Το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Νησέλι επί τη εορτή της μεταστάσεως του.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ἰησοῦς οὖν ἰδών τήν μητέρα καί τόν μαθητήν παρεστῶτα ὅν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου». Ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ ὁ Χριστός ἀπευθύνεται στή Μητέρα του καί στόν ἀγαπημένο μαθητή του, τόν ἑορταζόμενο σήμερα εὐαγγελιστή Ἰωάννη τόν θεολόγο. Καί ἐμπιστεύεται τόν ἕνα στόν ἄλλο. Τήν Παναγία Μητέρα του στόν μαθητή του καί τόν μαθητή του στή Μητέρα του, τήν Παρθένο στόν παρθένο!
Ἔτσι κλείνει στόν Γολγοθᾶ ἕνας κύκλος πού ἄνοιξε στή λίμνη τῆς Γεννησαρέτ, ὅταν συνάντησε τόν Ἰωάννη νά ψαρεύει μαζί μέ τόν ἀδελφό του, τόν Ἰάκωβο, καί τοῦ πρότεινε νά ἐγκαταλείψει τά δίκτυα καί νά τόν ἀκολουθήσει. Καί ὁ Ἰωάννης ἐγκατέλειψε ἀμέσως τά πάντα καί τόν ἀκολούθησε χωρίς νά ὑπολογίσει τίποτε. Τόν ἀγάπησε μέ μία ἀγάπη φυσική, αὐθόρμητη, ἀνθρώπινη καί βρέθηκε πλάι στόν Χριστό σέ ὅλες τίς μεγάλες στιγμές τῆς δημόσιας ζωῆς του ἀπό τό ὄρος Θαβώρ, τήν ὥρα τῆς Μεταμορφώσεώς του, μέχρι τήν ὥρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν ὥρα τῆς σταυρώσεως στόν Γολγοθᾶ.
Ὡς ἀντίδωρο αὐτῆς τῆς ἀγάπης του ἀξιώθηκε ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης νά λάβει τήν πνευματική ἀγάπη, τήν ἀγάπη ἐκείνη πού εἶναι καρπός τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί τήν ὁποία χαρίζει ὁ Θεός σέ ὅσους τόν προσεγγίζουν μέ ἁγνότητα καί καθαρότητα καρδίας καί προθέσεων, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος.
Αὐτή ἡ πνευματική ἀγάπη συνίσταται στήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μιλώντας στούς μαθητές του λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του· «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με». Καί ἡ ἀγάπη αὐτή εἶναι ἀγάπη ἀμοιβαία, διότι «ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ», καί εἶναι ἡ προϋπόθεση γιά νά γνωρίσει ὁ χοϊκός ἄνθρωπος τόν ἄυλο καί ἀπερίγραπτο καί ἀπρόσιτο Θεό. Διότι ἐάν ἡ ἀγάπη, ὅπως εἶπα προηγουμένως, περιέχει καί προϋποθέτει τήν καθαρότητα καί τήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τήν συνεπῆ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καί ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ προϋποθέτει τήν ἀγάπη. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί γι’ αὐτό ὁ μόνος τρόπος νά τόν προσεγγίσουμε καί νά τόν κατανοήσουμε στό μέτρο τῶν πεπερασμένων ἀνθρωπίνων δυνάμεών μας εἶναι ἡ ἀγάπη, καί αὐτή χρησιμοποιεῖ ὁ Θεός γιά νά κάνει γνωστό στούς ἀνθρώπους τό πρόσωπό του καί τήν θεότητά του, κατά τή διαβεβαίωσή του· «ὁ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπό τοῦ πατρός μου, κἀγώ ἀγαπήσω αὐτόν καί ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν».
Αὐτή τήν ἐμφάνιση τοῦ Θεοῦ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς μεγάλης ἀγάπης του πρός τόν Χριστό βίωσε ὁ ἅγιος εὐαγγελιστής ὁ Ἰωάννης, καί τήν βίωσε πολλές φορές σέ ὅλη τήν ἐπίγεια ζωή του μέ ἀποκορύφωμα τήν ἐμφάνιση τοῦ Θεοῦ στό σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἔτσι ἡ ἀγάπη του πρός τόν Θεό μετουσιώθηκε σέ γνώση τοῦ Θεοῦ καί ἀπό ἁπλός καί ταπεινός κατά κόσμον ἄνθρωπος, ἁπλός ψαράς πού ἦταν, ἀναδείχθηκε ὁ ἅγιος Ἰωάννης σέ πρῶτο καί κορυφαῖο θεολόγο.
Πολλές φορές στή ζωή μας ἀποροῦμε καί ἴσως καί δυσανασχετοῦμε, γιατί δέν κατανοοῦμε τήν οὐσία τῆς πίστεώς μας, γιατί δέν κατανοοῦμε τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, γιατί βρισκόμαστε σέ ἀδυναμία νά δώσουμε πειστικές ἀπαντήσεις στίς ἀπορίες εἴτε συνανθρώπων εἴτε καί τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ μας γιά τόν Θεό καί γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας. Ἄλλοτε πάλι ἀναζητοῦμε στά πτυχία καί στά διπλώματα τοῦ κόσμου τήν ἀληθινή γνώση γιά τόν Θεό καί ἀπογοητευόμαστε γιατί δέν τήν βρίσκουμε. Εἶναι γιατί ξεχνοῦμε πώς τό θεμέλιο τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀφετηρία γιά τήν προσέγγισή του εἶναι ἀγάπη καί αὐτήν θά πρέπει νά ἐπιδιώκουμε καί νά ἀγωνιζόμαστε νά ἀποκτήσουμε, προσπαθώντας νά τηροῦμε στό μέτρο τῶν δυνάμεών μας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Καί ἄν δέν μποροῦμε νά φθάσουμε στό σημεῖο πού ἔφθασε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, δέν θά πρέπει νά ἐγκαταλείπουμε ποτέ τήν προσπάθεια.
Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ νά τόν γνωρίσουμε. Μᾶς καλεῖ νά τόν γνωρίσουμε καί μέ τή συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί κατ᾽ ἐξοχήν στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο ὄχι μόνο μᾶς ἑνώνει μέ τόν Χριστό ἀλλά καί μᾶς δίδει τή δυνατότητα νά τόν γνωρίσουμε. «Γεύσασθε καί ἴδετε ὅτι χρηστός ὁ Κύριος», ψάλλουμε.
Γι᾽ αὐτό καί ἄς μήν ἀκοῦμε ὅσους εἴτε ἀπό ἄγνοια εἴτε ἀπό σκοπιμότητα συκοφαντοῦν τό ἱερό μυστήριο τῆς θείας Κοινωνίας, τήν ἕνωσή μας δηλαδή μέ τόν ἴδιο τόν Χριστό, ἰσχυριζόμενοι ὅτι μπορεῖ νά μεταδοθεῖ δι᾽ αὐτοῦ ὁ κορωνοϊός. Ἐμεῖς ἄς προσερχόμεθα προετοιμασμένοι, «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης», ὥστε νά ἑνούμεθα μέ τόν Χριστό καί νά μένουμε ἐν τῇ ἀγάπῃ του, ὅπως καί ὁ ἠγαπημένος μαθητής του, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστής, ὁ ἐπιστήθιος, ὁ φίλος τοῦ Κυρίου μας καί παρθένος, τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε σήμερα τή Μετάσταση.
Ἄς εὐχηθοῦμε νά λάβουμε καί ἐμεῖς χάρη ἀπό αὐτή τή χάρη τῆς θεολογίας, ὄχι γιά νά θεολογοῦμε, ἀλλά γιά νά βιώνουμε αὐτή τήν ἀγάπη πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
