Η εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στη Βέροια

Την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας για την εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, η μνήμη της οποίας εορτάζεται ετησίως πανηγυρικά στην ενορία.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για τα αποβιώσαντα μέλη του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ημαθίας. Στο προαύλιο του Ιερού Ναού νέοι και νέες των κατηχητικών συνάξεων της Ενορίας έψαλλαν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα για τον Σεβασμιώτατο, τους ιερείς και όλους τους ενορίτες.

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

«Διά πίστεως κατηγωνίσαντο βα­σιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν …».

Στή δύναμη τῆς πίστεως ἀναφέ­ρε­ται μέ τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Ἑβραί­ους ἐπιστολή ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, σέ μία δύναμη τήν ὁποία ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος ἔχει προσδιορί­σει. Γιατί τί εἶναι πίστη;

Πίστη εἶναι, γράφει, «ἐλπιζομέ­νων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγ­χος οὐ βλεπομένων». Εἶναι, δηλα­δή, ἡ ἀκλόνητη καί βεβαία πεποί­θηση ὅτι ὅλα αὐτά πού ἐλπίζουμε ὑπάρχουν στήν πραγματικότητα, ἀλλά καί ἡ ἀσφαλής ἀπόδειξη ὅσων δέν βλέπουμε.

Τί μᾶς χρειάζεται ὅμως ἡ πίστη; Μᾶς χρειάζεται γιατί ἀποτελεῖ προ­ϋπόθεση καί τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς ἀλλά καί τῆς πνευματι­κῆς μας ζωῆς.

Ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε ἀπό τόν Θεό μέ πίστη, γιά νά μπορεῖ νά πιστεύει στόν Θεό, τόν ὁποῖο δέν ἔβλεπε, τοῦ ὁποίου τή δύναμη δέν μποροῦσε νά κατανοήσει, τοῦ ὁποίου τίς ἐντολές καί τίς ὑποσχέ­σεις δέν μποροῦσε νά ἀκολουθήσει χωρίς πίστη. Πλάσθηκε ὅμως καί μέ πίστη γιά ὅλα ὅσα θά συνα­ντοῦ­σε στή ζωή του καί θά ἔπρεπε νά ἐπιχειρήσει καί νά τολμήσει, χωρίς νά γνωρίζει τήν ἔκβασή τους.

Καί μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κρά­τη­σε αὐτή τήν πίστη πού τοῦ εἶναι χρήσιμη γιά τήν καθημερινή του ζωή, πού τόν κάνει νά ἐμπιστεύ­εται πρόσωπα, πράγματα, μηχανή­μα­τα, χωρίς νά ἔχει ἐγγυήσεις γιά τήν καλή λειτουργία τους ἤ τήν καλή τους διάθεση, ἔχασε ὅμως προοδευτικά τήν πίστη του στόν Θεό, ἡ ὁποία τοῦ εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν πνευματική του ζωή καί τή σωτηρία του.

Λίγοι ἦταν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι στό πέρασμα τῶν αἰώνων διατήρησαν τήν πίστη τους στόν ἀληθινό Θεό καί δέν ἀπομακρύνθηκαν ἀπό κοντά του. Καί αὐτοί, παρόλο πού ἐξαιτίας τῆς πίστεώς τους στόν Θεό ὑπέμειναν βασανιστήρια καί διωγμούς καί ἐξορίες, ἀξιώθηκαν νά ζήσουν μεγάλα θαύματα καί νά διαπιστώσουν τή δύναμη τοῦ Θεοῦ πού ἐπιβεβαίωνε τήν πίστη τους.

Ὅλους αὐτούς καί τήν πίστη τους μνημονεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καθώς σήμερα, Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει τούς ἀπ᾽ αἰῶνος εὐαρεστήσαντες τόν Θεό ἀπό τόν Ἀδάμ μέχρι τόν Ἰωσήφ τόν μνή­στο­ρα, τούς προφῆτες καί τίς προ­φήτιδες καί ἰδιαιτέρως τόν προ­φήτη Δανιήλ καί τούς τρεῖς παῖδες, οἱ ὁποῖοι ρίχθηκαν στήν κάμινο τοῦ πυρός, ἐπειδή δέν ἤθελαν νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους καί νά προσκυνήσουν τήν εἰκόνα τοῦ Να­βουχοδονόσορος, ἀλλά σώθηκαν μέ θαυμαστό τρόπο.

Γιά ποιόν λόγο ὅμως ἀναφέρεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἰδικά αὐτή τήν Κυριακή πρίν ἀπό τά Χριστού­γεν­να στήν πίστη; Διότι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν ἐπιβε­βαίωση τῆς πίστεως ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Ἡ Γέννησή του στή γῆ ἀποδεικνύει ὅτι δέν πίστευ­αν σέ ἕναν ψεύτικο Θεό ἤ σέ ψεύτι­κες ὑποσχέσεις. Ὁ Χριστός ἔρχεται στή γῆ καί ἐπιβεβαιώνει τήν πίστη τῶν πρό αὐτοῦ ἀνθρώπων. Ζητᾶ ὅμως καί ἀπό ἐμᾶς πίστη σέ ὅσα μᾶς δίδαξε καί σέ ὅσα μᾶς ὑπόσχε­ται, γιατί χωρίς πίστη δέν εἶναι δυνατόν νά τόν ἀκολουθήσουμε, οὔτε βέβαια εἶναι δυνατόν νά ζή­σουμε τήν ἐπιβεβαίωση τῶν ὑπο­σχέ­σεών του.

Σέ αὐτή τήν πίστη ὅμως δέν εἴμα­στε μόνοι. Ἑκατομμύρια καί δισε­κα­τομ­μύρια ἦταν ὅσοι πίστευσαν πρίν ἀπό ἐμᾶς στόν Χριστό καί θυσία­σαν τή ζωή τους γιά τήν πίστη τους. Καί αὐτό μᾶς τό ὑπεν­θυμίζει καί ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Ἀναστασία ἡ Φαρμακολύτρια, τῆς ὁποίας ἑορτάζουμε σήμερα τή μνή­μη.

Συνδέθηκε μέ τόν Χριστό μέ τήν πίστη καί διά τῆς πίστεώς της κα­τόρθωσε, παρά τά ἐμπόδια πού συναντοῦσε ἐξαιτίας τοῦ εἰδωλο­λάτρου συζύγου της καί τῶν ἀπα­γορεύσεων τοῦ ρωμαίου αὐτοκρά­το­ρος, νά κάνει σπουδαῖα καί θαυ­μαστά πράγματα. Κατόρθωσε νά εἰσέρχεται στίς φυ­λακές, νά περι­ποι­εῖται τούς μάρ­τυρες τῆς πίστε­ως καί νά τούς ἐνι­σχύει τό φρόνη­μα. Κατόρθωσε νά διατρέξει ὅλο τό Ἱλλυρικό καί νά φθάσει μέχρι τή Θεσσαλονίκη κη­ρύσσοντας τό εὐ­αγ­γέλιο τοῦ Χρι­στοῦ καί ὁδηγώ­ντας κυρίως γυ­ναῖ­κες στήν πίστη, ἀλλά ἀκόμη κατόρθωσε νά ὑπο­μείνει μέ καρ­τερία καί γενναιό­τη­τα τά πολυώ­δυνα βάσανα τοῦ μαρ­τυρίου στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλε ὁ αὐτοκράτο­ρας Διοκλητιανός καί νά λάβει ἀπό τόν Θεό τή χάρη τῶν θαυμά­των, ὥστε νά θεραπεύει ὄχι μόνο τίς ἀσθένειες τῶν σωμάτων ἀλλά καί τῶν ψυχῶν.

Γι᾽ αὐτό τήν τιμοῦμε σήμερα καί ἰδιαιτέρως οἱ φαρμακοποιοί καί ὁ Φαρμακευτικός Σύλλογος Ἠμα­θί­ας, πού τήν ἔχουν ὡς προστάτιδα, καί ἐπικαλούμεθα τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες της.

Ἄν ὅμως θέλουμε νά τήν τιμοῦμε πραγματικά, τότε θά πρέπει καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά αὐξά­νουμε μέσα μας τήν πίστη, προκει­μένου νά ζοῦμε τά θαύματα πού ἐπι­τελεῖ καί ἀποκαλύπτει ὁ Χρι­στός σέ ὅσους τόν πιστεύουν, μέ πρῶτο τό μέγα θαῦμα τῆς Γεν­νή­σεώς του πού θά ἑορτάσουμε σέ λί­γες ἡμέρες.

Ἄς τό ἑορτάσουμε μέ πίστη, ὥστε νά αἰσθανθοῦμε τόν Χριστό νά γεννᾶται στήν ψυχή μας καί νά τήν ἀναγεννᾶ.