Δισαρχιερατικός Εσπερινός Ζωοδόχου Πηγής στην Ι.Μ Παναγίας Δοβρά (ΦΩΤΟ)

Όπως κάθε χρόνο, την Πέμπτη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος πανηγυρίζει η ιστορική Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά Βεροίας επί τη εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια Πανήγυρη της Μονής.

Την Πέμπτη της Διακαινησίμου 20 Απριλίου το απόγευμα τελέστηκε στο καθολικό της Ιεράς Μονής ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, ο οποίος τυγχάνει αδελφός της Ιεράς Μονής και συνδέεται ιδιαιτέρως με τον Καθηγούμενο και τους πατέρες της Ιεράς Μονής από την εικοσαετή διακονία του ως Πρωτοσύγκελλος της Αποστολικής Μητροπόλεως της Βεροίας.

Στον Εσπερινό συμμετείχε και ο  Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος κήρυξε τον θείο λόγο και εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τον πνευματικό του υιό, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο για την συμμετοχή του στην Ιερά Πανήγυρη.

Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλε ο Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας κ. Νικόλαος Χανουμίδης μετά χορού Ιεροψαλτών, ενώ παρευρέθηκε ο Υφυπουργός Οικονομικών και Βουλευτής Ημαθίας κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος και πλήθος ευσεβών προσκυνητών από την ευρύτερη περιοχή.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Ρείθρα των ιάσεων, αναβλυστά­νεις Παρθένε, τοις πιστώς προστρέ­χουσι τη πηγή σου πάντοτε, Θεο­νυμ­φευτε».

Την ίδια βεβαιότητα με τον ιερό υμνογράφο εκφράσαμε και εμείς, ψάλλοντας προ ολίγου τους θεσπέ­σιους αυτούς ύμνους, τους οποίους συνέθεσε ο Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος προς τιμήν της Υπε­ραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία επί αιώνες θαυμα­τουργούσε στην Κωνσταντινού­πο­λη χαρίζοντας την ίαση και τη θε­ραπεία σε όσους προσέτρεχαν στη χάρη της.

Και δεν την εκφράσαμε τυχαία ή από συνήθεια αυτή τη βεβαιότητα, γιατί δεν υπάρχει κανείς, νομίζω, που να μην έχει εμπειρία των θαυμάτων της Υπεραγίας Θεοτό­κου. Όλοι μας έχουμε γίνει μέτο­χοι και κοινωνοί των αενάων ρεί­θρων των θαυμάτων και των ιάσε­ων της. Όλοι μας έχουμε παρακα­λέσει για κάτι την Παναγία μας και έχουμε διαπιστώσει ότι η χάρη της δεν περιορίζεται ούτε από τον χρο­νο ούτε από τον τόπο, αλλά και ούτε εξαντλείται ούτε ποτέ αδυνα­τεί να μας θεραπεύσει από τις σω­ματικές ή τις ψυχικές μας ασθένει­ες, εφόσον της το ζητούμε με πίστη και εμπιστοσύνη.

Τα θαύματα άλλωστε της Υπερα­γίας Θεοτόκου είναι απόρροια της δικής της πίστεως προς τον Μονο­γε­νη Υιό και Θεό της, ο οποίος δια­βεβαίωσε τους μαθητές του ότι «ο πιστεύων εις εμέ τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει και μείζονα τούτων ποιήσει».

Και αν ο κάθε ένας που πιστεύει στον Χριστό έχει τη χάρη του να επιτελεί με τη δύναμή του μεγάλα και θαυμαστά, κατά μείζονα λόγο αυτό ισχύει για την Παναγία Μητέ­ρα του, η οποία όχι μόνο τον πι­στευσε πριν να τον δεί και να τον κρατήσει στη μητρική της αγκάλη, αλλά και τον συνόδευσε σε όλη την επίγεια ζωή του σιωπηλή και με από­λυτη αφοσίωση. Πόνεσε και υπέφερε βλέποντάς τον να υφίστα­ται την κακία και την αγνωμοσύνη των ανθρώπων, τους οποίους θερά­πευσε και ευεργέτησε, και αισθάνθηκε να συντρίβεται η μη­τρική της ψυχή, όταν τον είδε κρε­μασμένο στον Σταυρό και άπνου μέσα στον τάφο.

Τα θαύματα της Παναγίας μας δεν αποτελούν μόνο απόρροια της πι­στε­ως της προς τον Υιό της και Κύριό μας, αλλά αποτελούν και από­δειξη της απέραντης αγάπης της προς τους ανθρώπους. Ας μην ξεχνούμε ότι η πρώτη και μονα­δική δημόσια παρέμβαση της Υπε­ρα­γίας Θεοτόκου προς τον Χριστό ήταν στον γάμο της Κανά, προκει­μένου Εκείνος να κάνει το θαύμα της μετατροπής του ύδατος σε οίνο, προς χάρη των ανθρώπων, υποδεικνύοντάς του διακριτικά ότι το κρασί στον γάμο είχε εξαντλη­θεί. Και μπορεί ο Ιησούς να αρνή­θηκε στιγμιαία να ικανοποιήσει το αίτημα της Παναγίας Μητέρας του, λέγοντάς της ότι «ούπω ήκει η ώρα μου», δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα μου, τελικά όμως έκανε το θαύμα που του ζήτησε η Μητέρα του για τους ανθρώπους.

Τα θαύματα της Υπεραγίας Θεο­τόκου αποτελούν όμως και από­δει­ξη της αγάπης του Κυρίου μας προς τους ανθρώπους. Ο Χριστός μετά την Ανάστασή του και πριν να αναληφθεί στους ουρανούς διαβε­βαίω­σε τους μαθητές του ότι δεν θα τους αφήσει ορφανούς, αλλά θα μείνει μαζί τους «πάσας τας ημέρας της ζωής» τους. Και αυτή την υπό­σχεσή του, η οποία δεν αφορούσε μόνο τους μαθητές και αποστόλους του αλλά και όλους εμάς που πι­στεύουμε σ᾽ Αυτόν, την εκπληροί ο Χριστός και μέσω των θαυμάτων της Παναγίας Μητέρας του, η οποία όχι μόνο μεσιτεύει για χάρη μας στον Υιό της, αλλά επεμβαίνει και στη ζωή μας με τα θαύματά της, θεραπεύει τις ασθένειες και τους πόνους μας και μας παρηγορεί με τη μητρική της αγάπη.

Γι᾽ αυτό τιμώντας σήμερα την Υπε­ραγία Θεοτόκο ως Ζωοδόχο Πηγή, ας μην παραλείπουμε να την ευχαριστούμε για την προστασία που επιδαψιλεύει στην ασθένειά μας και ας μην παραλεί­πουμε να προστρέχουμε στη χάρη της και να την παρακαλούμε να θεραπεύει και τις δικές μας ασθένειες, ψυχι­κες και σωματικές, με τη βεβαιό­τη­τα ότι η Παναγία μας θα αντα­πο­κριθεί στα αιτήματά μας, αρκεί και εμείς να ακολουθούμε τη μητρική συμβουλή που έδωσε και στους ανθρώπους κατά τον γάμο της Κανά, αυτό που τους είπε, το «Αυτού ακούετε», να ακούμε δηλα­δη και να εφαρμό­ζουμε τις εντολές του Υιού της στη ζωή μας.