“Από τη στιγμή που μετανοούμε ο διάβολος εκδιώκεται”
Την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου το απόγευμα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στα Ασώματα Βεροίας τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαοδικείας κ. Θεοδωρήτου, ενώ έλαβε μέρος και κήρυξε το θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στον Αρχάγγελο Ναούσης.
“Καί πολλοί ἄνθρωποι, δυστυχῶς, γίνονται ὄργανα τοῦ πονηροῦ, γίνονται ὄργανα αὐτοῦ ὁ ὁποῖος θέλει μέ κάθε τρόπο νά μᾶς ρίξει στήν ἁμαρτία, νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί ἀπό τή βοήθεια τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Μποροῦμε ὅμως, καί ἄν ἀκόμη πέσουμε στήν ἁμαρτία καί ἄν ἀκόμη σφάλλουμε, μποροῦμε νά ἐπανέλθουμε στή χάρη τοῦ Θεοῦ. Πῶς; Μέ τή μετάνοια. Ἀπό τή στιγμή πού μετανοοῦμε ὁ διάβολος ἐκδιώκεται. Εἶναι κάτι πού δέν μπορεῖ νά κάνει ὁ διάβολος, νά μετανοήσει. Διότι ἄν μετανοοῦσε, θά γινόταν πάλι ἄγγελος τοῦ φωτός. Ἀλλά ἐπειδή ἔχει τόσο ἐγωισμό καί δέν μπορεῖ νά μετανοήσει, παραμένει στό σκότος, παραμένει μακράν τοῦ Θεοῦ. Καί ὄχι μόνο παραμένει αὐτός ἀλλά θέλει νά παρασύρει καί ἐμᾶς ἐκεῖ πού εἶναι αὐτός” τόνισε μεταξύ άλλων στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος.
Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η Ιερά Εικόνα της Παναγίας της Καλλίπετρας, που μεταφέρθηκε από την ομώνυμη Ιερά Μονή της Βεροίας, ενόψει της Πανηγύρεως.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ
«Πυρίνοις χείλεσιν ὑμνεῖ σε τά Χερουβίμ, … ἀσωμάτοις δέ στόμασιν ἀσιγήτως δοξολογεῖ σε τῶν Ἀρχαγγέλων ὁ χορός», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος πρός τιμήν τῶν ἁγίων ἀρχαγγέλων καί ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων, καί συγχρόνως περιγράφει ἕνα ἀπό τά ἔργα τῶν ἁγίων ἀγγέλων, τό ὁποῖο εἶναι νά ὑμνοῦν καί νά δοξολογοῦν τόν Θεό.
Ὁ Θεός δέν εἶναι βεβαίως σάν τούς ἐπιγείους βασιλεῖς καί ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι ἀρέσκονται καί ἐπιδιώκουν νά ἔχουν γύρω τους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι νά τούς ἐγκωμιάζουν καί νά τούς ἐξυμνοῦν, διότι ὡς Θεός, ὡς ἄναρχος καί ἀτελεύτητος, ὡς Κύριος τῶν ἁπάντων καί παντοδύναμος δεσπότης, δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐπαίνους καί ἐγκώμια, γιατί δέν ἔχει καμία ἀνασφάλεια, ὅπως ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, γιά τό ποιός εἶναι καί τί μπορεῖ νά κάνει, ἐφόσον γνωρίζει ὅτι μπορεῖ νά κάνει τά πάντα καί ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό αὐτόν. Ἄλλωστε ὅ,τι ὑπάρχει στόν κόσμο εἶναι δημιούργημα καί πλάσμα του καί κανένας ἔπαινος δέν μπορεῖ νά προσθέσει κάτι στή δόξα του.
Γι᾽ αὐτό καί ἄς μή νομίσει κανείς ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε τούς ἀγγέλους μέ σκοπό νά τόν ὑμνοῦν καί νά τόν δοξολογοῦν. Ὁ Θεός τούς ἔπλασε γιά νά τόν διακονοῦν στό ἔργο του, γιά νά διακονοῦν στό ἔργο τῆς δικῆς μας σωτηρίας. Ἄν οἱ ἄγγελοι ὑμνοῦν καί δοξολογοῦν τόν Θεό, αὐτό εἶναι ἡ ἔκφραση τοῦ σεβασμοῦ καί τοῦ θαυμασμοῦ τους γιά τό μεγαλεῖο καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τά ἄστρα, λέγει ἡ Ἁγία Γραφή στό βιβλίο τοῦ Ἰώβ, ὅλοι οἱ ἄγγελοι ὕμνησαν τόν Θεό μέ δυνατή φωνή. «Ὅτε ἐγενήθησαν ἄστρα, ᾔνεσάν με φωνῇ μεγάλῃ πάντες ἄγγελοί μου».
Τό ἴδιο συμβαίνει συνεχῶς ἀπό τότε, διότι οἱ ἄγγελοι συνεχίζουν νά θαυμάζουν καί νά ἐντυπωσιάζονται καθημερινά, θά λέγαμε ἀνθρωπίνως, ἀπό τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος σύμφωνα καί μέ τή διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ «ἕως ἄρτι ἐργάζεται», συνεχίζει δηλαδή νά ἐργάζεται στόν κόσμο καί ὑπέρ τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου, ἐφόσον τίποτε δέν γίνεται στόν κόσμο ἐρήμην τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως παρότι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι βλέπουν τά ἔργα τοῦ Θεοῦ χιλιάδες καί ἑκατομμύρια χρόνια τώρα, δέν παύουν ποτέ νά τόν ὑμνοῦν καί νά τόν δοξολογοῦν μέ σεβασμό καί μέ φόβο, μέ συναίσθηση τοῦ μεγαλείου τοῦ Θεοῦ καί τῆς διαφορά πού ὑπάρχει μεταξύ τῆς θείας φύσεως καί τῆς δικῆς τους ἀγγελικῆς.
Τί σημαίνει ὅμως αὐτό γιά ἐμᾶς; Σημαίνει ὅτι ἐμεῖς πού δέν εἴμεθα ἄγγελοι, πού δέν διαθέτουμε τήν ἄτρεπτη καί καθαρή φύση τους, ἀλλά εἴμεθα ὄντα πεπερασμένα καί ὑλικά, πού ζοῦμε στή γῆ, πού φέρουμε σῶμα χοϊκό, πρέπει νά αἰσθανόμεθα ὅτι ἀποτελεῖ πολύ μεγάλη τιμή γιά μᾶς τό γεγονός ὅτι ὁ Θεός δέχεται καί ἀπό ἐμᾶς ὕμνους καί δοξολογίες. Δέχεται καί ἀπό ἐμᾶς ὅ,τι δέχεται καί ἀπό τούς ἁγίους ἀγγέλους του. Καί ὄχι μόνο τά δέχεται, ἀλλά καί εὐχαριστεῖται ἀπό αὐτά καί μᾶς ἀντιδωρίζει τή χάρη καί τήν εὐλογία του. Καί ἐπιπλέον δέχεται καί τήν προσευχή μας, δέχεται καί τά πιό ἁπλοϊκά λόγια πού τοῦ λέει ὁ καθένας μας καί ἀνταποκρίνεται καί σέ αὐτά μέ πολλή ἀγάπη.
Εἶναι μεγάλη τιμή καί μεγάλο προνόμιο γιά ὅλους μας, τό ὁποῖο γιά νά τό ἀξιοποιοῦμε ὅπως ἁρμόζει, θά πρέπει νά μιμηθοῦμε καί τόν τρόπο τῶν ἁγίων ἀγγέλων, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὑμνοῦν καί δοξολογοῦν ἐκεῖνοι τόν Θεό.
Καί ὁ τρόπος τους χαρακτηρίζεται ἀπό δύο στοιχεῖα: τό πρῶτο εἶναι ὅτι ἡ δοξολογία τους εἶναι ἀκατάπαυστη καί τό δεύτερο ὅτι εἶναι ἀπόρροια τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἀγάπης τους πρός τόν Θεό καί τό μεγαλεῖο του.
Ἔτσι πρέπει νά εἶναι, κατά μείζονα λόγο, καί ἡ δική μας ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό, ἐφόσον ἀξιούμεθα καί ἐμεῖς νά μετέχουμε μέ τίς ἀσθενεῖς μας δυνάμεις στό ἀγγελικό ἔργο. «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντί εὐχαριστεῖτε», μᾶς συστήνει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, προκειμένου νά μᾶς καθοδηγήσει στόν ἀγγελικό τρόπο δοξολογίας καί εὐχαριστίας τοῦ Θεοῦ.
Καί ἀκόμη, ἄν οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι, ὅπως μᾶς ἀποκάλυψε καί πάλι ὁ Χριστός, βλέπουν διά παντός τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, αἰσθάνονται συστολή καί τρόμο καί ἀπέραντο σεβασμό ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πόσο μᾶλλον ἐμεῖς θά πρέπει νά αἰσθανόμεθα ἀνάλογα, ὅταν ἀναφερόμεθα στόν Θεό, ὅταν τόν ὑμνοῦμε καί ὅταν προσευχόμεθα. Μέ πόσο σεβασμό καί μέ πόση συναίσθηση τί κάνουμε καί σέ ποιόν ἀπευθυνόμεθα θά πρέπει νά ψάλλουμε, νά μετέχουμε στή θεία λατρεία, νά προσευχόμεθα κατ᾽ ἰδίαν! Νά μήν τό κάνουμε ἀπρόσεκτα, ἀφηρημένα ἤ ἀπό συνήθεια καί χωρίς νά κατανοοῦμε τί λέμε, διότι τότε ὄχι μόνο δέν ἔχει καμία ἀξία, ἀλλά καί ἁμαρτάνουμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι δείχνουμε ἀσέβεια καί ἀδιαφορία πρός τό πρόσωπό του.
Γι᾽ αὐτό ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων πού τιμοῦμε σήμερα, ὥστε νά ὑμνοῦμε καί ἐμεῖς κατά τό δυνατόν ἀξίως τόν Θεό καί νά τούς ἔχουμε συνοδούς καί προστάτες καί μεσίτες στόν θρόνο τῆς Χάριτος, ἀλλά καί γιά νά λαμβάνουμε καί ἐμεῖς τήν εὐλογία καί τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ.
Ἀπόψε ἔχουμε τή χαρά, ὅπως βλέπετε, νά ἔχουμε χοροστατοῦντα τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαοδικείας κύριο Θεοδώρητο, ὁ ὁποῖος ἀνήκει στό κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Γιά μένα εἶναι ἀδελφός ἀγαπητός ἀπό τά παιδικά μας χρόνια καί χαίρομαι πού αὐτές τίς ἡμέρες θά τόν ἔχουμε κοντά μας, χαίρομαι πού ἤρθαμε ἐδῶ στήν ἐνορία σας σέ αὐτήν τήν ὄντως μεγάλη ἑορτή τῶν Ἀρχαγγέλων νά σᾶς εὐλογήσει καί νά σᾶς εὐχηθεῖ οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι νά σᾶς συνοδεύουν, νά σᾶς προστατεύουν, φθάνει καί ἐμεῖς νά μήν τούς ἀπογοητεύουμε μέ τή ζωή μας.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΣΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου, Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις».
Μέ αὐτούς τούς λόγους ἐκφράζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν πίστη καί τή βεβαιότητά του γιά τή δύναμη τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ἀλλά καί ὅλων τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων, τῶν ὁποίων τή Σύναξη ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Ὅποιο σημεῖο, λέγει, καί ἄν ἐπισκιάσει ἡ χάρη σου, Ἀρχάγγελε, ἀπό ἐκεῖ ἐκδιώκεται ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου.
Ἕνας πόλεμος καί ἕνας ἀγώνας εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ἕνας πόλεμος καί ἕνας ἀγώνας πού ξεκίνησε ἀπό τή στιγμή πού ὁ Ἑωσφόρος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἄγγελος καί αὐτός, ἐξέπεσε ἀπό τόν οὐρανό, γιατί ἐπαναστάτησε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, νομίζοντας ὅτι μπορεῖ νά γίνει ἐκεῖνος θεός στή θέση του.
Καί μαζί του ἐξέπεσαν καί ἄλλοι ἄγγελοι, ὅπως γνωρίζουμε, καί μετατράπηκαν ἀπό ἀγγέλους φωτός σέ ἀγγέλους τοῦ σκότους καί τῆς κακίας, καί χωρίσθηκαν ἀπό τόν Θεό καί ἀπό τούς ἄλλους ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι ἄκουσαν τή φωνή τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ «στῶμεν καλῶς», καί δέν ἀκολούθησαν τόν Ἑωσφόρο στήν ἀπώλεια.
Ἀφοῦ ὅμως ἀπέτυχε στήν προσπάθειά του ὁ Ἑωσφόρος, καί ἐξέπεσε ἀπό τόν οὐρανό χωρίς νά κατορθώσει νά συμπαρασύρει μαζί του ὅλους τούς ἁγίους ἀγγέλους, ἄρχισε νά ἀγωνίζεται γιά νά παρασύρει ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους καί νά μᾶς καταστήσει ὑποχείριά του, ὥστε γιά νά στερηθοῦμε καί ἐμεῖς ὅ,τι στερήθηκε ἐκεῖνος ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί τή φιλοδοξία του.
Αὐτός εἶναι ὁ πνευματικός πόλεμος τόν ὁποῖο ἔχει νά ἀντιμετωπίσει κάθε ἄνθρωπος καί πολύ περισσότερο κάθε πιστός. Ἕνας πόλεμος πού δέν εἶναι σάν τούς ἀνθρώπινους πολέμους, στούς ὁποίους βλέπεις τόν ἀντίπαλο καί τά ὅπλα του· δέν εἶναι «πρός σάρκα καί αἷμα», ὅπως λέγει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά εἶναι «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας».
Ὁ πόλεμος αὐτός εἶναι ἄνισος γιά ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους καί δέν θά μπορούσαμε νά τόν κερδίσουμε, καθώς ὁ πονηρός μετέρχεται χιλιάδες τεχνάσματα καί τρόπους προκειμένου νά μᾶς ἐξαπατήσει, ἐάν δέν εἴχαμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν εἴχαμε τή συμπαράσταση καί τή χάρη τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων.
Νά γιατί ὁ ἱερός ὑμνογράφος ψάλλει: «Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου, Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις».
Οἱ ἄγγελοι, ὡς πνευματικά ὄντα γνωρίζουν καί βλέπουν τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, γνωρίζουν καί βλέπουν τά τεχνάσματά του, καί μᾶς προστατεύουν, γιατί αὐτό εἶναι τό ἔργο τους, αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή πού τούς ἔχει ἀναθέσει ὁ Θεός, ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Καί ἡ σωτηρία μας μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ, μόνο ὅταν ἀποφύγουμε τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, μόνο ὅταν δέν παρασυρθοῦμε ἀπό ἐκεῖνον, μόνον ὅταν δέν μᾶς νικήσει στόν πνευματικό μας ἀγώνα ὁριστικά.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός ἔδωσε στόν καθένα μας ἕνα φύλακα ἄγγελο, γιά νά μᾶς προστατεύει, γιά νά μᾶς σκεπάζει μέ τή χάρη του, γιά νά ἀποδιώκει τά πονηρά πνεύματα πού μᾶς ἐπιτίθενται, γιά νά μᾶς ἐνισχύει στόν ἀγώνα μας καί γιά νά μᾶς καθοδηγεῖ στήν πορεία μας πρός τόν Θεό καί τή σωτηρία μας.
Καί οἱ ἅγιοι ἄγγελοι εἶναι πάντοτε στή διάθεσή μας γιά νά μᾶς προστατεύουν ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καί νά μᾶς βοηθοῦν στόν ἀγώνα ἐναντίον του, ὑπό μία ὅμως προϋπόθεση. Καί ἡ προϋπόθεση εἶναι ἡ δική μας διάθεση καί ἡ δική μας συμπεριφορά.
Ἄν ἐμεῖς μέ τή θέλησή μας ἀδιαφοροῦμε γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά πέσει στήν ἁμαρτία, ἄν δέν προσπαθοῦμε νά ἀντισταθοῦμε στούς πειρασμούς ἤ, ἀκόμη χειρότερα, παραδίδουμε μέ τή θέλησή μας τόν ἑαυτό μας στόν πονηρό, εἴτε μέ τήν ἀνυπακοή μας στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, εἴτε μέ τίς ἐπιλογές τῆς ζωῆς μας, εἴτε μέ τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας πού δέν θέλουμε νά ἐλέγξουμε, τότε ἀπομακρύνονται οἱ ἄγγελοι ἀπό ἐμᾶς καί στερούμεθα τήν προστασία καί τή σκέπη τους. Καί τότε εἴμεθα περισσότερο ἐκτεθειμένοι στίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ πού ἐπιδιώκει νά μᾶς βλάψει μέ κάθε τρόπο καί ψυχικά ἀλλά καί σωματικά πολλές φορές.
Γι᾽ αὐτό ἄς ἐπικαλούμεθα τή χάρη καί τήν προστασία τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἰδιαιτέρως τοῦ φύλακός μας ἀγγέλου, καί ἄς προσπαθοῦμε νά ζοῦμε μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε νά μήν τόν στενοχωροῦμε καί νά μήν ἀπομακρύνεται ἀπό κοντά μας, γιά νά μᾶς προφυλάσσει ἀπό τόν πονηρό καί ἀπό κάθε κακό καί νά μᾶς ὁδηγεῖ καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή σωτηρία μας.
Βέβαια πολλές φορές ὁ πονηρός δέν παρουσιάζεται γιά νά τόν δοῦμε καί νά ἀποφύγουμε αὐτά τά ὁποῖα ἐκεῖνος διακελεύει μέ τόν δικό του τρόπο στόν καθένα μας, ἀλλά μπορεῖ νά ἔρθει μέ τή μορφή κάποιου ἀνθρώπου. Καί πολλοί ἄνθρωποι, δυστυχῶς, γίνονται ὄργανα τοῦ πονηροῦ, γίνονται ὄργανα αὐτοῦ ὁ ὁποῖος θέλει μέ κάθε τρόπο νά μᾶς ρίξει στήν ἁμαρτία, νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί ἀπό τή βοήθεια τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Μποροῦμε ὅμως, καί ἄν ἀκόμη πέσουμε στήν ἁμαρτία καί ἄν ἀκόμη σφάλλουμε, μποροῦμε νά ἐπανέλθουμε στή χάρη τοῦ Θεοῦ. Πῶς; Μέ τή μετάνοια. Ἀπό τή στιγμή πού μετανοοῦμε ὁ διάβολος ἐκδιώκεται. Εἶναι κάτι πού δέν μπορεῖ νά κάνει ὁ διάβολος, νά μετανοήσει. Διότι ἄν μετανοοῦσε, θά γινόταν πάλι ἄγγελος τοῦ φωτός. Ἀλλά ἐπειδή ἔχει τόσο ἐγωισμό καί δέν μπορεῖ νά μετανοήσει, παραμένει στό σκότος, παραμένει μακράν τοῦ Θεοῦ. Καί ὄχι μόνο παραμένει αὐτός ἀλλά θέλει νά παρασύρει καί ἐμᾶς ἐκεῖ πού εἶναι αὐτός.
Ἐάν θέλουμε πράγματι νά κάνουμε αὐτό πού δέν μπορεῖ νά κάνει ἐκεῖνος, εἶναι νά μετανοοῦμε κάθε φορά πού θά πέσουμε, κάθε φορά πού θά ἁμαρτήσουμε καί θά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τόν Θεό. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε πολλές εὐκαιρίες. Μᾶς ἔδωσε τούς ἁγίους ἀγγέλους οἱ ὁποῖοι μᾶς προφυλάσσουν, οἱ ὁποῖοι μᾶς προστατεύουν, ἀλλά μᾶς ἔδωσε καί τή δική του χάρη, πού ὅταν τήν ἐπικαλεσθοῦμε μέσα ἀπό τή μετάνοια, εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἐπανέλθουμε κοντά στόν Θεό.
Ἄς ζητοῦμε, λοιπόν, καθημερινά καί ἀνά πᾶσα ὥρα καί στιγμή αὐτή τή χάρη τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων καί ἄς ζητοῦμε ἐν μετανοίᾳ καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.