Μήνυμα για την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα απέστειλε στους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου κ. Χρυσόστομος με τίτλο “Τά Πάθη τά Σεπτά ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικά ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ…” όπου μεταξύ άλλων τονίζει ότι “Το πάθος και η Σταυρική Θυσία του Χριστού είναι φανέρωσις και εκδήλωσις της μεγάλης αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος”.
“Ο Χριστός ανίσταται μέσα στην καρδιά, νεκρώνοντας τους εμπαθείς λογισμούς, και υπερβαίνοντας τους τύπους, όπως υπερέβη τις σφραγίδες του τάφου. Επομένως, δεν πρόκειται για ένα εξωτερικό τυπικό εορτασμό, αλλά για εσωτερικό και υπαρξιακό” καταλήγει ο Σεβασμιώτατος.
Διαβάστε το μήνυμά του:
Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, καί ὑπό τίς δυσμενεῖς καί πρωτόγνωρες συνθῆκες πού δημιούργησε ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, φθάσαμεν καί ἐφέτος στήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου. Ἄν καί οἱ καταστάσεις δέν μᾶς ἐπέτρεψαν νά βιώσωμεν συμμετέχοντες ὅπως θά θέλαμε καί ὅπως συνηθίζουμε αὐτήν τήν κατανυκτική περίοδο, στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι ὁ σεβασμός μας καί ἡ φροντίδα τοῦ κάθε ἑνός μας στήν διατήρηση τῆς ὑγείας τοῦ μεγάλου αὐτοῦ δώρου τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον, μᾶς κράτησε ἐντός τῆς οἰκίας μας, ἀποφεύγοντες τίς συναθροίσεις καί τούς συνωστισμούς προφυλάσσοντας τούς ἑαυτούς μας ἀλλά καί τούς συνανθρώπους μας ἀπό τήν διασπορά τῆς νόσου. Εἶναι σημαντικό ὅλοι νά ἐναρμονισθοῦμε μέ τίς ἐπιταγές καί ὑποδείξεις τῶν ἁρμοδίων ὑγειονομικῶν ὑπηρεσιῶν, ὥστε νά συμβάλλωμε ὅλοι στήν γρήγορη καί ὅσον τό δυνατόν ἀποτελεσματικότερη ἀντιμετώπισιν τῆς παρούσης δοκιμασίας καί ὑπακούοντες καί στις προτροπές τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας, νά μετατρέψουμε τίς οἰκίες μας σέ κατ’ οἶκον Ἐκκλησία καί ὁ καθένας μας νά ἐνεργοποιήσει τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὥστε νά γίνουμε κατοικητήρια τοῦ Θεοῦ καί Ναοί τοῦ Παναγίου Πνεύματος, μετέχοντες κατά μέθεξιν στήν κοινωνία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Στά λειτουργικά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας μας τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἐπαναλαμβάνεται πολλές φορές ὅτι τό Πάθος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἑκούσιο. «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον Πάθος…». Δέν ἔγινε δηλαδή τίποτα τό ἀναγκαστικό στόν Χριστό, οὔτε δουλικό, ἀλλά ὅλα ἦταν ἐλεύθερα. Τό πάθος καί ἡ Σταυρική Θυσία τοῦ Χριστοῦ εἶναι φανέρωσις καί ἐκδήλωσις τῆς μεγάλης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό ἀνθρώπινο γένος. «Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν υἱὸν Αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωα. γ’, 16).
Ἔτσι ἡ ἐνανθρώπησις, καί κυρίως τό Πάθος καί ὁ Σταυρός δείχνουν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ὄχι τήν δικαιοσύνη, ὅπως ἐμεῖς τήν θεωροῦμε. Διότι ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη εἶναι ἀνταπόδοση τῶν ἴσων, ἐνῶ ὁ Θεός, καίτοι ἀναμάρτητος καί ἀναίτιος τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ, ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σώση τόν ἄνθρωπον. Γι’ αὐτό ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ ταυτίζεται μέ τήν φιλανθρωπία Του. Τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, ὡς μυστήριον τῆς αἰωνίας ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό ἀνθρώπινον γένος, ἐκφράστηκε στόν Γολγοθᾶ, μέ τόν Θάνατον τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά δέν πρέπει νά παραμένωμε μόνο σ’ αὐτήν τήν ἐξωτερική πλευρά τοῦ θέματος. Πρέπει νά προχωροῦμε καί στήν μέθεξιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ μέ τήν μυστηριακήν καί ἀσκητικήν ζωήν. Μέ τό βάπτισμα, βαπτιζόμεθα, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στόν θάνατον τοῦ Χριστοῦ, ὥστε καί ἐμεῖς ἐξερχόμενοι ἀπό τήν κολυμβήθρα νά εἴμεθα ἀναστημένοι, νά συμμετάσχωμε στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό μεγάλύτερον γεγονός μέσα στήν ἱστορία, διότι εἶναι ἡ ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, ἡ ἀνάπλαση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἡ βίωση τῆς ἐσχατολογικῆς πραγματικότητος. Ὅταν μιλάμε γιά τήν Ἀνάσταση δέν τήν ξεχωρίζουμε ἀπό τόν Σταυρό, ἐφ’ ὅσον Σταυρός καί Ἀνάσταση εἶναι ταυτόσημες ἔννοιες, «…διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διά παντός εὐλογούντες τόν Κύριον ὑμνοῦμεν τήν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ λέγεται καί Πάσχα, τό ὁποῖον στήν Ἑβραϊκή γλώσσα δηλώνει τήν διάβαση. Ὅπως δηλαδή ὁ Ἰσραηλιτικός λαός ἑόρταζε τήν διάβαση τῆς Ἑρυθρᾶς θαλάσσης καί τήν ἀπόκτηση τῆς ἐλευθερίας, ἔτσι καί ὁ νέος Ἰσραήλ τῆς Χάριτος ἑορτάζει τήν νέα διάβαση ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή, ἀπό τό σκότος στό φῶς, ἀπό τήν γῆν στούς οὐρανούς.
Ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι νά ἐνωθῇ ὁ καθένας μέ τόν Ἀναστάντα Χριστόν, νά Τόν δῆ μέσα στήν καρδιά του. Ὁ Χριστός ἀνίσταται μέσα στήν καρδιά, νεκρώνοντας τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς, καί ὑπερβαίνοντας τούς τύπους, ὅπως ὑπερέβη τίς σφραγίδες τοῦ τάφου. Ἐπομένως, δέν πρόκειται για ἕνα ἐξωτερικό τυπικό ἑορτασμό, ἀλλά γιά ἐσωτερικό καί ὑπαρξιακό.
Ἄς ἀκούσωμεν λοιπόν τόν κατηχητικόν λόγον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου … «δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρώτον ἀναπαύει τόν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τόν ἐργασάμενον ἀπό τῆς πρώτης καί τόν ὕστερον ἐλεεῖ καί τόν πρῶτον θεραπεύει… καί τά ἔργα δέχεται καί τήν γνώμην ἀσπάζεται. Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα συγγνώμην γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε». Μέ τίς λίγες αὐτές σκέψεις νά ἑορτάσωμεν καί ἐμεῖς τό Σωτήριον Πάθος καί τήν κοσμοσωτήριον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅλως ἰδιαιτέρως ἐφέτος ἀπό τό ταμεῖον του ὁ καθένας μας καί ἀπό τήν κατ’ οἶκον ἐκκλησίαν μας, διότι «φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης καί τήν πράξιν τιμᾷ καί τήν πρόθεσιν ἐπαινεῖ».
Καλήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα καί καλήν Ἀνάστασιν!
Μετ’ εὐχῶν πατρικῶν καί ἀναστασίμων
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Σύμης Χρυσόστομος
OLYMPUS DIGITAL CAMERA