Η εορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων στο Λιανοβέργι

Τη Δευτέρα 9 Μαρτίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Λιανοβεργίου επί τη εορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων των εν τη λίμνη της Σεβαστείας μαρτυρησάντων.

Για τις φωτογραφίες πατήστε ΕΔΩ 

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Δῶρον ἀγαθόν δωροῦμαι ὑμῖν, τόν ἐμόν λόγον μή ἐγκαταλί­πη­τε».

Αὐτή τή συμβουλή ἀπευθύνει ὁ σο­φός Σολομών, στό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν πού ἀκούσαμε σήμερα, πρός τούς υἱούς του καί κατ᾽ ἐπέκταση πρός ὅσους τόν ἀκοῦν. Ἕνα δῶρο σᾶς χαρίζω, λέγει, καί αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τόν λόγο μου καί τίς συμβουλές μου. Γι᾽ αὐτό καί σᾶς καλῶ καί σᾶς προτρέπω νά μήν παρεκκλίνετε ἀπό αὐτές.

Καί ἐάν ὁ λόγος τοῦ βασιλέως Σο­λομῶντος εἶναι ἕνα σπουδαῖο δῶ­ρο, ἔτσι ὥστε τά παιδιά του θά πρέπει νά τό τιμήσουν καί νά μήν ἀδιαφορήσουν γι᾽ αὐτό, ἀλλά νά ἀκολουθήσουν τίς συμβουλές καί τίς παροτρύνσεις τοῦ πατέρα τους, τό ἴδιο ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τίς ἐντολές του ὄχι γιατί ἔχει ἀνάγκη τήν ὑπα­κοή μας, ἀλλά μᾶς τίς ἔδωσε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά πορευθοῦμε στή ζωή μας μέ ὅσο τό δυνατόν με­γαλύτερη ἐπιτυχία, γιά νά κατα­φέ­ρουμε νά τόν πλησιάσουμε καί νά ζήσουμε κοντά του.

Ἀλλά δέν περιορίσθηκε μόνο στό νά δώσει τίς ἐντολές του. Ἀπο­κά­λυψε στούς ἀνθρώπους τό θέλημά του διά τῶν ἁγίων του προφητῶν καί τῶν δικαίων καί, ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἔστειλε στόν κόσμο τόν Υἱό του, ὁ ὁποῖος δέν δίδαξε ἁπλῶς, ἀλλά ἔζησε ἀνά­μεσά μας «ἡμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν», ὅπως λέγει ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, δίνοντας δηλαδή μέ τή ζωή του παράδειγμα γιά τό πῶς θά πρέπει νά ζοῦμε καί ἐμεῖς, ἀλλά καί παράδειγμα ὑπακοῆς στόν λόγο τοῦ Θεοῦ-Πατέρα του, ὑπακοῆς μέχρι «θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ».

Καί εἶναι ὄντως μεγάλη δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο νά ἔχει τόν λόγο καί τίς ἐντολές του γιά νά γνωρίζει ποῦ βαδίζει καί ἀπό τί θά πρέπει νά προφυλάσ­σε­ται καί τί νά ἀποφεύγει γιά νά μήν ἀποτύχει στόν στόχο καί τόν προ­ο­ρισμό τῆς ζωῆς του, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἐπίγειος, δέν εἶναι προσω­ρι­νός, ἀλλά εἶναι αἰώνιος. Εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὑπο­σχέθηκε σέ ὅσους ζήσουν σύμφω­να μέ τίς ἐντολές του.

Βεβαίως, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι θεω­ροῦμε συχνά τόν λόγο καί τίς ἐντο­λές τοῦ Θεοῦ περιοριστικές στή ζωή μας. Νομίζουμε ὅτι μᾶς πιέζουν καί μᾶς ἐμποδίζουν νά ζή­σουμε τή ζωή μας ἐλεύθεροι. Ἀλ­λά ἐνῶ δυσκολευόμεθα νά δε­χθοῦ­με καί νά ὑπακούσουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, εἴμεθα πρόθυμοι νά ἀκολουθήσουμε τά λόγια καί τίς ἐπιθυμίες ἄλλων ἀνθρώπων, εἴ­μεθα πρόθυμοι νά ἀκολου­θήσου­με τό ρεῦμα τῆς ἐποχῆς ἤ τίς τά­σεις τῆς μόδας, χωρίς νά μᾶς ἐνο­χλεῖ ὅτι μπορεῖ νά πράττουμε ἀντί­θετα μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί χωρίς νά ὑπολογίζουμε τίς συ­νέπειες πού ἔχει αὐτή ἡ ἀνυ­πα­κοή μας.

Ὅμως ἡ προτροπή τοῦ σοφοῦ Σο­λομῶντος ἰσχύει καί γιά μᾶς, ἰσχύει καί γιά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο ὡς τέκνα του, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἔχου­με χρέος νά τόν ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας καί νά μήν ἀδιαφοροῦμε γι᾽αὐτόν ἤ πολύ περισσότερο νά μήν τόν ἀρνούμεθα καί τόν κατα­πα­τοῦμε μέ τίς ἐπιλογές καί τή συμπεριφορά μας.

Αὐτό μᾶς διδάσκουν καί οἱ ἑορ­ταζόμενοι σήμερα ἅγιοι τεσσαρά­κοντα Μάρτυρες πού μαρτύρησαν στή λίμνη τῆς Σεβαστείας.

Ἦταν χριστιανοί στρατιῶτες πού ὑπη­ρε­τοῦσαν στήν πόλη τῆς Σεβαστείας, στή Μικρά Ἀσία, στά χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ. Ὅταν ἄρχισε ὁ φοβερός διωγμός ἐναντίον τῶν χριστιανῶν καί ζή­τη­σαν ἀπό ὅλους τούς στρατιῶτες τοῦ τάγματος νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, ἐκεῖνοι ἀρνήθηκαν, γιατί δέν ἤθελαν νά παραβοῦν τήν ἐντο­λή τοῦ Θεοῦ καί τήν πίστη τους σέ Αὐτόν. Τούς συνέλαβαν. Τούς ζήτησαν νά ἀρνηθοῦν τόν Χριστό. Τούς βασάνισαν καί στό τέλος τούς καταδίκασαν νά τούς ρί­ξουν μέσα στά παγωμένα νερά τῆς λίμνης τῆς Σεβαστείας μία ὁλόκληρη νύκτα. Καί ὅμως ἐκεῖ­νοι ἐπέμεναν ὅτι πιστεύουν στόν Θεό καί δέν πρόκειται νά τόν ἀρ­νηθοῦν καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Τό ἴδιο ἔκαναν καί ὅταν βρέθηκαν μέσα στή λίμνη, ἐνῶ οἱ δεσμοφύλακές τους εἶχαν ἀνάψει φωτιά στήν ὄχθη της γιά νά θερμαίνονται. Ἐνίσχυαν ὁ ἕνας τόν ἄλλον λέγοντας ὅτι τό κρύο πού αἰσθανόταν δέν ἦταν τίποτε σέ σύγκριση μέ τήν χαρά καί τή μα­καριότητα πού τούς περίμενε στόν οὐρανό. «Δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ παράδεισος». Εἶναι φοβερό τό κρύο, ἔλεγαν, ἀλλά εἶ­ναι καί γλυκός ὁ παράδεισος.

Ἔτσι ἄντεξαν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τό ἀφόρητο κρύο καί τήν ἑπό­μενη ἡμέρα οἱ δεσμοφύλακες τούς ἔριξαν στήν πυρά γιά νά κα­οῦν καί νά λάβουν τόν μαρτυρικό στέφανο.

Αὐτούς τούς γενναίους μάρτυρες, τούς ἁγίους τεσσαράκοντα μάρτυ­ρες τῆς Σεβαστείας, ἑορτάζει σήμε­ρα ἡ Ἐκκλησία μας καί τούς τιμοῦμε ἰδιαιτέρως ἐδῶ στήν ἐνορία σας.

Καί τιμώντας τους ἐνισχυόμεθα ἀπό τή γενναιότητά τους, ἀπό τήν πί­στη τους καί ἀπό τήν ὑπακοή τους στόν Θεό, ὥστε νά συνε­χί­σουμε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμεθα τόν καλόν ἀγώνα τῆς Ἁγίας καί Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς γιά νά ζήσουμε καί τό θαῦμα τῆς Ἀνα­στά­σεως τοῦ Κυρίου μας.