Εορτάστηκε η ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου στην Mητρ.Βεροίας

Την Δευτέρα 20 Μαΐου 2019  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πατρίδος, επί τη εορτή της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου.

Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση των πιστών η Ιερά Εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, η οποία μυροβλίζει συνεχώς, γεγονός που συγκίνησε τους πιστούς.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

«Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος».

Αὐτή ἡ ἀλήθεια ἐπιβεβαιώνεται καί στό πρόσωπο τοῦ ἐν ἁγίοις πα­τρός ἡμῶν Νικολάου, ἀρχιεπισκό­που Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ ὁ­ποίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν ἀνακομιδή καί μετακομιδή τῶν ἱερῶν του λειψάνων.

Καί δέν ἐθαυμάστωσε μόνο τούς ἁγίους του ὁ Θεός σέ ὁλόκληρη τή γῆ, ἀλλά καί γέμισε ὁλόκληρη τή γῆ μέ τά θαύματα τῶν ἁγίων του. Θά μποροῦσε ὁ Θεός νά διατηρήσει ἀκέραια καί ἀλώβητα τά σώματα τῶν ἁγίων, ὅπως συνέβη μέ κάποιους ἁγίους, τῶν ὁποίων τά ἱερά λείψανα παραμένουν ἄθικτα καί μπορεῖ νά διακρίνει κανείς τά σωματικά χαρακτηριστικά τους, ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι ἡ ἀρετή καί ἡ ἁγιότητα νικοῦν τή φθορά τοῦ χρόνου καί τοῦ θανάτου, ὁ ὁποῖος εἶναι συνέπεια τῆς παρα­κοῆς καί τῆς πτώσεως τῶν ἀνθρώ­πων στήν ἁμαρτία.

Ὅμως ἐπέτρεψε ὁ Θεός τά σώ­μα­τα τῶν περισσοτέρων ἁγίων νά ὑπο­στοῦν τή συνήθη φθορά καί νά διαλυθοῦν, καί ἀκόμη ἐπέτρεψε κά­ποιες φορές νά διαλυθοῦν καί μέ τρόπο βάναυσο, ὅπως συνέβη στά σώματα τῶν ἁγίων μαρτύρων ἤ καί ἄλλων ἁγίων, τά ὁποῖα δι­αι­ρέθησαν μέ ἀνθρώπινη ἐπέμβαση, ὥστε νά διαχυθεῖ ἡ χάρη τους σέ περισσότερους τόπους καί σέ πε­ρισ­­σότερους ἀνθρώπους. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἀπό τό φαινομενικά κα­­κό προῆλθε μεγαλύτερο καλό καί μεγαλύτερη εὐλογία γιά τούς ἀνθρώπους, καί ἔγιναν οἱ ἅγιοι γνωστοί διά τῶν ἱερῶν λειψάνων τους καί τῶν ἱερῶν θαυμάτων τους καί σέ ἄλλους τόπους καί δο­ξάσθηκαν καί αὐτοί καί ὁ Θεός, ὁ «θαυμαστός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ».

Κάτι ἀνάλογο συνέβη καί μέ τόν ἅγιο Νικόλαο, τόν μέγα αὐτόν ἅ­γιο καί πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας καί θαυματουργό, τοῦ ὁποίου τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων ἑορτάζει, ὅπως εἴπαμε, σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί τιμᾶ ἰδιαίτερα ἡ ἐνορία σας.

Ὁ ἅγιος Νικόλαος ἦταν, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἀρχιεπίσκοπος στά Μύρα τῆς Λυκίας, στό νότιο δηλαδή τμῆμα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἔζησε τήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Κων­στα­ντί­νου καί μετεῖχε στήν Α´ Οἰ­κουμενική Σύνοδο, στήν ὁποία ἀντι­μετώπισε ἀποτελεσματικά τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου.

Ὅταν ἐκοιμήθη, ἐτάφη στά Μύρα, καί ὁ τάφος του ὑπῆρξε ἀκένωτη πηγή ἰάσεων καί θαυμάτων γιά ὅσους προσέτρεχαν σέ αὐτόν καί ἐπικαλοῦντο τή βοήθειά του.

Ἑπτά αἰῶνες μετά τήν κοίμησή του ἡ περιοχή τῆς Λυκίας καί ἡ πόλη τοῦ ἁγίου Νικολάου ὑφί­σταντο συνεχεῖς ἐπιδρομές ἐ­χθρῶν, τόσο ἀπό τήν ξηρά ὅσο καί ἀπό τή θάλασσα, ὑφίσταντο ὅμως κυρίως ἐπιδρομές ἀλλοθρήσκων βαρβάρων, οἱ ὁποῖοι λεηλατοῦσαν καί κατέστρεφαν κάθε τι χριστια­νι­κό. Συγχρόνως ὅμως δεχόταν καί «ἐπιδρομές» χριστιανῶν ἀπό τή Δύση, τῶν Σταυροφόρων, οἱ ὁποῖοι μέ πρόφαση τήν προστασία καί τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἁγίων Τόπων ἀπό τούς Ἄραβες λεηλα­τοῦσαν τό Βυζάντιο καί ἀφαιροῦ­σαν τά ἱερά λείψανα πολλῶν ἁγί­ων καί ἱερές εἰκόνες καί τά μετέφεραν στή Δύση.

Οἱ ἀκριβεῖς συνθῆκες κάτω ἀπό τίς ὁποῖες ἔγινε ἡ μετακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Νικο­λάου στό Μπάρι τῆς Ἰταλίας δέν εἶναι γνωστές. Ἄλλοι λέγουν πώς οἱ μοναχοί πού διακονοῦσαν στό ἱερό Προσκύ­νημα τοῦ ἁγίου Νικο­λάου τά παρέδωσαν σέ μοναχούς πού ἔφθασαν στά Μύρα ἀπό τό Μπάρι τῆς Ἰταλίας, γιά νά τά δια­φυλάξουν προσωρινά καί νά τά ἐπι­στρέψουν, ὅταν θά περνοῦσε ὁ κίνδυνος τῶν ἐπιδρομῶν. Ἄλλοι πάλι ὅτι Ἰταλοί μοναχοί τά ἔκλε­ψαν κρυφά, καί ἄλλοι, ὅπως ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Νικόλαος ἐμφα­νί­σθηκε σέ ἕναν εὐλαβῆ ἱερέα ἀπό τό Μπάρι καί τοῦ εἶπε νά ἔλθει καί νά παραλάβει τά λείψανά του, ὥστε νά γίνει γνωστός καί στή Δύση καί νά ἀπολαύσει καί αὐτή τά θαύματά του.

Ἡ ἀνακομιδή καί μεταφορά με­γά­λου τμήματος τῶν ἱερῶν λειψά­νων στό Μπάρι τά ἔσωσε ἀπό πιθανή ἀπώλεια καί καταστροφή καί ἀνέδειξε τόν θαυματουργό ἅγιο καί στήν Ἰταλία, ἀλλά καί σέ ἄλλες χῶρες, ὅπου τμήματα τῶν ἱερῶν λειψάνων του διεσπάρησαν, ἐνῶ οἱ ἐπιστημονικές ἔρευνες πού διεξήχθησαν τό 1953, λόγω τῶν ἐργασιῶν γιά τήν ἀναστήλωση τοῦ ναοῦ, στόν ὁποῖο ἐφυλάσ­σο­ντο στό Μπάρι, ἀπέδειξαν ὄχι μόνο τή γνη­σιό­τητά τους ἀλλά καί τή γνησιό­τητα τοῦ μύρου τό ὁποῖο ἀνέβλυζε ἀπό τά χαριτόβρυτα λείψανα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἁγίου.

Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς σή­μερα τήν ἐπέτειο τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Νικολάου ἔχουμε τήν εὐλογία νά ἔχουμε ἀνάμεσά μας ἕνα ἱερό κει­μήλιο, μία εἰκόνα τῆς Παναγίας μας τῆς Μυροβλύτισσας, ἡ ὁποία πραγματικά μυροβλύζει, καί διά τοῦ μύρου της μᾶς ἀποδεικνύει πό­σο ζωντανή εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τόσο διά τῶν ἱερῶν λειψά­νων τῶν ἁγίων του, ὅσο καί διά τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας καί τῶν ἁγίων, καί πόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τούς ἀνθρώπους, ὥστε ἐπιτρέπει νά λαμ­βάνει ἡ χάρη του αὐτή τήν ὁρατή καί αἰσθητή μορφή γιά νά ἐνισχύει τήν πίστη μας, γιά νά μᾶς παρηγορεῖ στίς δυσκολίες μας καί νά θεραπεύει τίς ἀσθένειές μας.

Ἄς εὐχαριστοῦμε, λοιπόν, τόν Θεό καί γι᾽ αὐτή του τή δωρεά καί ἄς καταφεύγουμε πάντοτε στή χά­ρη τοῦ Θεοῦ, στή χάρη τῆς Πανα­γίας μας, στή χάρη τῶν ἱερῶν λει­ψάνων καί τῶν θαυματουργῶν εἰ­κόνων, καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι αὐτή ἡ χάρη θά μᾶς βοηθᾶ καί θά θερα­πεύει καί τίς δικές μας ἀσθέ­νειες, ὅταν τή ζητοῦμε μέ πίστη καί ταπείνωση.

Εἶναι εὐλογία σήμερα πού στήν ἐνορία ἦρθε πρός προσκύνηση ἡ Παναγία ἡ Μυροβλύτισσα ὥστε νά πάρουμε ὅλοι τή χάρη καί τήν εὐλογία της.