Ι.Μ. Βεροίας: Εορτάστηκε η 111η επέτειος απελευθερώσεως της Αλεξάνδρειας

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου.

“Το ελλη­νι­κο Έθνος είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με την ορθόδοξη Εκκλη­σία και την ορθόδοξη πίστη και έτσι θα παρα­μείνει, γιατί έχουν συνδε­θεί μέσα από την μακραίωνη πο­ρεία του Ελλη­νι­σμού. Και όποιος αμφισβη­τεί τον αδιάρρηκτο δεσμό τους είναι σαν να αμφισβητεί την ιστο­ρία, είναι σαν να αμφισβητεί την αλήθεια“, είπε μεταξύ άλλων την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος.

Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 111η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Βετσοπούλου.

Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας:

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἡμέρα ἑορτῆς, ἡμέρα χαρμόσυνη ἡ σημερινή ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τήν ἀπε­­­λευ­­θέρωση τῆς πόλεώς μας ἀπό τόν μακρόχρονο τουρκικό ζυ­γό.

Αἰῶνες περίμεναν οἱ πατέρες μας αὐτή τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας, γιά τήν ὁποία εἶχαν ἀγωνισθεῖ σκλη­­ρά, καί ἰδιαιτέρως λίγα χρό­νια πρίν, κατά τή διάρκεια τοῦ Μα­κε­δο­­νικοῦ ἀγῶνος. Εἶχαν ἀγωνι­σθεῖ καί εἶχαν χύσει τό αἷμα τους γιά τήν ἐλευ­θερία τῆς πατρίδος. Εἶχαν ἀγωνι­σθεῖ καί εἶχαν θυσια­σθεῖ γιά νά μήν ἀφήσουν τό Ρουμ­λούκι στά χέ­ρια ἐκείνων πού τό ἐποφθαλ­μι­οῦ­σαν. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶ­χαν θυσιασθεῖ στά πεδία τῶν μα­χῶν, στίς ἐνέδρες πού ἔστηναν οἱ ἀντί­παλοι τους γιά νά ἐξοντώ­σουν ὅσους ἀγωνιζόταν γιά νά κρατηθεῖ ζωντανή ἡ ἐθνική ταυ­τότητα, γιά νά διατηρηθεῖ ἀκμαῖο τό ἠθικό τῶν κατοίκων του καί μαζί του ἡ ἐλ­πίδα γιά τήν ἐλευ­θερία.

Καί ἡ ἐλπίδα ἔγινε πραγματικότη­τα τό πρωί τῆς 18ης Ὀκτωβρίου, ὅταν ὁ ἑλλληνικός στρατός εἰσῆλ­θε στόν Γιδᾶ, πού οἱ Τοῦρκοι εἶχαν ἐγκαταλείψει μετά τήν ἥττα τους κατά τή συμ­πλοκή πού σημειώ­θηκε στή γέφυ­ρα τοῦ Νησελίου.

Ἡ ὥρα τῆς ἐλευθερίας εἶχε φθά­σει καί γιά αὐτόν τόν τόπο, καί γι᾽ αὐτό, ὅπως σημειώνουν οἱ ἱστο­ρι­κές πηγές τῆς ἐποχῆς, οἱ καμπάνες τοῦ ναοῦ τῆς Παναγίας χτυ­ποῦν χαρ­μόσυνα, ὅπως κατά τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως.

Η νικηφόρος πορεία του ελληνικού στρατού

Ὁ ἐνθουσιασμός, ἡ συγκίνηση καί ἡ χαρά τῶν κατοίκων γιά τήν ἀπε­λευθέρωση ἐκφράσθηκαν μέ αὐ­θόρ­μητη συγκέντρωσή του στόν ναό τῆς Παναγίας καί τήν αὐτο­σχέ­διο δοξολογία. Καί αὐτό δείχνει ὅτι οἱ πατέρες μας πί­στευ­αν ὅτι ὁ Θεός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος χάρισαν τήν ἐλευθερία καί στήν Ἀλεξάν­δρεια ἀλλά καί σέ ὅλη τήν πατρίδα μας. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἦταν αὐτοί πού ὁδήγη­σαν μέσα ἀπό ἀνα­ρίθμητες δυσκο­λίες τόν ἑλλη­νικό στρατό στή νι­κηφόρο πορεία του. Ἦταν αὐτοί πού τόν ἐνίσχυαν καί τόν προστάτευαν ἀπό τίς παγίδες τῶν ἐχθρῶν.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ αὐθόρμητη ἔκφρα­ση τῆς εὐχαριστίας τῶν πατέρων καί τῶν μητέρων μας πρός τόν Θεό καί τήν Ὑπε­ρα­γία Θεοτόκο, ἐκφρά­ζει καί τήν πί­στη καί τή βεβαιότητα τήν ὁποία εἶχαν γιά τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Πα­­ναγίας στήν ἀπε­λευθέρωση τῆς πατρίδος τους.

Καί ὅπως γιά αἰῶ­νες κατέφευγαν στίς ἐκκλησίες καί παρακαλοῦσαν τόν Θεό, τήν Πα­ναγία καί τούς ἁγί­ους νά τούς χα­ρίσουν τήν ἐλευ­θε­ρία, ἔτσι καί τώρα, μόλις τήν ἀπέ­κτη­σαν, ἔσπευσαν στόν ναό τοῦ Θεοῦ, στόν ναό τῆς Παναγίας γιά νά ἐκ­φράσουν τήν εὐ­γνωμοσύνη τους γιά τή μεγάλη δωρεά.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς σή­μερα, συνεχί­ζο­ντας τήν παράδοση τῶν πατέ­ρων μας, ἤλθαμε στόν ναό τῆς Πα­να­γίας μας, γιά νά τῆς ἀποδώσουμε «τά νικητήρια», γιά νά τῆς ἐκφρά­σου­με τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί μέ τίς πρεσβεῖες της καί μέ τή μητρι­κή της σκέπη καί προστασία ὁδή­γη­σε τά βήματα τῶν στρατιω­τῶν μας νικηφόρα μέχρι ἐδῶ γιά νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τόν τουρ­κι­κό ζυγό.

Χρέος μας η ευγνωμοσύνη στον Θεό, στην Κυρία Θεοτόκο και στους αγίους

Εἶναι χρέος ἡ εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό, στήν Κυρία Θεοτόκο καί στούς ἁγίους, χρέος ἀνάλογο μέ αὐτό πού ἀποδίδουμε καί στούς ἡρωικούς ἀγωνιστές τῶν βαλκα­νικῶν πολέμων πού μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία. Γιατί καί ἐκεῖνοι τόν Θεό ἐπεκαλοῦντο πρίν ἀπό κά­θε μάχη καί στήν Παναγία ἐνα­πέ­θεταν τίς ἐλπίδες τους γιά τή νί­κη.

Γι᾽ αὐτό καί σφάλλουν ὅσοι ἐπι­διώ­κουν νά διαχωρί­σουν τό Ἔθνος μας ἀπό τήν Ἐκ­κλη­σία καί τήν πίστη του. Τό ἑλλη­νι­κό Ἔθνος εἶναι ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένο μέ τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλη­σία καί τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ἔτσι θά παρα­μείνει, γιατί ἔχουν συνδε­θεῖ μέσα ἀπό τήν μακραίωνη πο­ρεία τοῦ Ἑλλη­νι­σμοῦ. Καί ὅποιος ἀμφισβη­τεῖ τόν ἀδιάρρηκτο δεσμό τους εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἱστο­ρία, εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἀλήθεια.

Ὅμως ἡ ἀλήθεια δέν ἀμφι­σβη­τεῖ­ται, γιατί οἱ μάρτυρές της, οἱ ἥρω­ες τῶν ἀγώνων τοῦ Ἔθνους μας, ὅσοι θυσιάσθηκαν γιά τήν ἀπε­λευ­θέ­ρωση τῆς Μακεδονίας μας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, τήν ἔχουν σφρα­γί­σει μέ τό αἷμα τους.

Γι᾽ αὐτό καί τούς τιμοῦμε σήμερα καί θά τούς τιμοῦμε πάντοτε ὑπο­κλινόμενοι στόν ἀγώνα, τή θυσία καί τήν προσφορά τους στό Ἔθνος καί τήν πατρίδα μας.