Στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου, Πολιούχου Βεροίας τελέστηκε το απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής, 17ης Μαρτίου 2024, ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αρεθούσης κ. Ηλιού (Πατριαρχείο Αντιοχείας), συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και με τη συμμετοχή των κληρικών της πόλεως της Βεροίας και των περιχώρων.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων ανέγνωσε τη συγχωρητική ευχή και ζήτησε συγχώρηση από το πλήθος των ευλαβών πιστών που κατέκλυσαν τον Ναό του Πολιούχου για τυχόν λάθη και παραλείψεις του στην άσκηση της ποιμαντορίας του.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αρεθούσης κ. Ηλιού, ο οποίος διακόνησε τέσσερα έτη ως Ιερεύς στην ενορία του Αγίου Γεωργίου Βεροίας.
Επίσης, μεταξύ άλλων, επισήμανε: «Κάποιοι πιστεύουν ότι η χαρά βρίσκεται μακριά από τον Χριστό, βρίσκεται στις απολαύσεις του κόσμου και της αμαρτίας, βρίσκεται σε μία ζωή χωρίς ηθικούς φραγμούς. Πλανώνται όμως, γιατί η χαρά είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο και μάλιστα, όπως ο ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει. Είναι δώρο αναφαίρετο, που δεν επηρεάζεται από τις ποικίλες καταστάσεις και συνθήκες της ζωής μας, ακόμη και από τις θλίψεις και τις δοκιμασίες. Αρκεί να ζούμε κοντά στον Χριστό. Να ζούμε μέσα στην παρουσία του και να αγωνιζόμαστε για να αποφύγουμε την αμαρτία. Γιατί ο Θεός την αμαρτία αποστρέφεται, δεν αποστρέφεται τον άνθρωπο, τον αμαρτωλό. Αποστρέφεται τον εγωιστή και τον υπερήφανο, γιατί πρώτα αυτός με τη συμπεριφορά του και τη στάση αγνοεί και προσβάλλει τον Θεό.»
Αναλυτικά το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος:
«Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι».
Μία ολοκάρδια ικεσία απευθύνει προς τον Θεό ο ψαλμωδός Δαβίδ. Τον παρακαλεί να μην στρέψει αλλού το πρόσωπό του, να μην παύσει να επιβλέπει επ᾽ αυτόν, να μην παύσει να ενδιαφέρεται και να μεριμνά για εκείνον, γιατί η έλλειψη αυτή του δημιουργεί θλίψη και ταραχή.
Ικετεύει ο προφήτης τον Θεό ως παιδί τον πατέρα του, γιατί αισθάνεται την αδυναμία του, συνειδητοποιεί την ασθένεια του, αντιλαμβάνεται την αμαρτωλότητά του, η οποία μπορεί να κάνει τον Θεό να αποστρέψει το πρόσωπό του. Γνωρίζει ο ψαλμωδός τις συνέπειες που έχει για τη ζωή του ανθρώπου η εγκατάλειψη από τον Θεό, που είναι ο δημιουργός και πλάστης του, και τις εκφράζει στον προοιμιακο του ψαλμό. «Ἀνοίξαντός σου τήν χεῖρα», λέγει, «τά σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος, ἀποστρέψαντος δέ σου τό πρόσωπον ταραχθήσονται». Και αυτή την ταραχή και τη σύγχυση, την οποία προκαλεί η εγκατάλειψη και η απουσία του Θεού, η οποία είναι εξαιρετικά οδυνηρή, θέλει να αποφύγει ο προφήτης Δαβίδ. Γι᾽ αυτό και παρακαλεί τον Θεό να μην αποστρέψει το πρόσωπό του.
Αυτή την ικεσία επαναλάβαμε και εμείς σήμερα μαζί με τον προφητάνακτα Δαβίδ προς τον Θεό. Και ομολογήσαμε συγχρόνως με τον τρόπο αυτό την αμαρτωλότητά μας. Ομολογήσαμε ότι έχουμε ανάγκη την παρουσία του Θεού στη ζωή μας, γιατί χωρίς τη δική του χάρη δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Ομολογήσαμε ότι τον έχουμε ανάγκη, γιατί η παρουσία του γεμίζει φως και χαρά την ύπαρξη και τη ζωή μας, που δεν υπάρχουν χωρίς αυτήν.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η χαρά βρίσκεται μακριά από τον Χριστό, βρίσκεται στις απολαύσεις του κόσμου και της αμαρτίας, βρίσκεται σε μία ζωή χωρίς ηθικούς φραγμούς. Πλανώνται όμως, γιατί η χαρά είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο και μάλιστα, όπως ο ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει. Είναι δώρο αναφαίρετο, που δεν επηρεάζεται από τις ποικίλες καταστάσεις και συνθήκες της ζωής μας, ακόμη και από τις θλίψεις και τις δοκιμασίες. Αρκεί να ζούμε κοντά στον Χριστό. Να ζούμε μέσα στην παρουσία του και να αγωνιζόμαστε για να αποφύγουμε την αμαρτία. Γιατί ο Θεός την αμαρτία αποστρέφεται, δεν αποστρέφεται τον άνθρωπο, τον αμαρτωλό. Αποστρέφεται τον εγωιστή και τον υπερήφανο, γιατί πρώτα αυτός με τη συμπεριφορά του και τη στάση αγνοεί και προσβάλλει τον Θεό.
Και η αποστροφή του Θεού από τον άνθρωπο γίνεται αιτία θλίψεως και μέσο παιδαγωγικό για να αφυπνισθεί και να διορθωθεί. Δεν υπάρχει πιο οδυνηρή εμπειρία για την ψυχή του ανθρώπου από την εγκατάλειψη του Θεού και από την απομάκρυνση της θείας χάριτος, ιδιαιτέρως σε όσους την είχαν γνωρίσει και την είχαν ζήσει προηγουμένως.
Ο όσιος Σιλουανός την παρομοιάζει με κάθοδο της ψυχής στον Άδη, όπου δεν υπάρχει φως, γιατί δεν υπάρχει παρουσία του Θεού. Και αυτή η απουσία συγκλονίζει την ψυχή του ανθρώπου και την οδηγεί να αναζητήσει με μεγαλύτερο πόθο και λαχτάρα τον Θεό. Την οδηγεί στην προσευχή και στον αγώνα για να καθαρθεί, ώστε να ελκύσει και πάλι το βλέμμα και τη χάρη του Θεού.
Και τότε η ψυχή του ανθρώπου αναπαύεται, ειρηνεύει, αισθάνεται την ελπίδα που χαρίζει ο Θεός. Αισθάνεται τη δυναμη που προσφερει σε όποιον αγωνίζεται. Αισθάνεται τη βεβαιότητα και την ασφάλεια ότι ο Θεός τον βλέπει, τον προστατεύει, τον ενισχύει, ότι δεν κινείται σε έναν άγνωστο και εχθρικο κόσμο, αλλά μέσα στο ζωτικο χώρο της αγάπης και ευσπλαγχνίας του Θεού, από τον οποίο μπορεί να αναζητήσει στηριγμα και παρηγορία ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του.
Και αυτό έχουμε ανάγκη όλοι μας, ιδιαιτέρως κατά την περίοδο αυτή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστης, στην οποία η Εκκλησία μας μας καλεί να αποδυθούμε στον αγώνα της καθάρσεως και της αρετής, μας καλεί στον αγώνα της νηστείας και της μετανοίας. Γι᾽ αυτό και παρακαλέσαμε τον Θεό να μην αποστρέψει το πρόσωπό του εξαιτίας των αμαρτιών, που όλοι μας έχουμε, και να μην επιτρέψει να μας καταλάβει η απελπισία και η απόγνωση, την οποία κάποιες φορες μας υποβάλλει ο πονηρός με σκοπό να μας απογοητεύσει, πείθοντας μας ότι δεν μας ωφελεί ο αγώνας και η προσπάθεια, γιατί δεν έχουμε ελπίδα να απαλλαγούμε από κάποιες αδυναμίες ή πάθη μας. Και ακόμη τον παρακαλέσαμε να μας ενισχύει με τη χάρη του στον αγώνα της νηστείας και της μετανοίας, έτσι ώστε με τη βοήθειά του και αξιοποιώντας όλες τις ευκαιρίες που μας προσφέρει η Εκκλησία μας με τις κατανυκτικές ιερές ακολουθίες της αλλά και με τα ιερά μυστήριά της, να διαπλεύσουμε το μέγα πέλαγος της νηστείας και να αξιωθούμε να εορτάσουμε το Παθος και την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
