Εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Ελευθερίου στο Διαβατό
Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Διαβατού επί τη εορτή του Αγίου Ελευθερίου και της μητρός αυτού Ανθίας.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Μή οὖν ἐπαισχυνθῇς τό μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν …, ἀλλά συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατά δύναμιν Θεοῦ».
Πανηγυρίζει σήμερα, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἱερά μνήμη ἑνός ἱερέως καί μάρτυρός της, τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος ᾿Ελευθερίου, καί τῆς μητέρας του Ἀνθίας. Καί οἱ τά πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι πατέρες ὅρισαν νά διαβάζεται κατά τήν ἡμέρα αὐτή ὡς ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τό τμῆμα ἐκεῖνο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν μαθητή του ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο, στό ὁποῖο τόν προτρέπει καί τόν ἐνθαρρύνει στό μαρτύριο πρός χάριν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Χρησιμοποιώντας τόν ὅρο μαρτύριο ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος δέν ἀναφέρεται μόνο στόν μαρτυρικό θάνατο, στόν ὁποῖο οἱ ἀπηνεῖς διῶκτες τοῦ Χριστοῦ καταδίκαζαν τούς πιστούς μαθητές του, οὔτε μόνο στά βασανιστήρια στά ὁποῖα τούς ὑπέβαλαν πρίν ἀπό τό μαρτυρικό θάνατο. Ἐννοεῖ, ἀσφαλῶς, καί αὐτά, τά ὁποῖα ὑπέστη καί ὁ ἴδιος, ἐννοεῖ ὅμως καί τίς ὅποιες συνέπειες μπορεῖ νά ἔχει γιά τόν κάθε χριστιανό ἡ ἐνσυνείδητη καί θαρραλέα ὑποστήριξη τῆς πίστεώς του στόν Χριστό καί ἡ σύμφωνη μέ αὐτή τήν πίστη ζωή του.
Ἄν ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Ἐλευθέριος ἔφθασε μέχρι τόν μαρτυρικό θάνατο γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου του, τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου προηγήθηκε ἕνα ἄλλο μαρτύριο, τό μαρτύριο τῆς χριστιανικῆς του πίστεως καί τῆς χριστιανικῆς του ζωῆς. Ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος ἐπέλεξε μέ τή θέλησή του νά πιστεύσει στόν Χριστό, νά γίνει χριστιανός, νά βαπισθεῖ χριστιανός καί νά ζεῖ ὡς χριστιανός. Καί ἄν αὐτό στίς ἡμέρες μας φαίνεται ἁπλό καί αὐτονόητο, τόν δεύτερο αἰώνα μετά Χριστόν, ὅταν ζοῦσε ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος καί ἀποφάσιζε νά πιστεύσει καί νά ζήσει ὡς χριστιανός, ἡ ἀπόφαση καί ἡ ἐπιλογή του αὐτή εἶχε ποικίλες συνέπειες. Γιατί ἡ ἰδιότητα τοῦ χριστιανοῦ σήμαινε αὐτόματα τή διαφοροποίηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἐπικρατοῦσα εἰδωλολατρική θρησκεία· σήμαινε τήν τοποθέτηση τοῦ πιστοῦ ἀπέναντι στόν νόμο καί στό κράτος πού ἀπαγόρευε τή λατρεία τοῦ Ἰησοῦ· σήμαινε τόν ἀποκλεισμό τοῦ πιστοῦ ἀπό τιμές καί ἀξιώματα τοῦ εἰδωλολατρικοῦ κράτους· σήμαινε μιά ζωή ἐντελῶς διαφορετική ἀπό τή ζωή τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, πού ζοῦσαν τή ζωή τῶν ἡδονῶν, τῶν ἀπολαύσεων, τῆς κραιπάλης καί τῆς ἁμαρτίας· σήμαινε διαρκῆ ἀγώνα νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος μέ εὐσέβεια, μέ ἁγνότητα, μέ καθαρότητα καρδίας, ἐφαρμόζοντας τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον, τήν ἐντολή τῆς ἐλεημοσύνης καί τῆς προσφορᾶς πρός τόν πάσχοντα, σήμαινε πώς αὐτός πού πίστευε στόν Χριστό ἔπρεπε νά ἀποδεικνύει μέ τή ζωή του, μέ τή στάση του, μέ τή συμπεριφορά του, μέ τήν ἀναστροφή του μέσα στόν κόσμο ὅτι ἦταν γνήσιος μαθητής τοῦ Χριστοῦ, πού ἀποδείκνυε τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό ὄχι μόνο μέ τά λόγια του ἀλλά καί μέ τά ἔργα του. Σήμαινε ἀκόμη πώς αὐτός πού πίστευε εἶχε χρέος νά ὁμολογεῖ την πίστη του στόν Χριστό «ἐνώπιον ἐθνῶν καί βασιλέων», ἔστω καί ἄν αὐτό θά τόν ὁδηγοῦσε στόν μαρτυρικό θάνατο.
Ὁ Χριστός εἶχε προειδοποιήσει ἤδη τούς μαθητές του ὅτι ἡ ζωή τους δέν θά εἶναι εὔκολη. «Ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς», εἶχε πεῖ γιά ὅσους θά τόν πίστευαν καί θά τόν ἀκολουθοῦσαν, καί ἀκόμη ὅτι οἱ ἄνθρωποι θά χρησιμοποιοῦσαν «πᾶν ρῆμα πονηρόν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ». Ταυτόχρονα ὅμως τούς ἐνεθάρρυνε προσθέτοντας· «χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Αὐτόν τόν μισθό ἀπολαμβάνει, ἀδελφοί μου, καί ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Ἐλευθέριος, ἀφοῦ μαρτύρησε γιά τόν Χριστό ὄχι μόνο ζώντας μέ συνέπεια τή ζωή τοῦ χριστιανοῦ καί ὁμολογώντας μέ τά ἔργα καί μέ τά λόγια του τήν πίστη του στόν Χριστό, ἀλλά ἔχοντας ὑπομείνει καί τόν φρικτό καί φοβερό μαρτυρικό θάνατο πού τοῦ ἐπέβαλαν οἱ διῶκτες του, γιατί δέν ἤθελε νά ἀπαρνηθεῖ τήν πίστη του στόν Χριστό.
Ἡ δική του μνήμη, τήν ὁποία ἄγει πανηγυρικά σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ὑπενθυμίζει καί σέ μᾶς αὐτό πού πολλές φορές ξεχνοῦμε· ὅτι δηλαδή ἡ συνεπής χριστιανική ζωή δέν εἶναι κάτι εὔκολο καί ἁπλό, δέν εἶναι κάτι ξεκούραστο καί ἄνετο. Ἡ χριστιανική ζωή εἶναι ἕνας ἀγώνας, μιά προσπάθεια στήν ὁποία ὁ χοϊκός ἄνθρωπος τόν ὁποῖο ὅλοι φέρουμε ταλαιπωρεῖται καί κακοπαθεῖ, ὄχι γιατί ὁ Θεός θέλει νά ταλαιπωρούμεθα, ἀλλά γιατί ἡ ζωή σύμφωνα μέ τόν νόμο καί τίς ἐντολές του εἶναι ἀντίθετη πρός τήν ἁμαρτωλή καί ἐπιρρεπῆ πρός τό κακό φύση μας· γιατί ἡ ζωή σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τό κακό καί τήν ἁμαρτία πού ἐπικρατεῖ στόν κόσμο, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τίς ἐπιθυμίες καί τίς ὀρέξεις τῶν ἀνθρώπων πού ζοῦν γύρω μας καί οἱ ὁποῖοι, ὅταν μᾶς βλέπουν νά ζοῦμε μιά ζωή συνεπῆ, μιά ζωή μέ ἀγώνα γιά νά περιορίσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, μιά ζωή κοντά στήν Ἐκκλησία, τότε τούς φαίνεται παράξενο καί μπορεῖ νά μᾶς εἰρωνευθοῦν καί νά μᾶς κατακρίνουν καί νά μᾶς σχολιάσουν καί νά μᾶς συκοφαντήσουν. Ἀλλά ὁ Χριστός μᾶς ἔχει προειδοποιήσει καί γι’ αὐτό· «οὐαί», λέει, «ὅταν ὑμᾶς καλῶς εἴπωσιν πάντες ἄνθρωποι», γιατί χριστιανική ζωή δέν νοεῖται χωρίς δυσκολίες καί κόπο καί θλίψεις· ὅλα αὐτά, ἐφόσον εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς συνεποῦς δικῆς μας χριστιανικῆς ζωῆς, τότε θά μποροῦμε καί ἐμεῖς νά αἰσθανόμαστε ὅτι συγκακοπαθήσαμε χάριν τοῦ Χριστοῦ μαζί μέ τόν ἅγιο Ἐλευθέριο, καί νά ἐλπίζουμε ὅτι διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου θά ἀξιωθοῦμε τῶν ἐπουρανίων ἀγαθῶν, τά ὁποῖα καί ἐκεῖνος ἀπολαμβάνει, ἀλλά καί περιμένει ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θά ζήσουν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, γιά νά χαίρουν καί νά ἀγάλλονται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατά τήν ἡμέρα ἐκείνη, ὅταν ὅλοι θά κληθοῦμε νά παρευρεθοῦμε ἐνώπιόν του, κατά τήν ἡμέρα ἐκείνη, ἡ ὁποία θά εἶναι ἡ πλέον εὐτυχής γιά ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν, πίστευσαν, διώχθηκαν ἤ καί μαρτύρησαν ἀκόμη γιά νά ὁμολογήσουν τόν Χριστό καί τήν ἀγάπη τους στόν Χριστό. Ἀμήν.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.
