Αρχ. Εσπερινός στην παλαιά Ι.Μ. της «έξω Μεταμορφώσεως του Σωτήρος» Ναούσης

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε χθες στον Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στην παλαιά Ιερά Μονή της «έξω Μεταμορφώσεως του Σωτήρος» Ναούσης.

Για τις φωτογραφίες πατήστε εδώ 

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου Πά­ναγνε, Χριστός ὁ Κύριος, ἐκ τῆς σῆς νηδύος προελθών, ἐμέ ἐνδυ­σάμενος, τῆς πρῴην κατάρας, τόν Ἀδάμ ἠλευθέρωσε», ψάλαμε πρίν ἀπό λίγο στό Θεοτοκίο τοῦ Ἑσπε­ρινοῦ, τόν ὁποῖο τελέσαμε ἐδῶ, στόν ἀνακαινισμένο ἐξωτερικά καί ἐσωτερικά, καί εὐτρεπι­σμέ­νο μέριμνα παρεκκλήσιο τῆς «Ἔξω Μεταμορ­φώ­σεως» τῆς Ναούσης, δύο ἡμέ­ρες πρίν ἀπό τή μεγάλη δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος.

Τό Θεοτοκίο αὐτό ἀναφέρεται σέ μία διπλῆ μεταμόρφωση: τήν «ἀν­θρώπινη», θά λέγαμε, «μεταμόρ­φω­ση» τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔγι­νε ἄν­θρω­πος, λαμβάνοντας τήν ἀν­θρώπινη σάρκα, ἀλλά καί τή μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου πού συντελέσθηκε μέ τήν ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἁμαρτία μέ τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀποκατάσταση τοῦ κάλλους τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο εἶ­χε ὁ ἄνθρωπος κατά τή δημιουρ­γία του ἀπό τόν Θεό.

Καί ἐάν αὐτή εἶναι ἡ πρώτη με­τα­μόρφωση τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου, ὑπάρχει καί ἡ δεύτερη μεταμόρφωση, αὐτή πού θά ἑορ­τά­σουμε σέ λίγες ἡμέρες. Αὐτή πού συνέβη στό ὄρος Θαβώρ, ὅταν ὁ Χριστός ἐνώπιον τῶν τριῶν μαθη­τῶν του, τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώ­βου καί τοῦ Ἰωάννου, ἀποκάλυψε τό θεῖο του πρόσωπο, ἀποκάλυψε τήν αἴγλη τῆς Θεότητός του, ὥστε νά γνωρίζουν ποιός εἶναι ὁ διδά­σκαλός τους καί νά μήν κλονισθεῖ ἡ πίστη τους, ὅταν θά τόν ἔβλεπαν σταυρούμενο καί πάσχοντα.

Τούς τό ἀποκάλυψε ὅμως καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο, γιά νά τούς δεί­ξει τήν τιμή καί τή δόξα ἡ ὁποία ἀναμένει τόν ἄνθρωπο, ὅταν ζήσει σύμφωνα μέ τίς ἐντολές καί τό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἀγωνισθεῖ νά νεκρώσει μέσα του «τόν παλαιόν ἄνθρωπον, σύν ταῖς πράξεσιν αὐ­τοῦ καί ταῖς ἐπιθυμίαις», νά νε­κρώσει δηλαδή τά πάθη καί τίς ἀδυ­ναμίες πού προέρχονται ἀπό τήν ἁμαρτία, καί νά ἀφήσει νά γεν­νηθεῖ μέσα του ὁ «καινός ἄν­θρωπος», ὁ νέος ἄνθρωπος, «ὁ κα­τά Θεόν κτισθείς», αὐτός πού μπορεῖ νά φθάσει στήν ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ, ἐκπληρώνοντας τόν ἀλη­θινό προορισμό του, ἐκπληρώ­νο­ντας τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖ­ος ἔπλασε τόν Ἀδάμ, καί κατ᾽ ἐπέ­κταση καί ὅλους τούς ἀνθρώπους, «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσίν» του.

Αὐτή εἶναι ἡ μεταμόρφωση, τήν ὁποία ἔχει τή δυνατότητα νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος, καί ἡ ὁποία ὅμως χρειάζεται προσπάθεια καί ἀγώνα καί κόπο.

Σεῖς πού ἐργασθήκατε, πού φρο­ντί­σατε καί μεριμνήσατε γιά τήν ἀνα­καίνιση καί τόν εὐπρεπισμό αὐ­τοῦ τοῦ παλαιοῦ παρεκκλησίου, τῆς παλαιᾶς αὐτῆς Μονῆς, τό ὁποῖο εἶχε φθαρεῖ ἀπό τόν χρόνο, τίς καιρικές συνθῆκες καί τήν ἐγκατάλειψη, γνωρίζετε πό­σος κόπος καί πόση ἐργασία χρει­ά­σθηκε γιά νά ἐπανέλθει στήν ἀρχι­κή του μορφή, γιά νά ἀποκαταστα­θεῖ καί νά καθαρισθεῖ, ὥστε νά τελοῦμε σήμερα ἐδῶ τόν Ἑσπερινό καί νά χαιρόμεθα μαζί σας γιά αὐτό πού ἐπιτύχατε, νά χαιρόμεθα γιατί ἡ «ἔξω ἅγιο-Σωτήρης» τῆς Ναούσης, μεταμορφώθηκε πραγ­ματικά καί λάμπει καί πάλι καί ἀκτινοβολεῖ τό φῶς τοῦ με­ταμορφωθέντος Κυρίου.

Καί μεταμορφώθηκε χάρη στίς προσπάθειες ὅσων ἀναλάβατε τήν πρωτοβουλία τῆς ἀνακαινίσεως καί ὁλοκληρώσεως αὐτοῦ τοῦ ἔρ­γου, γιά τό ὁποῖο ἀξίζετε τόν ἔπαι­νο τῆς Ἐκκλησίας καί τήν εὐ­α­ρέ­σκεια καί τήν εὐλογία τοῦ Ἐπισκό­που σας, ἀλλά βεβαίως καί τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εὐλογεῖ πά­ντο­τε «τούς ἀγαπῶντας τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου» του.

Καί ἄν ὁ Θεός εὐλογεῖ ὅσους φρο­ντίζουν, ὅπως ἐσεῖς, γιά τήν εὐ­πρέ­πεια τοῦ κτιστοῦ οἴκου του, εὐλογεῖ πολύ περισσότερο ὅσους ἀγωνίζονται γιά νά μεταμορφώ­σουν τή ψυχή τους σέ ναό τοῦ Θεοῦ, ὅπως πρέπει νά εἶναι, ἀπαλ­λάσσοντάς την ἀπό ὅ,τι ἀμαυρώ­νει τή θεία αἴγλη, ἀπαλλάσσοντάς την ἀπό τήν ἁμαρτία καί τά πάθη πού τήν ρυπαίνουν.

Χρειάζεται ὅμως καί αὐτή, ἡ προ­σωπική μας μεταμόρφωση, ἡ ψυ­χι­κή μας μεταμόρφωση, κόπο καί προσπάθεια. Χρειάζεται νά ἀντιμε­τω­πίσουμε τά ἐμπόδια καί τίς δυσκολίες πού μπορεῖ νά συναντήσουμε στήν προσπάθειά μας, προχωρώντας μέ διάθεση καί καί ἀποφασιστικό­τη­τα, χωρίς νά ἀπογοητευόμαστε καί νά ἐγκαταλείπουμε τήν προσπά­θειά μας, ὅπως τό κάνατε καί μέ τό ἔργο αὐτό τῆς μεταμορφώσεως αὐτῆς τῆς ἱερᾶς Μονῆς τῆς «ἔξω Μετα­μορ­φώσεως».

Ὁ Θεός περιμένει νά δεῖ τόν ἀγώ­να μας γιά τήν προσωπική μας με­ταμόρφωση, γιά τή μεταμόρφωση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου μας σέ τέκνο Θεοῦ. Καί τότε θά μᾶς δώσει τή χά­ρη του, θά φωτίσει τή ψυχή μας μέ τό φῶς του καί θά μᾶς ἀλλοιώσει «τήν καλήν ἀλλοίω­σιν», ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς μεταμορφωμένοι νά ζήσουμε τή χαρά τῆς οὐρανίου βασιλείας του.