αυτή, δύο εβδομάδες πριν την μεγάλη εορτή της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού υπό της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, και μας προβάλλει τους Αγίους Προπάτορες, οι οποίοι ευαρέστησαν τον Θεό, προφήτευσαν και ανέμεναν την εν σαρκί φανέρωση του Μεσσία, ώστε να ολοκληρωθεί το σχέδιο της θείας Οικονομίας για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Στην χορεία των Αγίων Προπατόρων συγκαταλέγονται όλοι οι Πατριάρχες, Κριτές, Προφήτες και Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, από τους πρωτοπλάστους τον Αδάμ και την Εύα, τον Ενώχ, τον Νώε, τον Μελχισεδέκ, τους Δώδεκα Πατριάρχες, αλλά κυρίως ο Αβραάμ ως Πατήρ, όχι μόνο του λαού της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και του νέου λαού της Χάριτος, των Χριστιανών, διότι εδικαιώθη διά της Πίστεως, όπως σαφέστατα λέγει ο μέγας Απόστολος Παύλος. Ακολουθούν ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, οι Προφήτες Μωυσής, Ααρών, Ιησούς του Ναυή, Σαμουήλ, Δαυίδ, Ησαίας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ και οι τρεις Παίδες, Ηλίας, Ελισσαίος, Ζαχαρίας και τέλος ο Τίμιος Πρόδρομος.
Όλοι αυτοί απετελέσαν τους αγίους κλάδους του δένδρου των Προπατόρων, ο τελευταίος και ωραιότερος κλάδος του οποίου είναι η Κυρία Θεοτόκος, εξ ης εβλάστησε ως καρπός ο Σωτήρ του κόσμου, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Μνημονεύουμε λοιπόν εν πίστει των αγίων Προπατόρων και τους μακαρίζουμε σήμερα, ζητώντας τις πρεσβείες τους, ώστε και εμείς να εργασθούμε πνευματικά, για να αξιωθούμε να εορτάσουμε και την αγία εορτή των Χριστουγέννων θεαρέστως.
Ακριβώς τον ίδιο σκοπό έχει και η σήμερα αναγινωσκομένη ευαγγελική παραβολή του μεγάλου Δείπνου, διά της οποίας ο Θεός καλεί όλους τους ανθρώπους στο τραπέζι της Βασιλείας του, δηλαδή στον Παράδεισο. Μας φανερώνει ακόμα ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να δεχθούν την πρόσκληση που τους απευθύνει, πλην όμως δεν τους στερεί την ελευθερία τους, αφού έκαστος είναι ελεύθερος να δεχθεί η να απορρίψει την ουράνια πρόσκληση.
Ο Χριστός μας προσκαλεί, «εν παντί καιρώ και πάση ώρα». Μας προσκαλεί να επικοινωνούμε μαζί του όχι μόνο με την προσευχή, αλλά μας καλεί να λάβουμε μέρος στο μεγάλο Δείπνο της Εκκλησίας, που είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η συμμετοχή μας στο κυριακάτικο Δείπνο της Θείας Κοινωνίας φανερώνει την επιθυμία μας να βρεθούμε στην αιώνια Βασιλεία του Θεού, όπου τα Χριστούγεννα δεν αποτελούν μια νοσταλγική αναμονή, αλλά μία ολοζώντανη πραγματικότητα.
